Οι <<Μαμάδες-Μέλλουσες Μαμάδες>> δημιουργήθηκαν στο facebook και στη συνέχεια σαν Blog,τον Δεκέμβρη του 2010!
Σας περιμένουμε λοιπόν και 'σας στην όμορφη παρεϊτσα μας https://www.facebook.com/#!/groups/Mamades.MellousesMamades/
--------------------------------
E-mail επικοινωνίας:
Vivi911947@hotmail.com
--------------------------------

Παρασκευή 14 Σεπτεμβρίου 2012

Αυτό είναι το προφίλ των παιδεραστών - Τί πρέπει να προσέχουν οι γονείς

Τα στοιχεία που προκύπτουν για τα κοινωνικά χαρακτηριστικά των παιδεραστών σύμφωνα με την τελευταία έκθεση του οργανισμού «Το Χαμόγελο του Παιδιού» είναι συγκλονιστικά,καθώς φωτογραφίζουν τον άνθρωπο της διπλανής πόρτας.
 
Σύμφωνα με την έκθεση,το προφίλ του ανθρώπου που πλησίαζε τα παιδιά έξω από σχολεία και παιδικές χαρές με δόλωμα γλυκά και καραμέλες έχει πλέον αλλάξει,καθώς οι δράστες σεξουαλικών εγκλημάτων που επιτίθενται σε μικρά παιδιά είναι ευγενής,μέσης ή ανώτερης παιδείας και επαγγελματικά καταξιωμένοι.Άνθρωποι υπεράνω υποψίας.
Τα τελευταία περιστατικά με εκπαιδευτικούς,προπονητές,γονείς,ιερείς αποδεικνύουν τα παραπάνω. Κοινός παρανομαστής όλων αυτών:άτομα που τα παιδιά γνωρίζουν,εμπιστεύονται και αγαπάνε.
 
 
Πώς θα προστατεύσουν οι γονείς τα παιδιά τους:
  • Να εξηγούν στα παιδιά ότι κανένας δεν έχει δικαίωμα να τα αγγίζει με τρόπο που δεν επιθυμούν..
  • Να καλλιεργούν ένα κλίμα ασφάλειας και εμπιστοσύνης με τα παιδιά προκειμένου αν τους συμβεί κάτι να νοιώσουν άνετα να το πουν..
  • Να εξηγήσουν στα παιδιά ότι δεν υπάρχει κανένα μυστικό που να μας κάνει να ντρεπόμαστε ή να φοβόμαστε και επίσης δεν υπάρχει κανένα μυστικό από τη μαμά ή το μπαμπά..
  • Να συζητάνε χωρίς ντροπή θέματα που φέρνει το παιδί στο σπίτι..
  • Να παρατηρούν την συμπεριφορά των παιδιών τους και να προβληματίζονται με οποιαδήποτε ξαφνική και χωρίς εμφανή αιτία αλλαγή στη συμπεριφορά τους..

Τα σημάδια που θα πρέπει να ανησυχήσουν τους γονείς:
  • Το παιδί δείχνει να έχει ξαφνικά γνώσεις για τη σεξουαλική δραστηριότητα..
  • Έχει εφιάλτες και γενικότερα προβλήματα ύπνου..
  • Έχει αλλαγές στην όρεξη του..
  • Έχει ξαφνικές αλλαγές στην σχολική του επίδοση..
  • Αποφεύγει ή προσκολλάται σε κάποιον ενήλικα..
  • Έχει απρόσμενες διακυμάνσεις στη διάθεση..
  • Μιλά για ένα καινούργιο μεγαλύτερο φίλο και αδικαιολόγητα δώρα ή χρήματα..
  • Αυτοκαταστροφική συμπεριφορά..
  • Σωματικές ενδείξεις (μώλωπες,ερεθισμός στη γενετήσια περιοχή)..
  • Φυγή από το σπίτι..

Υπάρχει ζωή μετά τη..γέννα?

Στην κοιλιά της εγκύου δύο έμβρυα συνομιλούν..Το ένα είναι σκεπτικιστής,το άλλο γεμάτο εμπιστοσύνη και πίστη!


Tο γεμάτο αμφιβολίες έμβρυο ρωτάει:
- "Και πιστεύεις πραγματικά σε μια ζωή μετά τη γέννηση?"


Το έμβρυο που πιστεύει,απαντά:
- "Ασφαλώς,ναί..Για 'μένα είναι απόλυτα βέβαιο ότι υπάρχει ζωή μετά τη γέννησή μου.Η ζωή εδώ,είναι μόνο για να μας μεγαλώνει,ώστε να μπορούμε να προετοιμάζουμε τους εαυτούς μας για τη ζωή μετά τη γέννησή μας,έτσι ώστε να είμαστε αρκετά δυνατά για ό,τι μας περιμένει μετά!"


Ο μικρός σκεπτικιστής έχει εκνευριστεί:
- "Αυτό είναι αρκετά ανόητο.Δεν υπάρχει ζωή μετά τη γέννηση.Πώς θα έμοιαζε μια τέτοια ζωή,ούτως ή άλλως?"

Ο μικρός πιστός όμως,υποστηρίζει:
- "Δε γνωρίζω.Αλλά σίγουρα θα έχει πολύ περισσότερο φως από εδώ.Και ίσως να στεκόμαστε στα πόδια μας και να τρώμε με το στόμα μας!"

Το γεμάτο αμφιβολίες έμβρυο ξεσπάει:
- "Ένα μάτσο ανοησίες!Δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα όπως το περπάτημα.Και φαγητό με το στόμα είναι πραγματικά μια εντελώς γελοία ιδέα – έχουμε τον ομφάλιο λώρο,που μας τροφοδοτεί αρκετά καλά,ήδη!Αυτό από μόνο του μας δείχνει ότι η ζωή μετά τη γέννηση είναι αδύνατη..Ο ομφάλιος λώρος είναι πολύ κοντός!"

Ο μικρός πιστός παραμένει ακλόνητος:
- "Είναι όντως δυνατή.Απλά μπορεί να είναι λίγο διαφορετική από ό,τι είμαστε εδώ.!"

Ο μικρός σκεπτικιστής σιγά-σιγά χάνει την υπομονή του μπροστά σε τόση χαζομάρα:
- "Κανείς και εννοώ ποτέ κανείς,δεν ήρθε πίσω μετά τη γέννηση!Ρίξε μια ματιά σε αυτό..Η γέννηση είναι απλά το Τέλος της Ζωής.Τελεία και παύλα.Και κάτι ακόμα για 'σένα και τα τρελά όνειρά σου..Η ζωή είναι μία μεγάλη σκοτούρα μέσα στο σκοτάδι,αυτό είναι!"

Ο μικρός πιστός δεν το αφήνει έτσι:
- "Το παραδέχομαι ότι δεν γνωρίζω πώς ακριβώς είναι η ζωή μετά τη γέννηση αλλά σε κάθε περίπτωση εμείς θα δούμε τελικά τη μητέρα μας και αυτή θα μας φροντίσει!"

Ο σκεπτικιστής γούρλωσε τα μάτια του:
- "Μητέρα!Πιστεύεις στη μητέρα?Είναι γελοίο!Με συγχωρείς,αλλά πού είναι αυτή?Θα ήθελα να σε ρωτήσω!"..

Ο μικρός πιστός κάνει μια χειρονομία με το χέρι:
- "Αυτή είναι εδώ!Παντού γύρω μας..Ζούμε μέσα σ' