Πότε και πώς ελέγχεται η όραση στα μωρά?

Η πρώτη εξέταση οράσεως στο μωρό γίνεται μόλις γεννιέται.Ο παιδίατρος εξετάζει τη φυσιολογία των ματιών του νεογέννητου και ελέγχει για τυχόν παθήσεις όπως για γλαύκωμα,καταρράκτη ή κάποια μόλυνση.Σε περίπτωση που το μωρό είναι πρόωρο ή έχει διαπιστωθεί κάποιο σχετικό προβλήμα υγείας τότε γίνονται πιο λεπτομερείς εξετάσεις από παιδο-οφθαλμίατρο.

Κατά τον πρώτο χρόνο του μωρού,σε κάθε επίσκεψη ρουτίνας,ο παιδίατρος δεν ελέγχει απλώς τα μάτια του μωρού για τυχόν ασθένειες αλλά και κατά πόσον λειτουργούν σωστά.Ο συνηθέστερος τρόπος γι' αυτό είναι να περνάει κάποιο αντικείμενο μπροστά απο τα μάτια του μωρού και εκείνο να το ακολουθεί με το βλέμμα του.Τα μωρά έχουν τη τάση αρχικά να αλληθωρίζουν,ειδικά εάν πρέπει να εστιάσουν κάπου το βλέμμα τους,αλλά αυτό εξαλείφεται κατά τον τρίτο με τέταρτο μήνα.

Σε περίπτωση που το μωρό σας έχει κάποιο πρόβλημα με την όραση του υπάρχουν αρκετά σημάδια που θα σας το δείξουν.Εάν παρατηρήσετε τα ματάκια του να δακρύζουν χωρίς να κλαίει ή κάποια έντονη κοκκινίλα γύρω απο τα μάτια του ή παρατηρήσετε ότι το μωρό είναι φωτοευαίσθητο,δηλαδή το ενοχλεί ιδιαίτερα το φως ή αν τρίβει συνέχεια τα μάτια του,αλληθωρίζει ή δυσκολεύεται να εστιάσει το βλέμμα του σε ένα αντικείμενο,τότε θα πρέπει οπωσδήποτε να συμβουλευτείτε το γιατρό σας.

Πρέπει να γνωρίζετε οτι ο οφθαλμίατρος δεν μπορεί να μετρίσει την οπτική οξύτητα του μωρού σας,δηλαδή εάν έχει π.χ.μυωπία μέχρι αυτό να γίνει περίπου 3 χρονών.

Λαρυγγίτιδα:Συμπτώματα και θεραπεία

Η λαρυγγίτιδα συμβαίνει κυρίως σε βρέφη και μικρά παιδιά από 6 μηνών έως 5 ετών,με εξάρσεις από το φθινόπωρο εώς την άνοιξη.

Πού οφείλεται?

Η πιο συχνή αιτία της λαρυγγίτιδας είναι η λοίμωξη από κάποιον ιό.Υπάρχει και η σπαστική λαρυγγίτιδα που δεν οφείλεται σε λοίμωξη αλλά είναι αλλεργικής αιτιολογίας και έχει την τάση να υποτροπιάζει.Σπανιότερα η λαρυγγίτιδα μπορεί να προκληθεί από κάποιο μικρόβιο.


Πως μεταδίδεται?

Όπως όλες οι ιώσεις του αναπνευστικού έτσι και οι ιοί που προκαλούν λαρυγγίτιδα μεταδίδονται με τα σταγονίδια της αναπνοής.Οι ιοί αυτοί είναι ιδιαίτερα μεταδοτικοί αλλά δεν προκαλούν σε όλους λαρυγγίτιδα.


Τί συμπτώματα έχει?

Σχεδόν πάντα προηγούνται 1-3 ημέρες με συμπτώματα κρυολογήματος δηλαδή ήπιο πυρετός,πονόλαιμος και καταρροή.Στη συνέχεια ο ερεθισμός προχωράει στο λάρυγγα με τις φωνητικές χορδές,τα οποία παθαίνουν οίδημα δηλαδή πρήζονται και εμφανίζεται ο χαρακτηριστικός βήχας,το βράχνιασμα της φωνής και το σφύριγμα στην εισπνοή (εισπνευστικός συριγμός ).Τα συμπτώματα αυτά εμφανίζονται κυρίως τις βραδυνές ώρες και επιδεινώνονται με την σωματική άσκηση και το κλάμμα.Σε βαριές περιπτώσεις υπάρχει μεγάλη απόφραξη των αεραγωγών με πραγματική δυσκολία στη αναπνοή,ιδιαίτερα θορυβώδη εισπνοή ακόμα και όταν το παιδί είναι ήρεμο,έντονες κινήσεις του στήθους,μελάνιασμα στα χείλη,ανησυχία και στρες.
Η σπαστική λαρυγγίτιδα εμφανίζεται ξαφνικά,συνήθως το βράδυ χωρίς προηγουμένως να είναι άρρωστο το παιδί.


Πόσο επικίνδυνη είναι?

Αν η λαρυγγίτιδα είναι ήπια,π.χ υπάρχει μόνο ο χαρακτηριστικός βήχας και βράχνιασμα,χωρίς δυσκολία στη αναπνοή,περνάει μόνη της σε 3-5 μέρες.Αν είναι μέτρια ή βαριά χρειάζεται φαρμακευτική αγωγή ή και νοσηλεία στο νοσοκομείο.
Η βαρύτητα της λαρυγγίτιδας εξαρτάται από το πόσο εκτεταμένο είναι το οίδημα που έχει δημιουργηθεί στο λάρυγγα,το οποίο μπορεί να προκαλέσει μέχρι και απόφραξη των αεραγωγών και να εμποδίσει την αναπνοή,κατάσταση επικίνδυνη για τη ζωή.


Ποιά είναι η θεραπεία της?

Άν το παιδί σας εμφανίσει κάποιο από τα παραπάνω συμπτώματα πρέπει οπωσδήποτε να εξεταστεί από παιδίατρο για να εκτιμηθεί η βαρύτητα της λαρυγγίτιδας.Άν η λαρυγγίτιδα είναι ήπια αρκεί η εισπνοή του δροσερού και υγρού αέρα στο μπαλκόνι του σπιτιού σας για 10-15 λεπτά.Δώστε του αντιπυρετικά αν έχει πυρετό καθώς και άφθονα υγρά.Το παιδί πρέπει να παραμείνει ήρεμο γιατί αν αρχισει να κλαίει τα συμπτώματά του χειροτερεύουν.Άν χρειαστεί να πάτε το παιδί σας στο νοσοκομείο,έχετε το παράθυρο στο αυτοκίνητο ανοικτό,ο ψυχρός και υγρός αέρας βοηθάει να υποχωρήσει το οίδημα.Τα φάρμακα που δίδονται στη λαρυγγίτιδα είναι η κορτιζόνη είτε από το στόμα είτε μάσκα είτε με ένεση και η αδρεναλίνη με μάσκα.Αντιβιοτικά δεν χρειάζονται εκτός αν υπάρχει ένδειξη λοίμωξης από μικρόβιο.Σε βαριές περιπτώσεις χρειάζεται οξυγόνο και σπάνια υποστήριξη της αναπνοής από ειδικό μηχάνημα.


Τί πρόγνωση έχει?

Η πρόγνωση της λαρυγγίτιδας είναι γενικά πάρα πολύ καλή.Πιθανόν να υπάρχει κάποια συσχέτιση με την εμφάνιση άσθματος αργότερα,ειδικά σε παιδιά που έχει χρειαστεί να νοσηλευτούν στο νοσοκομείο για λαρυγγίτιδα.


Οι πληροφορίες που δίνονται από αυτή την ιστοσελίδα έχουν καθαρά πληροφοριακό χαρακτήρα.
Δεν έχουν σαν στόχο τους να υποκαταστήσουν την εξέταση και τις συμβουλές του παιδιάτρου και δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται για τη διάγνωση και θεραπεία διαφόρων παθήσεων.
Αν το παιδί σας είναι άρρωστο πρέπει πάντα να επικοινωνείτε με τον παιδίατρό σας.

Παιδί και διαζύγιο

Πολλά παιδιά βιώνουν κάθε χρόνο τη δυσάρεστη και τραυματική εμπειρία του διαζυγίου των γονιών τους.Για τα παιδιά αυτά,το διαζύγιο ισοδυναμεί με το τέλος της μορφής της οικογένειάς τους,όπως τουλάχιστον την ήξεραν.Συνεπάγεται μία αίσθηση απώλειας και έχει πάντα συνέπειες,στις περισσότερες περιπτώσεις αρνητικές.Τα παιδιά χάνουν την αίσθηση σταθερότητας και μονιμότητας που είχαν,βιώνουν μία μεγάλη αλλαγή που θα μεταμορφώσει τον κόσμο τους.
Πολλά παιδιά θεωρούν τον εαυτό τους υπεύθυνο για την εξέλιξη αυτή,αισθάνονται ενοχές και προσπαθούν να φέρουν ξανά κοντά τους γονείς τους.Άλλα εκφράζουν απογοήτευση και θυμό απέναντι στους γονείς ή στον ίδιο τους τον εαυτό-κάτι που μεταφράζεται σε έλλειψη αυτοπεποίθησης,δυσκολία κοινωνικοποίησης,βίαιες εκδηλώσεις,ανάπτυξη αυτοκαταστροφικών συνηθειών ή εξαρτήσεων,κατάθλιψη κ.τ.λ.
Οι γονείς θα πρέπει να ξεπεράσουν τις μεταξύ τους διαφορές ή έστω να καταβάλουν προσπάθεια να τις επιλύσουν με πολιτισμένο τρόπο,προκειμένου να διευκολύνουν όσο το δυνατόν περισσότερο τη θέση των παιδιών τους και να κάνουν τη μετάβασή τους στη νέα κατάσταση όσο το δυνατόν λιγότερο οδυνηρή.

Αντίδραση παιδιών

Η αντίδραση των παιδιών στο διαζύγιο των γονιών τους εξαρτάται από πολλούς παράγοντες,όπως η ηλικία,ο χαρακτήρας και οι σχέσεις και το επίπεδο επικοινωνίας στο εσωτερικό της οικογένειας.

Ειδικότερα:
1) τα νήπια και παιδιά μικρότερα των 3 ετών βιώνουν έντονα τα αισθήματα θλίψης και δυστυχίας των γονιών τους και εμφανίζουν άμεσες σωματικές αντιδράσεις σε αυτά,όπως αυξημένο κλάμα,γαστρεντερικά προβλήματα ή ευερεθιστότητα

2) τα παιδιά 4-5 ετών τείνουν να κατηγορούν τον εαυτό τους για το χωρισμό των γονιών τους και βιώνουν άγχος εξαιτίας των ενοχών τους,το οποίο εκφράζεται με ένταση,κακό ύπνο και εφιάλτες,φόβο εγκατάλειψης κ.τ.λ.

3) τα παιδιά σχολικής ηλικίας εμφανίζουν μειωμένη σχολική απόδοση,καθώς και βίαιη ή υπερβολική συμπεριφορά,ενώ ενδέχεται επίσης να αντιμετωπίσουν δυσκολίες κατά τον αυτο-προσδιορισμό τους

4) οι έφηβοι,που βρίσκονται ούτως ή άλλως σε μια βεβαρημένη και δύσκολη περίοδο της ζωής τους,ενδέχεται να εμφανίσουν μειωμένη αυτοπεποίθηση,βίαιες εξάρσεις,να δημιουργούν προβληματικές σχέσεις,να προβαίνουν σε καταχρήσεις ή ακόμα και να παρουσιάζουν κατάθλιψη.

Σε κάθε περίπτωση πάντως,τα παιδιά παρουσιάζουν ψυχοσωματικά συμπτώματα,μέσα από τα οποία εκφράζουν τη θλίψη ή και τις ενοχές τους για το χωρισμό των γονιών τους,ενώ πασχίζουν να επανακτήσουν τον έλεγχο της ζωής τους τον οποίο θεωρούν ότι ξαφνικά χάνουν.


Αντιδράσεις γονέων

Ούτε οι γονείς βγαίνουν αλώβητοι από μία διαδικασία διαζυγίου.Αμφότεροι ενδέχεται να εκδηλώσουν προβληματική συμπεριφορά, να στραφούν σε καταχρήσεις,να παρουσιάσουν μελαγχολία ή και κατάθλιψη ή να αισθανθούν αδυναμία να φέρουν σε πέρας τις υποχρεώσεις τους απέναντι στη ζωή,τα παιδιά τους ή και τον ίδιο τους τον εαυτό.


Κίνδυνοι

Η διαδικασία του χωρισμού είναι μια επώδυνη περίοδος και κανείς δεν βγαίνει από αυτήν χωρίς να έχει υποστεί τραυματισμούς.Εν τούτοις,σε ορισμένες περιπτώσεις ελλοχεύουν σοβαροί κίνδυνοι για το παιδί που θα βρεθεί στη μέση μίας τέτοιας κατάστασης.Εκτός από τα προβλήματα που μπορεί να δημιουργήσει στο παιδί η αδιαφορία των γονιών του γι' αυτό,καθώς εκείνοι θα βυθίζονται ολοένα περισσότερο στη μεταξύ τους διαμάχη,ενδέχεται να υπάρξουν και προβλήματα της ακριβώς αντίθετης φύσης-στην περίπτωση που οι γονείς στραφούν στο παιδί τους για παρηγοριά,παραμελώντας τις ανάγκες του και προσπαθώντας να καλύψουν μόνο το δικό τους κενό.Ακόμα,όμως κι αν δεν συμβεί κάτι τέτοιο,απαιτείται ιδιαίτερη προσοχή προκειμένου να αποφευχθεί η διόγκωση του αισθήματος υπαιτιότητας που βιώνει το παιδί σε σχέση με το χωρισμό των δικών του (αν ήμουν καλύτερος/η,ο μπαμπάς/η μαμά δεν θα έφευγε) και το οποίο ενδέχεται να οδηγήσει σε εκμηδένιση της αυτοπεποίθησής του και μεγάλη μελλοντική δυσκολία στις κοινωνικές του συναναστροφές.Οι γονείς θα πρέπει να δώσουν ιδιαίτερη σημασία σε εκδηλώσεις βίαιης συμπεριφοράς,θλίψης ή στη μειωμένη απόδοση του παιδιού τους στο σχολείο,θα πρέπει να το περιβάλλουν με αγάπη,να το διαβεβαιώνουν διαρκώς ότι δεν ευθύνεται αυτό για το διαζύγιο και ότι οι ίδιοι δεν θα πάψουν ποτέ να είναι γονείς του,να το αγαπούν και να το φροντίζουν.


Συμβουλές προς τους γονείς

•Μην κρατάτε το θέμα του χωρισμού μυστικό.Μιλήστε στο παιδί σας με ειλικρίνεια.
•Μιλήστε μαζί στο παιδί και όχι ο καθένας χωριστά,εκπροσωπώντας και υπερασπιζόμενος μόνο τη δική του πλευρά.
•Μιλήστε στο παιδί με απλά λόγια,εξηγήστε του την κατάσταση με τρόπο που θα την αντιληφθεί-μη διστάζετε να του εξηγήσετε κάποια πράγματα,επειδή θεωρείτε ότι δεν θα τα καταλάβει.
•Εξηγήστε του ότι σε καμία περίπτωση δεν φταίει εκείνο για το χωρισμό.Κάνετε σαφές ότι δεν θα μπορούσε να τον έχει αποτρέψει με οποιονδήποτε τρόπο με τη συμπεριφορά του.
•Διαβεβαιώστε το ότι το αγαπάτε και ότι θα συνεχίσετε να το φροντίζετε.
•Παραδεχτείτε ότι η κατάσταση είναι δύσκολη για όλους, δώστε του να καταλάβει ότι ούτε εσείς έχετε τις λύσεις για τα πάντα,αλλά μην του δίνετε ψεύτικες υποσχέσεις και διαβεβαιώσεις.
•Μην αλληλοκατηγορήστε μπροστά στο παιδί και μην κατηγορείτε ο ένας τον άλλο όταν είστε μόνοι με το παιδί.
•Συζητήστε με το παιδί τις ανησυχίες του και λάβετε τις αποφάσεις για τη νέα σας ζωή λαμβάνοντας υπόψη τη γνώμη και τις επιθυμίες του.
•Είτε είστε ο γονιός που θα πάρει την κηδεμονία είτε όχι,καταρτίστε ένα πρόγραμμα επισκέψεων που θα εξυπηρετεί το παιδί και τηρήστε το.Λάβετε υπόψη το πρόγραμμα και τις δραστηριότητές του,αλλά και την ανάγκη του για σταθερότητα και σεβασμό των ωρών.
•Συμβουλευτείτε τον παιδίατρό σας:μπορεί να εντοπίσει προειδοποιητικά σημάδια στο παιδί ή λανθασμένους τρόπους που τυχόν χρησιμοποιείτε στην επικοινωνία σας μαζί του.Επίσης,μπορεί να παραπέμψει εσάς ή το παιδί σας σε ειδικούς,εάν κρίνει σκόπιμη τη συμβολή τους.


Ο ρόλος του παιδιάτρου

Ο παιδίατρος είναι ένας ειδικός,στον οποίο μπορείτε να απευθυνθείτε για συμβουλές που αφορούν στην αντιμετώπιση της τόσο επώδυνης αυτής κατάστασης.Ο ρόλος του μπορεί να είναι ουσιαστικός,καθώς είναι σε θέση να εντοπίσει τομείς και παράγοντες που δυσχεραίνουν την κατάσταση και να προτείνει λύσεις,ελαττώνοντας όσο το δυνατόν περισσότερο τυχόν παθολογικές καταστάσεις που σχετίζονται με το διαζύγιο.Μπορεί να αξιολογήσει τη συμπεριφορά των γονιών,να επισημάνει τυχόν λάθη και να τους υποδείξει τρόπους για να ανταποκριθούν στις ανάγκες των παιδιών τους.Μπορεί ακόμα να αποτελέσει μία πηγή εκτόνωσης για το ίδιο το παιδί,καθώς είναι σε θέση να το προσεγγίσει και να του δώσει τη δυνατότητα να μιλήσει για όσα το προβληματίζουν,το πληγώνουν ή δυσχεραίνουν την καθημερινότητά του.


Ο ρόλος του σχολείου

Πολλοί γονείς διστάζουν να ανακοινώσουν προσωπικά τους ζητήματα σε τρίτους.Στην περίπτωση,όμως,του σχολικού περιβάλλοντος των παιδιών τους,καλό θα είναι να κάνουν μία εξαίρεση και να ενημερώσουν τους καθηγητές ή τους σχολικούς συμβούλους.Καταρχάς,καθηγητές και σύμβουλοι θα πρέπει να είναι ενήμεροι σχετικά με το θέμα της κηδεμονίας του παιδιού.Επίσης,θα πρέπει να είναι ενήμεροι για μία τόσο μεγάλη αλλαγή στη ζωή του παιδιού,ώστε να επιστήσουν την προσοχή τους σε τυχόν αλλαγές στη συμπεριφορά του και να πληροφορήσουν τους γονείς.Άλλωστε,ακόμα και σε πρακτικό επίπεδο,είναι σημαντικό να γνωρίζουν οι καθηγητές ότι οφείλουν πλέον να ενημερώνουν δύο γονείς,να παραδίδουν το σχολικό έλεγχο εις διπλούν κ.τ.λ.
Το σχολικό περιβάλλον μπορεί-όταν εφόσον λειτουργεί σωστά-να αποτελέσει χώρο υγιούς εκτόνωσης για το παιδί,γι' αυτό και ο ρόλος του δεν θα πρέπει να παραγνωρίζεται.

Ενας γονιός σε 2 ρόλους

Οι μονογονεϊκές οικογένειες,δηλαδή οι οικογένειες που αποτελούνται από έναν μόνο γονιό (συνήθως τη μητέρα) που μεγαλώνει μόνος του τα παιδιά,έχουν πολλαπλασιαστεί.Στοιχεία της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας Ελλάδας και της Eurostat δείχνουν ότι οι μονογονεϊκές οικογένειες φθάνουν το 21,9% του συνολικού αριθμού των οικογενειών με παιδιά,δηλαδή μία στις πέντε οικογένειες είναι μονογονεϊκή,ενώ η δημογραφική έρευνα στην Ευρώπη αποκαλύπτει ότι 8% από τα 72 εκατομμύρια παιδιά κάτω των 16 ετών που ζουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση,δηλαδή 5,62 εκατομμύρια παιδιά,ζουν σε μονογονεϊκές οικογένειες.

Προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι μόνοι γονείς.

Είναι φανερό ότι σε όλες τις περιπτώσεις (εκτός από αυτές των άγαμων μητέρων) μια οικογένεια γίνεται μονογονεϊκή αφού πρώτα περάσει μία περίοδος κατά την οποία οι δύο γονείς ζούσαν μαζί με τα παιδιά τους.Ωστόσο,κάποιοι λόγοι,απρόβλεπτοι και ορισμένες φορές αναπόφευκτοι,συνέτειναν ώστε η οικογένεια να μετατραπεί σε μονογονεϊκή.Η αλλαγή μπορεί να είναι στιγμιαία και τραγική (σε περιπτώσεις αιφνίδιου θανάτου) και άλλοτε χρονοβόρα, γεμάτη συγκρούσεις,πόνο και πικρία (σε περιπτώσεις διαζυγίων και μακροχρόνιων ασθενειών που οδηγούν στο θάνατο).

Κάτω από τέτοιες συνθήκες,ο ένας γονιός αναλαμβάνει μόνος, χωρίς το σύντροφό του,να μεγαλώσει τα παιδιά του,έχοντας να αντιμετωπίσει ένα πλήθος προβλημάτων,που διακρίνονται κυρίως σε τρεις μεγάλες κατηγορίες:
οικονομικά,ψυχοκοινωνικά και νομικά.
Ο γονιός καλείται να αναλάβει όλες τις ευθύνες της φροντίδας των παιδιών και του σπιτιού και της διαχείρισης των οικονομικών και των κοινωνικών υποχρεώσεων της οικογένειας,αλλά και να αντιμετωπίσει τόσο τις δικές του ψυχικές αντιδράσεις όσο και εκείνες των παιδιών του (λύπη,θρήνος,αποδιοργάνωση,κατάθλιψη,μειωμένη αυτοεκτίμηση,άγχος κ.ά.).Ένα ιδιαίτερα σημαντικό πρόβλημα των μόνων γονέων μπορεί να είναι η εύρεση εργασίας όταν το παιδί είναι μικρό,αλλά και η εύρεση χρόνου για τα παιδιά.Ένα άλλο είναι οι συμπεριφορές που αντιμετωπίζει το παιδί και η ωριμότητα που έχει ο γονιός ώστε να μπορέσει να του δώσει να καταλάβει ότι οικογένεια είναι μπαμπάς και μαμά με παιδιά,αλλά και μαμά με παιδιά ή μπαμπάς με παιδιά.

Συναισθήματα των γονέων. 

Όλοι οι γονείς που ζουν μόνοι με τα παιδιά τους καλούνται να αντιμετωπίσουν αλλαγές τόσο στον τρόπο ζωής τους όσο και στη συναισθηματική τους κατάσταση.Αυτές οι αλλαγές δημιουργούν μερικές φορές απογοήτευση και θυμό,η σωστή διαχείριση των οποίων είναι απαραίτητη προϋπόθεση για μια υγιή οικογενειακή ζωή.

Μερικές από τις πιο συχνές αιτίες απογοήτευσης των μόνων γονέων είναι οι εξής:

1) Αλλαγή.

Πολλοί γονείς νιώθουν ότι χάνουν τον έλεγχο των αλλαγών που συμβαίνουν στη ζωή τους, ειδικά όταν βρίσκονται στα πρώτα στάδια προσαρμογής.

2) Φόβος.

Οι γονείς που μεγαλώνουν μόνοι τα παιδιά τους είναι απόλυτα φυσιολογικό να φοβούνται ότι δεν θα μπορέσουν να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους και να είναι καλοί γονείς.

3) Άγχος.

Η καθημερινότητα σε μία μονογονεϊκή οικογένεια είναι δύσκολη και τα πρακτικά ζητήματα που πρέπει να αντιμετωπίζονται δημιουργούν άγχος.Επιπλέον,η προσαρμογή σε αυτή τη νέα κατάσταση (μονογονεϊκή οικογένεια) είναι από μόνη της μία διαδικασία που προκαλεί άγχος.

4) Απώλεια.

Συναισθηματικά,η έλλειψη ή η απώλεια ενός ανθρώπου που αποτελούσε μέχρι σήμερα κομμάτι της ζωής μας,είναι μία δύσκολη περίοδος.Η αίσθηση απώλειας είναι πολύ δυνατή για όλους τους ανθρώπους όταν χάνουν κάποιον δικό τους,είτε λόγω χωρισμού είτε λόγω θανάτου.

5) Έλλειψη βοήθειας.

Όλοι οι γονείς που μεγαλώνουν τα παιδιά τους μόνοι έχουν ανάγκη από υποστήριξη,βοήθεια και υποδομές που θα τους βοηθήσουν να κάνουν τη ζωή τους καλύτερη και πιο απλή.

6) Μοναξιά.

Δεν είναι εύκολο να αντιμετωπίσει κανείς μόνος του τόσο μεγάλες αλλαγές.Και κάποιοι άνθρωποι φοβούνται τη μοναξιά περισσότερο από κάποιους άλλους.

Παιδιά μονογονεϊκών οικογενειών

 

Τί γίνεται όμως με τα παιδιά?

Υπάρχουν δύο αντικρουόμενες απόψεις:σύμφωνα με την πρώτη,η μονογονεϊκή οικογένεια έχει αρνητικές συνέπειες για τα παιδιά και τα παιδιά που προέρχονται από τέτοιες οικογένειες είναι κακοί μαθητές και συχνά έχουν αντικοινωνική συμπεριφορά, ενώ,σύμφωνα με τη δεύτερη,τα παιδιά μονογονεϊκών οικογενειών δεν έχουν χειρότερη εξέλιξη από τα παιδιά που μεγαλώνουν με τους δύο γονείς τους.Η τελευταία αυτή άποψη υποστηρίζει ότι τα παιδιά επηρεάζονται αρνητικά από τις κοινωνικές,οικονομικές και ψυχολογικές συνθήκες και όχι από την ίδια τη μονογονεϊκότητα.

Είναι ευρέως γνωστό ότι τα παιδιά που ζουν σε μονογονεϊκές οικογένειες έχουν πολύ μεγαλύτερες πιθανότητες να διαβιούν κάτω από το όριο της φτώχειας,από εκείνα των οικογενειών με δύο γονείς. Στην Ελλάδα,το ποσοστό των παιδιών που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας είναι διπλάσιο στις μονογονεϊκές οικογένειες,φθάνοντας το 24,9% (με ποσοστό παιδιών σε μονογονεϊκές οικογένειες το 3,7%).Καλύτερη χώρα είναι η Σουηδία με 6,7% και χειρότερη οι Η.Π.Α. με 55,4% των παιδιών μονογονεϊκών οικογενειών να ζουν στη φτώχεια.

Εφόσον οι ανάγκες του παιδιού σας για αγάπη,φροντίδα,σεβασμό,ενθάρρυνση,προσοχή,εμπιστοσύνη,παροχή ερεθισμάτων,ασφάλεια,υποστήριξη και καθοδήγηση ικανοποιούνται,θα μεγαλώσει χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα.Να θυμάστε ότι κανείς γονιός δεν είναι τέλειος και όλοι αντιμετωπίζουν δυσκολίες. Είναι πολύ σημαντικό να ακούτε το παιδί σας και να συζητάτε μαζί του,εξηγώντας του και όχι διατάζοντάς το,καθώς αυτό ενισχύει την αυτοπεποίθησή του.Τα παιδιά που παραμελούνται γίνονται συχνά εσωστρεφή ή <<δύσκολα>>.Η αποτελεσματική επικοινωνία και η σχέση που αναπτύσσεται μεταξύ του παιδιού και του γονέα μέσα από τη συζήτηση βοηθά στην υγιή συναισθηματική και ψυχική ανάπτυξη του παιδιού και αυξάνει τις πιθανότητες να μοιραστεί το παιδί με το γονιό του ένα ενδεχόμενο πρόβλημα που αντιμετωπίζει.

 

 

Παράγοντες που συμβάλλουν στη υγιή εξέλιξη του παιδιού

 

Οι αντιδράσεις των παιδιών και η προσαρμογή τους επηρεάζονται από τις επικρατούσες στο περιβάλλον τους στάσεις και αντιλήψεις, την υποστήριξη που λαμβάνουν,τις σχέσεις των μελών της οικογένειας,τις περιβαλλοντικές και οικονομικές μεταβολές,καθώς και τα χαρακτηριστικά και την ψυχοκοινωνική ωριμότητα του ίδιου του παιδιού.Ωστόσο,καθοριστικοί παράγοντες για την υγιή εξέλιξη του παιδιού είναι:

 

1) Σταθερή οικονομική κατάσταση της οικογένειας.

2) Ψυχική υγεία και ισορροπία του γονιού και ικανότητα να καλύψει τις συναισθηματικές ανάγκες του παιδιού (σε περίπτωση διαζυγίου,απουσία συγκρούσεων και εχθρότητας μεταξύ των γονιών τόσο πριν όσο και μετά το διαζύγιο).

3) Ικανότητα γονιού για διαπαιδαγώγηση και επίβλεψη του παιδιού (σε περίπτωση διαζυγίου,κοινή στάση των γονιών ως προς την ανατροφή του παιδιού).

4) Συζήτηση,ποιοτική επικοινωνία,σταθερά όρια και προσδοκίες,συνεπής έλεγχος και επίβλεψη,εκδήλωση αγάπης και τρυφερότητας (σε περίπτωση διαζυγίου,συχνότητα και συνέπεια στην επικοινωνία και επαφή με το γονιό που δεν ζει με το παιδί).

5) Ψυχολογική επάρκεια του παιδιού και ικανότητα προσαρμογής.

6) Κλίμα που επιτρέπει την ανοικτή συζήτηση και την έκφραση ενδεχόμενων αποριών και ανησυχιών του παιδιού.

7) Στήριξη των μελών της μονογονεϊκής οικογένειας από φιλικά και συγγενικά πρόσωπα και συμμετοχή σε κοινές δραστηριότητες.

 

 

Συμβουλές για τους γονείς

 

Η ζωή για τους γονείς που μεγαλώνουν μόνοι τα παιδιά τους είναι πιο δύσκολη από αυτή των οικογενειών με δύο γονείς,μπορεί όμως να είναι πολύ καλή.

 

1) Να θυμάστε ότι είστε το σημαντικότερο πρόσωπο στη ζωή του παιδιού σας.Υπενθυμίζετέ του συχνά πόσο το αγαπάτε και μιλάτε του με θετικό τρόπο,καθώς οι σκληρές εκφράσεις μπορεί να έχουν ιδιαίτερα επιβλαβείς συνέπειες για την αυτοεκτίμηση του παιδιού.

2) Προσπαθήστε να εξασφαλίσετε βοήθεια όταν δυσκολεύεστε να διεκπεραιώσετε κάποια πράγματα. Οργανώστε τις δουλειές σας κι αν δείτε ότι δεν τα προλαβαίνετε όλα,μη διστάσετε να ζητήσετε βοήθεια από ένα στενό φίλο,ένα συγγενικό πρόσωπο ή έναν καλό γείτονα.

3) Προσπαθήστε να ικανοποιείτε και τις δικές σας ανάγκες,καθώς εάν αισθάνεστε εσείς καλά αυτό μεταδίδεται και στο παιδί σας.Όταν νιώθετε ότι δεν μπορείτε να αντεπεξέλθετε,προσπαθήστε να χαλαρώσετε προσφέροντας στον εαυτό σας κάτι που σας κάνει να αισθάνεστε ευχάριστα,όπως π.χ. ένα ζεστό μπάνιο.

4) Αφιερώνετε χρόνο για να συζητάτε με το παιδί σας και ενθαρρύνετέ το να μοιράζεται μαζί σας τις σκέψεις και τα συναισθήματά του.Να θυμάστε ότι η σχέση σας μαζί του είναι πιο σημαντική από τις δουλειές του σπιτιού.

5) Μην αφήνετε τα προβλήματά σας να επηρεάζουν τον τρόπο που συμπεριφέρεστε στο παιδί σας. Προσπαθήστε να αντιμετωπίζετε τα μικροπροβλήματα με χιούμορ.

6) Υπενθυμίζετε στον εαυτό σας ότι είστε ο ενήλικας και πρέπει να δίνετε το καλό παράδειγμα στο παιδί σας για το πώς να συμπεριφέρεται.

7) Μοιραστείτε με κάποιο οικείο πρόσωπο το πρόβλημα που αντιμετωπίζετε και σας αγχώνει.Εκτός από την ανακούφιση που θα αισθανθείτε που το συζητήσατε,μπορεί και να σας προτείνει κάποια λύση που δεν είχατε σκεφτεί.

8) Σε περίπτωση διαζυγίου,διαβεβαιώστε το παιδί ότι δεν φταίει αυτό και ότι και οι δύο το αγαπάτε όπως πριν.Συζητήστε μαζί του για να μάθετε τα συναισθήματά του και σε καμία περίπτωση μην το εμπλέκετε σε ενδεχόμενες διενέξεις.

9) Σε περίπτωση θανάτου,αφήστε το παιδί να μιλήσει και να εκφράσει τη λύπη του.Μην κρύβετε τη θλίψη σας,καθώς αυτό θα το βοηθήσει να μάθει ότι δεν είναι κακό να κλαις όταν χαθεί ένα πρόσωπο που αγαπάς.

Τί θέλει ένας γονιός για το παιδί του?

(Άλλο ένα διδακτικό κείμενο που "λέει" πολλά!!!)

Είχα υποσχεθεί,εδώ και καιρό,ένα μουσακά σε έναν γλυκύτατο Σουηδό συνεργάτη του συζύγου μου,όταν θα ξαναβλεπόμασταν.Είχαμε γνωριστεί στο Ντουμπάι το 2008,τη χρονιά που εμείς γίναμε γονείς της Ισαμπέλ και του Βίκτωρ και δύο χρόνια αργότερα,ήταν η σειρά του να γίνει πατέρας της μικρής Άννας.
Είναι 2011 και ήρθε να μας επισκεφτεί στο καινούριο σπίτι μας,στην Κουάλα Λουμπούρ στη Μαλαισία,για κάποια εγκαίνια.Δευτέρα βράδυ και είμαστε στην τραπεζαρία,μαζί με την μοναδική φωνή του Νταλάρα.
Ο σύζυγός μου ετοιμάζει το καρπουζάκι στην κουζίνα και εμείς συνεχίζουμε τη συζήτηση .
-Ελένη,πώς ξέρεις τα ταλέντα των παιδιών σου?
-Έχω μια γενική ιδέα.Γιατί?
-Πώς ξέρεις αν κάνεις τις σωστές επιλογές?
-Ποιές επιλογές?
-Για παράδειγμα,μπορείς να ξεκινήσεις ένα παιδί με πιάνο,αλλά να έχει έμφυτο ταλέντο για τέννις? Πώς ξέρεις και είσαι σίγουρη,ότι το εμπνέεις και το στρέφεις σε δραστηριότητες που θα αριστεύσει?
-Δεν ξέρω.Δεν είμαι σίγουρη.Πού θες να καταλήξεις?
-Στο σκοπό κάθε γονιού.Θέλω να συμβάλλω από την αρχή,να γίνει το παιδί μου,όσο καλύτερο μπορεί σε κάτι,να χρησιμοποιήσει την όποια ευφυΐα διαθέτει στον μέγιστο βαθμό.
Σκέφτομαι….<<Δεν πιστεύω ότι αυτός είναι ο δικός μου πρωταρχικός σκοπός σαν γονιός.>>
Με κοιτάει αινιγματικά..
-Τί θέλεις εσύ για το παιδί σου,τότε?
-Τί θέλω?Πάντα εύστοχη ερώτηση ακόμα και αν ρωτάς τον εαυτό σου κάθε μέρα.Να γίνει διάνοια? Να είναι ισορροπημένο?Να έχει εμπιστοσύνη στον εαυτό του?Nα συνεισφέρει στην κοινωνία?Να αγαπήσει?Να αγαπηθεί?Να έχει καλή σωματική,ψυχική,πνευματική και συναισθηματική υγεία?Να επιτύχει επαγγελματικά και οικονομικά?
Όλα περνούν από το μυαλό μου σε μια στιγμή.
Ακούω τον εαυτό μου να απαντάει:
-Θα ήθελα να αντιμετωπίζει τις αποτυχίες του με δύναμη και σοφία και να δέχεται τις επιτυχίες του άνετα,με ευχαρίστηση και αξιοπρέπεια.Θέλω να βοηθήσω το παιδί μου να θέσει τις προσδοκίες του σε ότι κάνει,στο βαθμό που σώμα,πνεύμα και ψυχή θα το ακολουθούν αβίαστα.Το επάγγελμα το βλέπω ένα απλά πρακτικό θέμα.Πιο πολύ σαν αποτέλεσμα,όχι σαν ιερό σκοπό.
Ο καλεσμένος μας δοκιμάζει το κρασάκι του και με κοιτάει με καρτερία:
-Τί μπορείς να κάνεις εσύ για αυτό?
Ξαφνικά έχω μικτά συναισθήματα,αντικρουόμενες σκέψεις.
Που το πάω?Γιατί δεν σκέφτομαι λίγο πιο απλά?
Έχει δίκιο ο άνθρωπος.Εάν κάποιος είναι καλός σε αυτό που κάνει,εξασφαλίζει μεγάλο μέρος της χαράς της ζωής.Ανεξαρτησία,οικονομική ασφάλεια,περηφάνεια,αυτοπεποίθηση.Συμφωνώ μαζί του. Ψάχνω τις λέξεις μου.Πρώτα δουλεύεις σκληρά και μετά όλα τα άλλα,σωστά?Tα κύτταρά μου αντιδρούν όμως.Η απάντηση τους είναι ξεκάθαρη,την νιώθω σαν ηλεκτρικό ρεύμα.Δεν μοιάζουν να συμφωνούν...
Αποφασίζω να τελειώσω αυτή τη συζήτηση,με μια θαραλλέα απόπειρα έκφρασης της ψυχής μου:
-Μπορώ να συμβάλλω καταλυτικά ώστε να γνωρίζει το παιδί μου πέραν οποιασδήποτε αμφιβολίας ότι είναι τέλειο όπως είναι,άξιο κάθε ευτυχίας και επιτυχίας.Ότι θα το αγαπώ το ίδιο,πάντα,στα καλά και στα άσχημα.Θέλω να του δείξω ότι η ζωή είναι εύκολη,απλή και όμορφη.Ένα δώρο.Τα αριστεία δεν είναι ο πρωταρχικός ή μοναδικός δρόμος μιας ολοκληρωμένης ανθρώπινης ύπαρξης.Είναι μόνο ένα πολύτιμο συστατικό ανάμεσα στα πολλά.Η καρδιά θέλει χαρά,γέλιο,εμπάθεια,αγάπη και φροντίδα.Αυτό είναι το πιο σημαντικό μήνυμα που έχω για τα παιδιά μου.
Ο Σουηδός σηκώνει το ποτήρι του.
-Στην υγειά μας,λοιπόν και στην καλή καρδιά μας!
Καταλαβαίνω.Οι ματιές μας συμφωνούν απόλυτα,ότι η ζωή θέλει χαρά και γέλιο,ακριβώς όπως και η κουβέντα μας.Γυρνάω πίσω από τα πολύπλοκα μονοπάτια του μυαλού μου.Είναι ώρα για πιο ανάλαφρα θέματα.Για να δώσουμε το παράδειγμα στα παιδιά μας.
Φτάνει το καρπουζάκι.Μαζί του ο τρίτος της παρέας.Οι δύο άντρες με οδηγούν ευέλικτα εκεί που μου αρέσει,σε εύκολη και ευχάριστη συζήτηση.Χαμογελάμε ο ένας στον άλλο.

Περήφανοι γονείς!

Μήπως λέμε πολλά "πρέπει"?

Πόσο δίκιο έχει το πάρακάτω κείμενο?!

"Περιμένω τα παιδιά να έρθουν από το σχολείο με το λεωφορείο και έχουμε σχέδια να πάμε να παίξουν σε έναν παιδότοπο.Θα συναντήσουμε κάτι άλλους φίλους εκεί.
Το λεωφορείο φτάνει και η Μπέλ και ο Βίκτωρ κατεβαίνουν.
-Μαμά,πρέπει να πάμε γρήγορα πάνω,να αλλάξουμε ρούχα,για να μην αργήσουμε,μου λέει η Μπέλ και περπατάει γρήγορα με ενθουσιασμό.
Ανεβαίνουμε στο σπίτι και ακούω την Μπέλ να λέει στον αδελφό της:

-Βίκτωρ,έλα,πρέπει πρώτα να φάμε και μετά να κάνουμε μπάνιο.

Την ρωτάω πως ήταν η μέρα της και μου λέει όλες τις λεπτομέρειες.Καταλήγει ότι πρέπει να φτιάξει μια κάρτα για τα γενέθλια της Μαρσέλας την επόμενη μέρα και επίσης ότι πρέπει να της αγοράσουμε δώρο.
Παίρνω βαθιά ανάσα.Σήμερα η λέξη <<πρέπει>> μου τραβάει πολύ την προσοχή.Για να είμαι ειλικρινής,με ενοχλεί σε μέγιστο βαθμό.Αγκαλιάζω την Μπέλ και μοιράζομαι τις σκέψεις μου:

-Κούκλα μου,όλα αυτά τα <<πρέπει>> θυμίζουν αστυνομία.
Βρες άλλη λέξη,όχι όλο <<πρέπει>>,<<πρέπει>>,<< πρέπει>>.


Τίποτα δεν πρέπει!!!

Τα κάνουμε από ευχαρίστηση,για να περνάμε καλά,όχι επειδή πρέπει!
Η Μπέλ με κοιτάει ανέκφραστα,αλλά και με έντονο ενδιαφέρον,σαν να μου λέει συνέχισε.Εγώ όμως,έχω ήδη τελειώσει αυτά που ήθελα να πω.Πρέπει να βιαστούμε,αλλιώς θα αργήσουμε.
-Μπέλ και Βίκτωρ,ελάτε στην κουζίνα μόλις πλύνετε τα χέρια σας,πρέπει να πάρω τηλέφωνο τον μπαμπά.

Σταματώ αμέσως και συνειδητοποιώ τί σκέφτηκα και τί είπα.Χαμογελώ στον εαυτό μου λιγάκι ειρωνικά.Νιώθω ντροπή και λύτρωση ταυτόχρονα.Επιτέλους βρήκα ποιός είναι ο πραγματικός αστυνομικός τον οποίον μιμείται η Μπέλ.Αυτά που έλεγα στην κόρη μου προηγουμένως,τα έλεγα ουσιαστικά στον εαυτό μου.
Γυρνάω και εξηγώ στη Μπέλ ότι η μαμά δεν χρησιμοποιεί πάντα σωστά τη λέξη <<πρέπει>>.

-Θα με βοηθήσεις να την αλλάξω?Να βρούμε άλλη λέξη?

-Ποιά?,με ρωτάει.
Σκέφτομαι.Ομολογώ ότι μου παίρνει αρκετά λεπτά για να βρω συνώνυμα χωρίς το άγχος και το καθήκον που υπονοεί το <<πρέπει>>.Τελικά βρίσκω εκφράσεις και λέξεις που είναι σαφώς πιο φιλικές και ευχάριστες.Με τον καιρό,είμαι σίγουρη ότι θα βρω ακόμα καλύτερες επιλογές.Νιώθω ήδη πιό ανάλαφρη!
Πού βρήκα τόσα <<πρέπει>>?Οικογένεια,σχολείο,κοινωνία,από παιδί πρέπει να κάνεις μύρια πράγματα.Εκατό φορές τη μέρα.Πηγαίνεις σε οποιαδήποτε υπηρεσία και σου λένε <<Κυρία μου,πρέπει να κάνετε κατάθεση στην τράπεζα στην οποία ανοίξατε το λογαριασμό>>,<<Κυρία μου,πρέπει να πάρετε τηλέφωνο το απόγευμα για να βρείτε τον υπεύθυνο>>.
Φτάνει...!!!Το βάρος των πρέπει στον οργανισμό μου σταματάει εδώ.Θα αρχίσω εκστρατεία παρακολούθησης των <<πρέπει>> που βγαίνουν από το στόμα μου,ανάλυσης και αποφυγής.Θα κάνω ότι μπορώ για να σπάσω την αλυσίδα.Ένα ομορφότερο αύριο περιμένει με πιό πολλά <<θέλω>>,<<μου αρέσει>> και <<με ευχαριστεί>>.

Οι λέξεις έχουν δύναμη και καθορίζουν πώς αισθανόμαστε,σκεφτόμαστε για τον εαυτό μας και πώς ζούμε.Ας τις διαλέγουμε λοιπόν με σύνεση και μεράκι.
Αυτός είναι ακόμα ένας τρόπος με τον οποίο η κόρη μου με βοήθησε να δώ πιο καθαρά μέσα μου. Χαίρομαι επειδή και εγώ με τη σειρά μου με το παράδειγμα μου,έχω μια ευκαιρία να την βοηθήσω να μετριάσει τα <<πρέπει>> που θα θέσει στον εαυτό της ώστε να ζήσει πιο ήρεμα και ελεύθερα."

'Αρνηση ή απεργία θηλασμού

Έχει σταματήσει ξαφνικά το μωρό σας να θηλάζει? 
Φοβάστε ότι το μωρό σας δεν σας θέλει πια και ότι ήρθε η ώρα του απογαλακτισμού?

Η απεργία θηλασμού (nursing strike) είναι συχνό φαινόμενο,παροδικό και δεν πρέπει να συγχέεται με τον φυσικό απογαλακτισμό.Αιτίες μπορεί να είναι η έναρξη της περιόδου σας,κάποια αλλαγή στη δίαιτά σας,η μαστίτιδα ή μια μυρωδιά διαφορετική στο σώμα σας (πχ καινούριο αποσμητικό ή σαπούνι).Μπορεί το μωρό σας να είναι άρρωστο ή να βγάζει δοντάκια,να έχει στοματίτιδα ή να έχει πάθει σύγχυση θηλών.Άλλες φορές μπορεί αυτό να αποτελεί αναπτυξιακό στάδιο του μωρού όπου γίνεται πιο περίεργο για το τι συμβαίνει γύρω του και εκεί που θηλάζει η προσοχή του αποσπάται εύκολα από διάφορα ερεθίσματα, σταματάει και δεν θέλει να συνεχίσει το γεύμα του!

Μην πανικοβάλλεστε και μην σκέφτεστε ότι ήρθε η ώρα να σταματήσετε να θηλάζετε το μωρό σας.

Δοκιμάστε να κάνετε τα εξής:

• Ταίστε το μωρό σας σε κάποιο χώρο μακριά από θορύβους και ερεθίσματα που του αποσπούν την προσοχή.
• Κάντε του πολλές αγκαλίτσες,χρησιμοποιήστε έναν μάρσιππο αγκαλιάς για να έχει σε στενή σωματική επαφή μαζί σας.
• Προσπαθήστε να ταίσετε το μωρό σας όταν έιναι νυσταγμένο ή μόλις ξυπνήσει.
• Μην το αφήνετε νηστικό για να το «τιμωρήσετε»,προσφέρετέ του συχνά το στήθος σας.
• Προσφέρετε συχνά το στήθος σας δοκιμάζοντας διαφορετικές στάσεις θηλασμού και αλλάζοντας πλευρές,δοκιμάστε να θηλάσετε σε άλλο δωμάτιο από που συνηθίζετε.

Αν το πρόβλημα επιμένει και το μωρό σας δεν φαίνεται καλά,γκρινιάζει,έχει υπνηλία ή είναι αναστατωμένο πρέπει οπωσδήποτε να εξεταστεί από τον παιδίατρο.

Προετοιμασία για το θηλασμό

Η καλύτερη προετοιμασία για το θηλασμό είναι η σωστή πληροφόρηση σας πριν τον τοκετό.

Ο γυναικολόγος,η μαία και ο παιδίατρος είναι αυτοί που θα σας ενθαρρύνουν να θηλάσετε τονίζοντας σας τα οφέλη που θα αποκομίσετε εσείς και το μωρό σας από το θηλασμό.Καλό είναι να έρθετε σε επαφή με άλλες μητέρες που έχουν θηλάσει με επιτυχία τα μωρά τους και να συζητήστε μαζί τους τις εμπειρίες τους.Μαθήματα ειδικά για το θηλασμό και μαθήματα ψυχοπροφύλαξης βοηθάνε πολύ.Επίσης υπάρχουν διάφορα βιβλία και έγκυρες ιστοσελίδες στο διαδίκτυο που θα σας προσφέρουν πολύτιμη γνώση σχετικά με το θηλασμό.Ενημερωθείτε σχετικά με την πολιτική του κάθε μαιευτηρίου,ζητήστε εκ των προτέρων να σας φέρνουν το μωρό στο δωμάτιο να το ταΐζετε και να μην του δίνουν γάλα σε σκόνη ή ακόμα καλύτερα επιλέξτε να έχετε το μωρό μαζί σας συνεχώς στο δωμάτιο (rooming in).

Προετοιμασία του μαστού και των θηλών

Πώς είναι φτιαγμένα?

Καλό είναι αφού αποφασίσατε να θηλάσετε να γνωρίζετε πως είναι φτιαγμένο και πώς λειτουργεί το στήθος σας.Στο γυναικείο στήθος εξωτερικά διακρίνουμε τη θηλή που περιβάλλεται από τη θηλαία άλω.Εσωτερικά αποτελείται από τον μαζικό αδένα που παράγει το γάλα και από το λίπος που τον περιβάλλει.Το μέγεθος του μαστού το οποίο ποικίλει από γυναίκα σε γυναίκα οφείλεται στο λίπος που περιέχει και όχι στο μέγεθος του μαζικού αδένα,συνεπώς ακόμα και γυναικά με εξαιρετικά μικρό στήθος μπορούν να θηλάσουν.Ο αδένας αυτός απαρτίζεται περιφερικά από ομάδες κυττάρων που μπορούν να παράγουν γάλα.Τα κύτταρα αυτά καταλήγουν στους γαλακτοφόρους πόρους μέσα στους οποίους μεταφέρεται το γάλα προς τη θηλή.Ο γαλακτοφόροι πόροι καταλήγουν σε ανοίγματα της θηλής από όπου ρέει το γάλα.Στη θηλαία άλω βρίσκονται μικροσκοπικοί αδένες (αδένες Montgomery) οι οποίοι με το έκκριμά τους λιπαίνουν τη θηλή.


Τί συμβαίνει στην εγκυμοσύνη?

Η προετοιμασία του μαστού για το θηλασμό γίνεται από το ίδιο το σώμα και ξεκινάει από την αρχή της εγκυμοσύνης.Το πρώτο τρίμηνο της εγκυμοσύνης λόγω της δράσης διάφορων ορμονών θα παρατηρήσετε το στήθος σας να αυξάνει σε μέγεθος και τη θηλαία άλω να σκουραίνει και να μεγαλώνει.Αυτό συμβαίνει γιατί αυξάνουν σε αριθμό και σε μέγεθος τα κύτταρα που παράγουν γάλα ενώ η θηλαία άλως σκουραίνει για να γίνεται πιο εύκολα ορατή από το μωρό.Η αιμάτωση του στήθους αυξάνει και κάτω από το δέρμα διαγράφονται τα αγγεία.Στο δεύτερο μισό της κύησης αρχίζει και παράγεται το πρωτόγαλα.Σε πολλές έγκυες μάλιστα προς το τέλος της εγκυμοσύνης εκκρίνεται και λίγο πρωτόγαλα από το στήθος κατά τη διάρκεια της σεξουαλικής επαφής ή όταν οι θηλές τρίβονται με τα ρούχα.Η θηλή σας όσο προχωράει η εγκυμοσύνη γίνεται πιο ελαστική ώστε να μπορεί να την αρπάξει πιο εύκολα το βρέφος.


Τί πρέπει να κάνετε εσείς?

Σίγουρα έχετε ακούσει διάφορες συμβουλές για το πώς πρέπει να προετοιμάσετε τις θηλές κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης ώστε να είναι έτοιμες για το θηλασμό.Το καλύτερο που έχετε να κάνετε είναι να αφήσετε το σώμα να κάνει μόνο του την προετοιμασία του.Εσείς απλά προσπαθήστε να εξοικειωθείτε με τις αλλαγές που συμβαίνουν στο στήθος σας.Μην κάνετε μασάζ,μην τρίβετε και μην τραβάτε με τα δάκτυλα τις θηλές σας γιατί μπορεί να προκαλέσετε συσπάσεις της μήτρας ειδικά αν έχετε ιστορικό πρόωρου τοκετού.Ούτε είναι απαραίτητο να πατάτε τις θηλές σας για να δείτε αν έχετε πρωτόγαλα γιατί θα τις τραυματίσετε.Μην βάζετε οινόπνευμα στις θηλές σας για να σκληρύνουν γιατί θα τις ξεράνετε.Επίσης δεν χρειάζεται να τις πλένετε με σαπούνι αρκεί το πλύσιμο με νερό.Αν το επιτρέπουν οι συνθήκες μπορείτε να εκθέτετε γα λίγη ώρα τις θηλές σας στον ήλιο και τον αέρα.Σε περίπτωση που έχετε επίπεδες η εισέχουσες θηλές που δεν προβάλλουν προς τα έξω με τον ερεθισμό και τις θηλαστικές κινήσεις του μωρού,υπάρχουν τεχνικές που θα σας βοηθήσουν να θηλάσετε και τις οποίες θα σας τις δείξει κάποιος ειδικός σε θέματα θηλασμού.

Στάσεις Θηλασμού

Καλό είναι να εξοικειωθείτε με διάφορες στάσεις θηλασμού γιατί έτσι αδειάζει ομοιόμορφα το στήθος σας..

Κλασική στάση

Καθίστε αναπαυτικά με μαξιλάρια στη πλάτη,στην αγκαλιά σας και κάτω από τους αγκώνες.Το μαξιλάρι στην αγκαλιά σας βοηθάει να ανυψώσετε το μωρό και να ξεκουράσετε τα χέρια σας.Για να θηλάσετε από το αριστερό στήθος τοποθετείστε το μωρό στο δεξί του πλάι,έτσι ώστε η πλάτη του να συγκρατείται από τον αριστερό σας πήχυ και ο πωπός του από την αριστερή παλάμη σας.Η κοιλιά του ακουμπάει την κοιλιά σας.Το κεφαλάκι του ακουμπάει στην εσωτερική γωνία του αριστερού αγκώνα σας.Το στόμα του είναι στο ίδιο ύψος με το στήθος σας.Το κεφαλάκι του δεν πρέπει να στρίβει σε σχέση με το σώμα του γιατί θα δυσκολεύεται να καταπιεί και θα κουραστεί.Πιάστε το στήθος σας με το δεξί χέρι.Ακουμπείστε τα χείλη του με τη θηλή σας και με το που θα ανοίξει διάπλατα το στόμα του σπρώχνετε ελαφρά τον αυχένα με το κεφαλάκι του προς τη θηλή ώστε να αρπάξει ένα μεγάλο μέρος της θηλαίας άλω.


Πλάγια στάση

Αυτή η στάση βολέυει μετά από καισαρική γιατί δεν πιέζεται η κοιλία σας.
Για να θηλάσετε το μωρό από αριστερά,βάλτε ένα μαξιλάρι κάτω από το αριστερό σας αγκώνα. Κρατείστε το μωρό με το αριστερό σας χέρι έτσι ώστε να είναι ξαπλωμένο στο αριστερό του πλάι,η πλάτη του να ακουμπάει πάνω στον αριστερό σας πήχυ,η κοιλίτσα του να ακουμπάει την αριστερή σας πλευρά και το κεφάλι με τον αυχένα του να στηρίζονται από την αριστερή σας παλάμη.Τα πόδια του βλέπουν προς τα πίσω.Πιάστε το στήθος σας με το δεξί χέρι ακουμπείστε τη θηλή σας στα χείλη του μωρού και με το που θα ανοίξει το στόμα του καλά σπρώξτε το κεφαλάκι του προς το στήθος σας.


Ξαπλωτή στάση

Αυτή η στάση είναι η πιο ξεκούραστη και βολεύει πολύ μετά από καισαρική καθώς και στα βραδυνά ταϊσματα όταν δεν θέλετε να σηκωθείτε από το κρεβάτι για να ταϊσετε το μωρό.Ξαπλώστε στο αριστερό σας πλάι με ένα μαξιλάρι κάτω από το κεφάλι σας.Το μωρό είναι ξαπλωμένο στο δεξί του πλάι, το κεφάλι του βρίσκεται στην εσωτερική γωνία του αγκώνα σας και η πλάτη του στηρίζεται από τον αριστερό σας πήχυ.Η κοιλίτσα του πλησιάζει την κοιλιά σας, το κεφάλι του βρίσκεται στο ύψος του στήθους σας.Πιάστε το αριστερό σας μαστό με το δεξί σας χέρι και σπρώξτε το μωρό προς το μέρος σας όπως έχουμε περιγράψει πιο πάνω.Αφού το μωρό σας τοποθετηθεί σωστά και αρχίσει να θηλάζει καλά,μπορείτε να απελευθερώσετε το αριστερό σας χέρι από την πλάτη του και να την στηρίξετε με ένα μαξιλάρι ή μία κουβερτούλα ρολό.


Καθιστή στάση

Αυτή η στάση βολεύει στα μεγαλύτερα βρέφη που μπορούν να κάθονται.

Τα σημάδια της προεκλαμψίας

Τί είναι η προεκλαμψία?

 

Είναι μια διαταραχή που δημιουργείται μόνο κατά την εγκυμοσύνη και μπορεί να επηρεάσει τη μητέρα και το αγέννητο μωρό της.Η προεκλαμψία παρουσιάζεται με υψηλή αρτηριακή πίεση, συνήθως μετά την 20η εβδομάδα κύησης.Ως τότε μπορεί η πίεση της εγκύου να σημειώνει σταθερή και 'αθόρυβη' άνοδο.Γι' αυτό η συστηματική παρακολούθηση της πίεσης στην έγκυο είναι αναγκαία. 

Η διαταραχή αυτή,μπορεί να επηρεάσει πολλά από τα ζωτικά όργανα και να δημιουργήσει θανάσιμες βλάβες.Επιφέρει συστολή των αιμοφόρων αγγείων,με αποτέλεσμα την υψηλή αρτηριακή πίεση και τη μείωση της ροής του αίματος στα ζωτικά όργανα του οργανισμού όπως το συκώτι,τους νεφρούς και τον εγκέφαλο.Όταν μειώνεται η ροή του αίματος στη μήτρα,αυτό σημαίνει σημαντικά προβλήματα για το αγέννητο μωρό,όπως επιβράδυνση της ανάπτυξης του,μείωση του αμνιακού υγρού και αποκόλληση του πλακούντα.

H προεκλαμψία επηρεάζει τουλάχιστον το 5% με 8% όλων των εγκύων.Είναι πιο συνηθισμένη σε γυναίκες που εγκυμονούν για πρώτη φορά.Όσο πιο νωρίς στην εγκυμοσύνη διαγνωστεί η προεκλαμψία,τόσο πιο μεγάλοι είναι οι κίνδυνοι για τη μητέρα και το μωρό.Αντίθετα εάν διαπιστωθεί αυτή η διαταραχή προς το τέλος της κύησης,τότε η μητέρα και το μωρό ξεπερνούν το κίνδυνο πολύ πιο ανώδυνα.

Η προεκλαμψία και άλλες παθήσεις της υπέρτασης,είναι επικίνδυνες για τη ζωή της μητέρας και του μωρού.Σε περίπτωση τέτοιου είδους διάγνωσης,η εισαγωγή στη κλινική ή το νοσοκομείο κρίνεται απαραίτητη για την παρακολούθηση της μητέρας και του αγέννητου μωρού.

Τα συμπτώματα για προεκλαμψία είναι πολλά και διαφορετικά.Όμως τις περισσότερες φορές μπορεί τα συμπτώματα να είναι ίδια και για άλλες παθήσεις.

Υπάρχουν βέβαια και αρκετές περιπτώσεις εγκύων που δεν είχαν κανένα σύμπτωμα.Γι' αυτό και η παρακολούθηση της πίεσης στην έγκυο είναι ο πιο ασφαλής τρόπος για τη σωστή διάγνωση.

 

Υπέρταση (Υψηλή αρτηριακή πίεση)

Σε περίπτωση που έχετε υπέρταση πριν να μείνετε έγκυος πρέπει οπωσδήποτε να συμβουλευτείτε τον γιατρό σας.Αυτό που συνήθως προτείνουν οι γιατροί είναι ξεκούραση στο κρεβάτι.

Αν η εγκυμοσύνη είναι προχωρημένη τότε,κάποιοι από τους γιατρούς,προτείνουν να ξαπλώνουν οι έγκυες στην αριστερή τους πλευρά.Κατά την άποψη ορισμένων γιατρών όταν οι έγκυες ξαπλώνουν ανάσκελα υπάρχει κίνδυνος το βάρος της μεγάλης κοιλιάς να περιορίσει την ροή αίματος της αρτηρίας που τροφοδοτεί την καρδιά.Ενώ κατά άλλους γιατρούς αυτή η θεωρία δεν ισχύει.Όμως υποστηρίζουν πως ξαπλώνοντας στην αριστερή τους πλευρά οι έγκυες δεν διατρέχουν κανένα κίνδυνο.

Κανένα σύμπτωμα

Η υψηλή αρτηριακή πίεση είναι ιδιαίτερα επικίνδυνη.Σε κάποια περιστατικά,όπου έγκυες έχουν διαγνωστεί με προεκλαμψία,δεν αισθανόντουσαν καμία ενόχληση ή δικαιολογούσαν κάποια συμπτώματα λόγω της εγκυμοσύνης τους.

Η προεκλαμψία παραμένει πάρα πολύ σοβαρή κατάσταση γι' αυτό και οι συμβουλές του γιατρού πρέπει να εφαρμόζονται από την έγκυο με μεγάλη συνέπεια.

Ξεκούραση στο κρεβάτι,συστηματικός έλεγχος αρτηριακής πίεσης και εξετάσεις ούρων για ανίχνευση πρωτεΐνης,είναι από τις βασικές οδηγίες του γιατρού.

Επίσης η διατροφή της εγκύου θα πρέπει να προσεχθεί ακόμη περισσότερο.Βιταμίνες,αντιοξειδωτικά και μέταλλα είναι απαραίτητα για τον οργανισμό.Ενώ επεξεργασμένη ζάχαρη,καφεΐνη και αλκοόλ πρέπει να απομακρυνθούν από το διαιτολόγιο της εγκύου.

Οιδήματα (πρηξίματα ιδιαίτερα στο πρόσωπο και τα άκρα)

Τα οιδήματα είναι ένα σύνηθες σύμπτωμα της εγκυμοσύνης.Είναι κατακράτηση υγρών που δημιουργεί αυτά τα πρηξίματα κυρίως στο πρόσωπο και στα χέρια.Για παράδειγμα,είναι φυσιολογικό να υπάρχει δυσκολία στην έγκυο να φορέσει τα δαχτυλίδια της.Αν τα οιδήματα όμως επιμένουν,δηλαδή τα πρηξίματα διογκωθούν,τότε επικοινωνήστε τον γιατρό σας άμεσα.

Πρωτεΐνη στα ούρα

Η πρωτεΐνη βρίσκεται στο αίμα,εάν όμως ανιχνευθεί στα ούρα σημαίνει ότι υπάρχει διαρροή του αίματος στα ούρα απο τις μικρές αρτηρίες των νεφρών.

Οι συστηματικές εξετάσεις ούρων,βοηθούν στην έγκαιρη διάγνωση πιθανής βλάβης στους νεφρούς. Επίσης τα σκουρόχρωμα ούρα, ή με έντονο κίτρινο χρώμα,είναι αποτέλεσμα αφυδάτωσης ή ανεπαρκούς κατανάλωσης υγρών.Αν παρατηρηθεί σκούρο ή κοκκινωπό χρώμα των ούρων πρέπει να ενημερωθεί άμεσα ο γιατρός.

Απότομη αύξηση βάρους

Η απότομη αύξηση βάρους ανά εβδομάδα,πάνω απο ένα κιλό,θα πρέπει να προβληματίσει την έγκυο. Η διατροφή της εγκύου θα πρέπει να εμπλουτιστεί με φρούτα και λαχανικά και θα πρέπει να παίρνει φολικό οξύ και όποιο άλλο συμπλήρωμα διατροφής ο γιατρός κρίνει απαραίτητο.Ελαφριά άσκηση και κατανάλωση τουλάχιστον 10 ποτηριών νερού είναι απαραίτητα,για μια καλή εγκυμοσύνη.

Πονοκέφαλοι

Έντονοι πονοκέφαλοι,που πολλές φορές περιγράφονται ως ημικρανίες θέλουν προσοχή.Ο γιατρός πρέπει να ενημερωθεί άμεσα για την κατάσταση της εγκύου.

Ναυτία ή Εμετός

Η ναυτία ή ο εμετός κατά τη διάρκεια του δεύτερου ή τρίτου τριμήνου δεν είναι σύνηθες φαινόμενο. Μπορεί να είναι ένα αθώο κρυολόγημα ή μια δυσανεξία σε κάποιο φαγητό ή και ένα σύμπτωμα προεκλαμψίας.Ο γιατρός πρέπει να ενημερωθεί,να ελεγχθεί η αρτηριακή πίεση της εγκύου και να γίνει έλεγχος για ανίχνευση πρωτεΐνης στα ούρα.

Αλλαγές στην όραση

Αλλαγές στην όραση,μπορεί να σημαίνουν:
προσωρινή απώλεια οράσεως,αίσθηση λάμψης,ευαισθησία στο φώς ή θολή όραση ή όραση με στίγματα.Εάν υπάρχει κάποιο σύμπτωμα όπως τα παραπάνω,τότε υπάρχει κίνδυνος για προεκλαμψία. Τα συμπτώματα αυτά συνδέονται με κάποια βλάβη στο κεντρικό νευρικό σύστημα και μπορεί να είναι προμήνυμα για οίδημα στον εγκέφαλο.Αυτό το σύμπτωμα είναι πολύ σοβαρό και δεν πρέπει η έγκυος να περιμένει αν ελέγξει αν το σύμπτωμα θα υποχωρήσει.Πρέπει να ενημερωθεί ο γιατρός άμεσα και αν αυτό δεν είναι εφικτό τότε η επίσκεψη σε νοσοκομείο κρίνεται απαραίτητη.

Ταχυκαρδία,υψηλή αίσθηση άγχους

Σε συμπτώματα σαν αυτά,η αρτηριακή πίεση πρέπει να ελεγχθεί.

Πόνος χαμηλά στη πλάτη,πόνος στον δεξί ώμο

Ο πόνος χαμηλά στη πλάτη,είναι πολύ συνηθισμένη ενόχληση στην εγκυμοσύνη.Κάποιες φορές αυτό είναι σύμπτωμα για πρόβλημα στο συκώτι.Αν η ενόχληση επιμένει ή και άλλα συμπτώματα όπως ο πόνος στον δεξί ώμο,τότε θα πρέπει να ελεγχθεί απο τον γιατρό.

Πώς η προεκλαμψία επηρεάζει το μωρό?

Η προεκλαμψία ευθύνεται για ένα σημαντικό ποσοστό πρόωρων μωρών.Πρόωρα θεωρούνται τα μωρά που έχουν γεννηθεί ένα μήνα περίπου πριν την 36η εβδομάδα.Εκείνα όμως που αντιμετωπίζουν τα μεγαλύτερα προβλήματα είναι εκείνα που γεννιούνται πριν την 32η εβδομάδα. 

Ποιά είναι η θεραπεία για την προεκλαμψία?

Η μόνη θεραπεία είναι η γέννηση του μωρού.Όταν εξελίσσεται η διαταραχή της προεκλαμψίας,η μητέρα και το μωρό είναι υπο στενή ιατρική παρακολούθηση.Υπάρχουν θεραπευτικές αγωγές για να επιμηκυνθούν οι εβδομάδες της εγκυμοσύνης,ώστε η καλή υγεία του μωρού και η επιβίωση του να είναι πιο πιθανή.

Ασφαλώς το πιο δυσάρεστο είναι ότι όταν η προεκλαμψία εξελίσσεται,μπαίνει η υγεία της μητέρας σε αντιπαράθεση με αυτή του μωρού.Πολλές φορές για την επιβίωση της μητέρας και του μωρού πραγματοποιείται τοκετός χωρίς να λαμβάνεται υπόψη η εβδομάδα κύησης.

Σε ποιές περιπτώσεις μπορεί να συμβεί?

Οι πιο σημαντικοί παράγοντες που μπορεί να οδηγήσουν στη Προεκλαμψία είναι: 

• Ιστορικό προεκλαμψίας της εγκύου, σε προηγούμενη εγκυμοσύνη πριν το 3 τρίμηνο κύησης.
• Ιστορικό χρόνιας υπέρτασης, ζαχαροδιαβήτη, ή προβλημάτων στο συκώτι.
• Οικογενειακό ιστορικό προεκλαμψίας (μητέρα, γιαγιά)
• Υπέρβαρες γυναίκες με 30% ΒΜΙ
• Πολλαπλή κύηση
• Έγκυες πάνω από 40 χρονών ή κάτω απο 18 χρονών
• Γυναίκες με προϋπάρχουσες παθήσεις όπως αυτή της ρευματοειδούς αρθρίτιδας.

Συμπτώματα τοκετού...Άραγε γεννάω?

Πολλές από εσάς μπορεί να φαντάζεστε ότι εκεί που ψωνίζετε στο σούπερ μάρκετ ή περπατάτε στο δρόμο θα σπάσουν ξαφνικά τα νερά σας,θα πιάσετε την κοιλιά σας και θα φωνάξετε «Γεννάω!».
Η αλήθεια είναι όμως ότι τις περισσότερες φορές θα έχετε αρκετή ώρα να καταλάβετε τι γίνεται και να προετοιμαστείτε.Η μέση διάρκεια τοκετού για τις γυναίκες που γεννάνε πρώτη φορά είναι 9 ώρες και γι' αυτές που έχουν γεννήσει 6,5 ώρες-και αυτό από την ώρα που θα αρχίσουν οι τακτικές,επίπονες συσπάσεις της μήτρας κάθε 3 με 5 λεπτά.Οι περισσότερες γυναίκες έχουν ήπιες συσπάσεις για αρκετές ώρες πριν φτάσουν να έχουν συσπάσεις κάθε 3 με 5 λεπτά.Για όσες από εσάς αναρωτιούνται για το πώς θα καταλάβουν αν όντως ήρθε η ώρα του τοκετού τα παρακάτω θα σας βοηθήσουν να σιγουρευτείτε.

Πώς είναι οι συσπάσεις?

Όταν έρθουν οι συσπάσεις της γέννας θα τις νιώσετε χαμηλά στην κοιλιά σας ή χαμηλά πίσω στη μέση σας.Μπορεί να πηγαίνουν από την κοιλιά στη μέση ή από τη μέση στην κοιλιά ή χαμηλά στα πόδια σας.Μοιάζουν με τους πόνους της περιόδου ή του εντέρου όταν έχετε αέρια.Οι συσπάσεις προ της γέννας μοιάζουν σαν σφίξιμο στην κοιλιά σας ή σαν το μωρό να έχει ξαφνικά απλωθεί σε όλη την κοιλιά.


Πόσο δυνατές είναι?

Μια τυπική σύσπαση τοκετού είναι αρκετά δυνατή ώστε να μην είναι εύκολο να μιλήσετε ή να περπατήσετε για όσο διαρκεί.


Πόσο συχνές είναι?

Για να μετρήσετε το χρονικό διάστημα μεταξύ των συσπάσεων,χρονομετρήστε από την αρχή μιας σύσπασης μέχρι την αρχή της επόμενης.Πρέπει να είναι να επαναλαμβανόμενο μοτίβο συσπάσεων με διαφορά μεταξύ τους 3 με 5 λεπτά.Συνήθως οι γιατροί και οι μαίες συνιστούν,πέραν των εξαιρέσεων φυσικά,να πάτε στο νοσοκομείο ή στην κλινική όταν οι συσπάσεις σας έρχονται κάθε 3 με 5 λεπτά για περίπου 2 ώρες αν είστε έγκυος στο πρώτο σας παιδί και για 1 ώρα αν έχετε γεννήσει ξανά.


Πόσο κρατάνε?

Οι συσπάσεις πρέπει να διαρκούν το πολύ ένα λεπτό από την ώρα που θα αρχίσουν μέχρι την ώρα που θα τελειώσουν.Πολλές φορές στην αρχή του τοκετού μπορεί να νοιώθετε ότι διαρκούν περισσότερο αλλά αυτό συμβαίνει γιατί είναι ακόμη ήπιες και δεν είναι εύκολο να ξεχωρίσετε πότε αρχίζουν και πότε σταματάνε.


Αλλάζουν όσο περνάει η ώρα?

Οι συσπάσεις του τοκετού όσο περνάει η ώρα έρχονται όλο και πιο συχνά, δυναμώνουν και κρατάνε περισσότερο.Συχνά οι συσπάσεις ενώ μπορεί να είναι σταθερές για αρκετές ώρες, αυξάνονται σε ένταση σε σχετικά μικρό διάστημα όπως μία με δύο ώρες,καθώς ο τοκετός αρχίζει να δρομολογείται. Οι συσπάσεις προ του τοκετού μπορεί να είναι σταθερές για αρκετές ώρες.


Η σωματική δραστηριότητα τις επηρεάζει?

Οι συσπάσεις προ του τοκετού μπορούν να υποχωρήσουν αν την ώρα που έρθουν σταματήσετε αυτό που κάνετε και χαλαρώσετε κάνοντας πχ. ένα ζεστό μπάνιο.Αν πάλι είστε χαλαρή όταν έρθουν και σηκωθείτε να κάνετε κάτι και να κινηθείτε λίγο τότε πάλι μπορεί να τις νιώσετε να υποχωρούν.Οι συσπάσεις την ώρα του τοκετού όμως,αν και υπάρχουν πράγματα που μπορούν να σας ανακουφίσουν για λίγο απ’ αυτές,δεν πρόκειται να φύγουν αν δε γεννήσετε το μωρό σας.


Έσπασαν τα νερά σας?

Αν έσπασαν τα νερά σας σχετικά απότομα τότε οι συσπάσεις που θα ακολουθήσουν θα σας οδηγήσουν γρήγορα σε συσπάσεις τοκετού.Αν όμως τα νερά σας φεύγουν σιγά σιγά,στάζοντας ας πούμε,πράγμα που μπορεί και να μην καταλάβετε πολύ εύκολα,τότε οι συσπάσεις που θα ακολουθήσουν δε σημαίνει απαραίτητα ότι θα οδηγήσουν γρήγορα σε συσπάσεις τοκετού.

Σε όλα τα παραπάνω χρησιμοποιήστε κοινή λογική αλλά και το ένστικτό σας.Αν για παράδειγμα περιμένετε το δεύτερο παιδί σας και ξυπνήσετε με δυνατές συσπάσεις που απέχουν 3 λεπτά η μια απ' την άλλη αλλά διαρκούν 30 δευτερόλεπτα δεν χρειάζεται να περιμένετε να φτάσουν σε διάρκεια το 1 λεπτό.Από την άλλη,αν για τις τελευταίες τρείς ώρες έχετε συσπάσεις που απέχουν η μία από την άλλη 5 λεπτά αλλά μπορείτε ακόμη να κάνετε τις δουλειές σας όσο κρατάνε,τότε δε χρειάζεται να τρέξετε στο νοσοκομείο.

Είσαι έγκυος?..Προσοχή στον ήλιο!

Η έκθεση στον ήλιο είναι ένας επιβαρυντικός παράγοντας για το δέρμα της εγκύου γυναίκας.
Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης έχουμε ορισμένες φυσιολογικές αλλαγές που επηρεάζονται από τον ήλιο,αλλά και παθολογικές καταστάσεις,όπως η έξαρση χρονίων παθήσεων και οι φωτοδερματοπάθειες.

Α) Οι φυσιολογικές αλλαγές που σχετίζονται με την έκθεση στον ήλιο είναι το μέλασμα και οι διαταραχές των αγγείων του δέρματος.
Το μέλασμα (ή χλόασμα) είναι μια διαταραχή της μελάγχρωσης του δέρματος και εμφανίζεται ως συμμετρική κηλιδώδης υπερμελάγχρωση στο πρόσωπο. Εμφανίζεται στο 2ο τρίμηνο της κύησης στο 75% των γυναικών.Οφείλεται σε γενετικούς παράγοντες,την κληρονομικότητα,ορμονικούς παράγοντες και την έκθεση στον ήλιο.Συνήθως υποχωρεί τον 1ο χρόνο μετά την κύηση.Σε περίπου 30% των γυναικών παραμένει.
Οι διαταραχές των αγγείων του δέρματος που εμφανίζονται στην εγκυμοσύνη και η επίδραση της ηλιακής ακτινοβολίας είναι αρνητική,είναι οι αραχνοειδή σπίλοι,τα μικρά αιμαγγειώματα,οι ευρυαγγείες του προσώπου και των κάτω άκρων και η φλεβίτις.

Β) Ορισμένες παθήσεις επηρεάζονται από την εγκυμοσύνη και σε ορισμένες από αυτές η ηλιακή έκθεση είναι επιβαρυντικός παράγοντας.Σε αυτήν την ομάδα παθήσεων ανήκουν:
Η περιστοματική δερματίτιδα και η ροδόχρους νόσος,είναι παθήσεις που εμφανίζονται στο πρόσωπο με συμπτωματολογία που μοιάζει την ακμή.
Ο ερυθηματώδης λύκος είναι μια ομάδα παθήσεων με πολλαπλές δερματικές εκδηλώσεις και σε κάποιες περιπτώσεις και από άλλα όργανα,όπως οι αρθρώσεις και τα νεφρά.
Ο επιχείλιος έρπης είναι μια λοίμωξη από τον ιό HSV-1 ή HSV-2.Μετά την πρωτομόλυνση μπορεί να υπάρχει σε λανθάνουσα κατάσταση στον οργανισμό και μετά από έκθεση στον ήλιο να υποτροπιάσει.

Γ) Συχνές φωτοδερματοπάθειες είναι το ηλιακό έγκαυμα,το πολύμορφο εκ φωτός εξάνθημα,η ηλιακή κνίδωση και οι φωτοδερματίτιδες.
Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης η χρήση των περισσοτέρων τοπικών ή από του στόματος φαρμάκων είναι αντενδείκνυται,ωστόσο υπάρχουν φάρμακα που θεωρούνται ασφαλή και μπορούν να δοθούν όταν υπάρχει ανάγκη.Στην περίπτωση έξαρσης πάθησης που προϋπήρχε της εγκυμοσύνης,οι ασθενείς θα πρέπει να συμβουλεύονται το γιατρό τους για την ασφάλεια της θεραπείας τους.

Προληπτικά συνίσταται η αποφυγή της έκθεσης στον ήλιο,ο κατάλληλος ρουχισμός,γυαλιά ηλίου και καπέλο,η χρήση ειδικών για την εγκυμοσύνη ισχυρών αντιηλιακών κρεμών και ειδικά για το μέλασμα,η αποφυγή χρήσης ερεθιστικών καλλυντικών.

Συναισθηματικές εναλλαγές κατά την εγκυμοσύνη

Mία εγκυμοσύνη μπορεί να προκαλέσει πολλές χαρές και συγκινήσεις αλλά ταυτόχρονα να γεννήσει μεγάλες ανησυχίες.Ο αρχικός ενθουσιασμός,η ευτυχία και η ικανοποίηση συχνά συνοδεύεται και από πολλά δυσφορικά συναισθήματα όπως άγχος,θλίψη,σύγχυση,εξάντληση.Οι ένοχοι των συναισθηματικών αυτών σκαμπανεβασμάτων,τους τρεις τουλάχιστον πρώτους μήνες της εγκυμοσύνης,δεν είναι άλλοι από τις σωματικές,συναισθηματικές και πρακτικές αλλαγές στη ζωή και καθημερινότητα μιας γυναικάς που ενισχύουν ακόμη περισσότερο την ένταση με την οποία βιώνονται τα παραπάνω δυσφορικά συναισθήματα.

 
Αρχικά,οι ορμονικές αλλαγές (προγεστερόνη και τα οιστρογόνα) επηρεάζουν σε πολύ μεγάλο βαθμό τη διάθεσή της γυναικάς,ενώ ταυτόχρονα βλέπει το σώμα της να αλλάζει κατά την κύηση,να αυξάνεται το βάρος της,να νιώθει πόνους και κράμπες τα οποία επηρεάζουν τη διάθεσή της. Παράλληλα αποφάσεις σχετικά με την επιλογή του γιατρού,διαμόρφωση του σπιτιού,μελλοντικά σχέδια,αλλαγές στις συνθήκες εργασίας,διατροφικές αλλαγές,φέρουν συνήθως την γυναίκα αντιμέτωπη με άγχος και μελαγχολία.

 

Το άγχος και η μελαγχολία συνήθως εκδηλώνονται με:

• κλάμα
• αίσθημα εξάντλησης
• ευσυγκηνησία
• αβεβαιότητα και φόβους
• προβλήματα ύπνου
• ευερεθιστότητα
• εκνευρισμό

Τα συμπτώματα αυτά θεωρούνται φυσιολογικά και εμφανίζονται στη πλειοψηφία των γυναικών.Είναι περισσότερο εμφανή το πρώτο τρίμηνο της κύησης και συνήθως υποχωρούν προοδευτικά στο δεύτερο τρίμηνο.Η πεποίθηση ότι η κύηση και η γέννα είναι η ευτυχέστερη στιγμή στη ζωή της γυναίκας είναι μύθος.Δεν θα πρέπει λοιπόν καμία γυναίκα να αισθάνεται αμήχανα ή ενοχικά γι' αυτά που σκέπτεται ή αισθάνεται.


Τί μπορεί η γυναίκα να κάνει για να βοηθήσει τον εαυτό της?

 

Προσέχοντας τη συναισθηματική κατάσταση του εαυτού σας μπορείτε να απαλύνετε τα συμπτώματα και να διατηρήσετε το ηθικό σας σε υψηλά επίπεδα.

Γι' αυτό λοιπόν:

• Μην ανησυχείτε ιδιαίτερα για τα συναισθηματικά σκαμπανεβάσματα ούτε με την ένταση των συναισθημάτων σας.Ας όψονται οι ορμόνες!
• Αν έχετε φόβους,μην τους κρατάτε μέσα σας.Κουβεντιάστε τους με ανθρώπους της εμπιστοσύνης σας.Θα σας καταλάβουν και θα σας βοηθήσουν να τους ξεπεράσετε.
• Ακούστε απαλή,χαλαρωτική μουσική.Κλείστε τα μάτια σας και χαλαρώστε.Αφήστε τη φαντασία σας να σας ταξιδέψει σε ένα υπέροχο τοπίο και αφεθείτε στην ομορφιά του.
• Μην νιώθετε ενοχές αν δεν μπορείτε να τα προλάβετε όλα και χρειάζεστε βοήθεια.
• Κάντε καθημερινά πράγματα που σας δίνουν ικανοποίηση και ευχαρίστηση,ακόμη και εάν είναι για λίγα μόνο λεπτά.
• Ιεραρχείστε αυτά που έχετε να κάνετε.Αντισταθείτε στην παρόρμηση να κάνετε όσες περισσότερες υποχρεώσεις μπορείτε πριν έρθει το μωρό.

Αν νιώσετε ότι τα δυσφορικά συναισθήματα εμμένουν για αρκετό διάστημα ή επιδεινώνονται ή αν οι δικοί σας παρατηρήσουν αλλαγές στη διάθεση και συμπεριφορά σας μην διστάσετε να επισκεφτείτε κάποιον ειδικό ψυχικής υγείας.

 

Η υποστήριξη είναι κάτι που όλοι χρειαζόμαστε κάποια στιγμή της ζωής μας.

Εξανθήματα στην περιοχή της πάνας

Η παρατεταμένη υγρασία και άλλοι παράγοντες μπορεί να ερεθίσουν το δέρμα του μωρού στους γλουτούς,τους μηρούς και στα γεννητικά όργανα και να προκαλέσουν εξάνθημα στην περιοχή της πάνας, γνωστό αλλιώς και ως παράτριμμα.


Πού οφείλεται?

Σε ερεθιστικούς παράγοντες,κυρίως χημικές ουσίες στις κενώσεις του μωρού ή στο σαπούνι ή απορρυπαντικό που έχει μείνει στην πάνα αν δεν έχει ξεβγαλθεί τελείως.Τα περισσότερα μωρά εμφανίζουν εξάνθημα και ο καλύτερος τρόπος αποφυγής του προβλήματος είναι να αλλάζονται αμέσως οι βρεγμένες ή λερωμένες πάνες.


Ποιά είναι τα συμπτώματα?

Το δέρμα στην περιοχή που καλύπτεται από την πάνα είναι κόκκινο,ερεθισμένο,υγρό και έχει κηλίδες.Η σοβαρότητά του ποικίλλει,όμως στους νέους γονείς φαίνεται ανησυχητικό.


Πώς θεραπεύεται?

Το εξάνθημα στην περιοχή της πάνας είναι γενικά ένα πρόβλημα που οι γονείς μπορούν να αντιμετωπίσουν εύκολα.Σε μερικές περιπτώσεις όμως, το ερεθισμένο δέρμα μολύνεται από τον μύκητα Candida και είναι απαραίτητη η θεραπεία με μια μη συνταγογραφούμενη αντιμυκητιασική κρέμα ή αλοιφή.Σε κάθε περίπτωση,συμβουλευτείτε το γιατρό σας.


Τί μπορείτε να κάνετε?

Το πιο σημαντικό πρώτο βήμα είναι να αλλάζονται αμέσως οι πάνες μόλις λερώνονται.Στην περίπτωση που χρησιμοποιείτε πανιά,ξεπλύνετε αρκετές φορές μέχρι να φύγει κάθε ίχνος σαπουνιού ή απορρυπαντικού.Να θυμάστε ότι τα μαλακτικά μπορούν να προκαλέσουν ερεθισμούς στο δέρμα στην περιοχή της πάνας.Αν οι πάνες δεν αλλάζονται συχνά όμως,τα αδιάβροχα υφάσματα κρατούν το εξάνθημα υγρό και μπορεί να το επιδεινώσουν.

Υπάρχουν διάφορες θεραπείες για το εξάνθημα.Μία από αυτές η έκθεση των γλουτών του μωρού σε ζεστή και ξηρή ατμόσφαιρα.Βγάλτε την πάνα και τοποθετήστε το μωρό μπρούμυτα με το κεφάλι στα πλάγια,πάνω σε μαλακές πετσέτες που καλύπτουν ένα αδιάβροχο σεντόνι.Οι κενώσεις ή τα ούρα θα πρέπει να καθαρίζονται αμέσως και το εξάνθημα να ξεπλένεται με ζεστό νερό και μαλακό σαπούνι. Αν είναι απαραίτητο,αλλάξτε τις πετσέτες.Αν χρειαστεί,ρίξτε λίγη παιδική πούδρα πάνω στο εξάνθημα.

Μπορεί να είναι πρακτικότερο να αγοράσετε κάποια μη συνταγογραφούμενη κρέμα ή αλοιφή από το φαρμακείο για την ανακούφιση του εξανθήματος.Για ήπιας μορφής εξανθήματα,χρησιμοποιήστε κρέμα που περιέχει οξείδιο του ψευδαργύρου ή ορυκτέλαια.Αμέσως μετά τον καθαρισμό της περιοχής της πάνας, τοποθετήστε ένα παχύ στρώμα της κρέμας από οξείδιο του ψευδαργύρου πάνω στην ερεθισμένη περιοχή.Ένα βαμβάκι εμποτισμένο με ορυκτέλαιο μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τον καθαρισμό της λερωμένης περιοχής.Κατόπιν,εφαρμόστε και πάλι την κρέμα.


Αν το εξάνθημα είναι πιο σοβαρό ή επιμένει,συμβουλευτείτε το γιατρό σας.

11 τρόποι για την αντιμετώπιση των κολικών

Οι κολικοί στα μωρά

Εάν το μωρό σας κλαίει ασταμάτητα,πολλές φορές για ώρες,μαζεύει τα ποδαράκια του προς την κοιλιά και γενικώς είναι απαρηγόρητο,πιθανότατα έχει κολικούς,δηλαδή έντονους πόνους στη κοιλιακή χώρα.

Οι κολικοί επηρεάζουν ενα μεγάλο μέρος των νεογέννητων μωρών.Ο λόγος δεν έχει καθοριστεί.Μια πιθανή εξήγηση γι' αυτούς τους πόνους είναι η ανωριμότητα του γαστρεντερικού συστήματος του μωρού το οποίο δεν έχει μάθει ακόμα να επεξεργάζεται την τροφή αποτελεσματικά.Μια άλλη εξήγηση είναι πως το μωρό βομβαρδίζεται με ερεθίσματα κατά τη διάρκεια της μέρας και καθώς περνάνε οι ώρες κουράζεται και ‘υπερφορτώνεται’ το ανώριμο ακόμη νευρικό του σύστημα το οποίο δεν μπορεί να ανταπεξέλθει στον όγκο των ερεθισμάτων που έχει δεχτεί.

Οι πόνοι αυτοί είναι συστηματικοί και εκδηλώνονται σε καθημερινή βάση συνήθως το απόγευμα ή το βράδυ.Οι κολικοί έχουν ως αποτέλεσμα το έντονο κλάμα του μωρού που μπορεί να διαρκέσει μέχρι και 4 ώρες.Οι κολικοί μπορεί να εμφανιστούν από την 3η με 4η εβδομάδα της ζωής του μωρού,συνήθως χειροτερεύουν κατά την 6η εβδομάδα και μπορεί να διαρκέσουν μέχρι το μωρό να γίνει 3ων με 4ων μηνών.

Η αναστάτωση στους γονείς είναι τόση μεγάλη που καποιες φορές πραγματικά έρχονται σε απόγνωση.

Η διάγνωση για τους κολικούς του μωρού πρέπει να γίνει απο τον παιδίατρος σας,αφού εξετάσει το μωρό και αποκλείσει άλλα πιθανά αίτια.


Πώς να ανακουφίσετε το μωρό σας από τους κολικούς?

Καταρχάς σιγουρευτείτε ότι το μωρό σας έχει φάει,δεν κρυώνει ή ζεσταίνεται,είναι αλλαγμένο και δεν το ενοχλεί κάτι πχ. στα ρούχα του.
Πολλές φορές ακόμα και κάτι απλό όπως η ετικέτα στο εσωρουχάκι του που το ‘τσιμπάει’ μπορεί να το κάνει να κλαίει ασταμάτητα.

1. Πάρτε το μωρό σας αγκαλιά με τη κοιλίτσα του να ακουμπάει επάνω σας.Η ζεστούλα και η επαφή μαζί σας το ανακουφίζει.

2. Όταν το μωρό κλαίει ασταμάτητα δεν έχει νόημα να το κουνάτε έντονα ή να τραγουδάτε δυνατά,ελπίζοντας ότι θα του αποσπάσετε την προσοχή.Του φέρνει μεγαλύτερο εκνευρισμό. Καλύτερα καθίστε μέσα σε ένα δωμάτιο με χαμηλό φωτισμό,βάλτε το στο κρεβάτι μπρούμυτα ή ακουμπήστε το στα γόνατά σας και χαϊδέψτε του την πλατούλα.

3. Ένας περίπατος με το καροτσάκι,μπορεί να το ηρεμήσει.Ακόμη καλύτερα εάν χρησιμοποιείτε μάρσιπο.Η ελαφρά πίεση μέσα στον μάρσιπο σίγουρα θα το ανακουφίσει.

4. Πολλά μωρά ηρεμούν όταν πηγαίνουν βόλτα με το αυτοκίνητο.Η αίσθηση της κίνησης και ο βόμβος της μηχανής του αυτοκινήτου τα χαλαρώνει και πολλές φορές τα αποκοιμίζει.Υπάρχουν γονείς που έχοντας δοκιμάσει τα πάντα έχουν βρει ότι η βόλτα με το αυτοκίνητο αποδεικνύεται σωτήρια ακόμα κι αν χρειάζεται να κάνουν κύκλους οδηγώντας στο τετράγωνο στις 1 η ώρα τα ξημερώματα!

5. Ένα ελαφρύ μασάζ με κυκλικές κινήσεις,κρατώντας τη κοιλίτσα ζεστή μπορεί να έχει αποτέλεσμα.

6. Εάν θηλάζετε προσέξτε τη διατροφή σας.Αποφύγετε τροφές που δημιουργούν αέρια ή ερεθίζουν το γαστρεντερικό σύστημα του μωρού σας όπως κρεμμύδια,φασόλια,καυτερές τροφές,μπαχάρια,καφές,μπρόκολο ή πολύ λιπαρές ουσίες.

7. Εάν το μωρό σας πίνει βρεφικό γάλα εμπορίου,τότε συζητήστε με το παιδιάτρο σας τη πιθανότητα αλλαγής του γάλατος.

8. Όταν ταΐζετε το μωρό σας,είτε με μπιμπερό είτε το θηλάζετε,προσέχετε να πιάνει καλά τη θηλή ώστε να μην καταπίνει αέρα και του δημιουργούνται αέρια στο έντερο του.

9. Κάποιοι γιατροί υποστηρίζουν ότι το χαμομήλι ανακουφίζει τον πόνο των κολικών.Συμβουλευτείτε το γιατρό σας για κάποια αφεψήματα που πιθανόν να ανακουφίσουν το μωρό σας.

10. Ξαπλώστε το μωρό στο κρεβάτι ή στην αγκαλιά σας,πιάστε τα ποδαράκια του,πιέστε τα ελαφρά προς την κοιλιά του για λίγο και απομακρύνετε τα απαλά.Κάντε αυτή την άσκηση μερικές φορές μήπως το βοηθήσετε να αεριστεί και συνεπώς να ανακουφιστεί λίγο από τον πόνο.

11. Βάλτε την ηλεκτρική σκούπα,ανάψτε το πιστολάκι των μαλλιών,ανοίξτε τον απορροφητήρα της κουζίνας ή βάλτε πλυντήριο!
Μπορεί να σας ακούγεται απίστευτο όμως αυτός ο ουδέτερος θόρυβος που δημιουργεί η λειτουργία κάποιων ηλεκτρικών συσκευών,γνωστός ως ‘λευκός’ θόρυβος,μπορεί να ηρεμήσει το μωρό σας. Μπορείτε να βρείτε στο διαδίκτυο να αγοράσετε μέχρι και CD με ‘λευκό’ θόρυβο για να βάζετε στο μωρό σας αν δε θέλετε να καθαρίζετε τα χαλιά σας κάθε βράδυ ή να ‘κάψετε’ το πιστολάκι σας από την υπερβολική χρήση!

Όσο και απελπιστική αν σας φαίνεται η κατάσταση όταν το μωρό σας έχει κολικούς και προσπαθείτε να το ηρεμήσετε,αρκεί να θυμάστε ότι είναι μια προσωρινή ταλαιπωρία που θα περάσει και το σημαντικότερο είναι να ξέρετε πως δεν δημιουργείται κανένα πρόβλημα στο μωρό,αλλά μεγαλώνει και αναπτύσσεται φυσιολογικά.

Πιθανοί λόγοι για το σύνδρομο του αιφνίδιου βρεφικού θανάτου

Αν και ο Σύνδρομος του Αιφνίδιου Βρεφικού Θανάτου μπορεί να συμβεί σε οποιοδήποτε μωρό,έρευνες έχουν δείξει συγκεκριμένους λόγους που κάποια μωρά θεωρούνται υψηλού κινδύνου όπως:

• Πρόωρα ή λιποβαρή μωρά.
• Η λάθος στάση ύπνου που είναι η τοποθέτηση του μωρού μπρούμυτα (πάνω στο στομάχι του) ή στο πλάι (γιατί καταλήγει να γυρνάει πάνω στο στομάχι του).
• Όταν η μητέρα κάπνιζε ή έκανε ναρκωτικά κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης ή και μετά απο αυτή.
• Το παθητικό κάπνισμα μπορεί να επιφέρει το θάνατο στο μωρό.
• Υπερθέρμανση.Τα πάρα πολλά ρούχα ή οι πολλές κουβέρτες ή ενα δωμάτιο πολύ ζεστό είναι πολύ επικίνδυνο για το μωρό.
• Όταν υπάρχει οικογενειακό ιστορικό με αυτό το σύνδρομο.
• Μετά από λοίμωξη του ανώτερου αναπνευστικού.


8 Συμβουλές της Αμερικάνικης Εταιρείας Παιδιατρικής

Η Αμερικάνικη Εταιρεία Παιδιατρικής, το 2008 ανακοίνωσε μια λίστα από συμβουλές ώστε να αποφευχθεί το Σύνδρομο του Αιφνίδιου Βρεφικού Θανάτου.Αξίζει να σημειωθεί ότι οι πρώτες συμβουλές που είχε ανακοινώσει το 1992,μείωσαν τα θανατηφόρα κρούσματα απο το σύνδρομο κατά το ήμισυ.

1. Τα μωρά θα πρέπει να ξαπλώνουν σε ύπτια θέση (ανάσκελα) και οχι στο πλάι ή μπρούμυτα.

2. Τα μωρά θα πρέπει να κοιμούνται στη κούνια τους,τοποθετημένη μέσα στο δωμάτιο των γονιών του.

3. Μέσα στη κούνια του μωρού πρέπει να τοποθετηθεί ένα σκληρό στρώμα,καλυμένο με σεντόνι.Οι πολλές κουβέρτες,κουκλάκια,μαξιλάρια θα πρέπει να απομακρύνονται μέσα απο τη κούνια,κατά την ώρα του ύπνου.

4. Η πιπίλα μπορεί να δίδεται στο μωρό κατα τη διαδικασία του ύπνου,αλλά δεν πρέπει να την ξαναδίνουμε όταν το μωρό έχει ήδη αποκοιμηθεί.Τα μωρά που θηλάζουν θα πρέπει να πάρουν πιπίλα μετα το πρώτο μήνα,ώστε να έχουν συνηθίσει το στήθος της μητέρας τους.

5. Τα μωρά πρέπει να φορούν άνετα ρούχα στον ύπνο τους αλλα οχι πολύ πολύ ζεστά.

6. Οι συσκευές ενδοεπικοινωνίας και τα μαξιλαράκια ενίσχυσης της θέσης του μωρού δεν έχουν αποδειχθεί ότι μειώνουν τον κίνδυνο του συνδρόμου.

7. Για να αποφευχθεί η κλίση στο πίσω μέρος της κεφαλής του μωρού απο την συνεχή ύπτια θέση ύπνου,θα πρέπει όταν έχει ξυπνήσει το μωρό να το κρατάτε αγκαλιά προς την κοιλιά του.Επίσης στον ύπνο να γυρνάτε το κεφαλάκι του κάθε εβδομάδα από την άλλη.Αυτό βοηθάει ωστε να μην αλλάξει σχήμα το μαλακό του κεφαλάκι.

8. Οι γονείς θα πρέπει να ενημερώσουν την νταντά ή το συγγενή ή φίλο που κρατάει το παιδί τους,όταν οι ίδιοι λείπουν,ότι πρέπει να ακολουθούν αυτές τις συμβουλές.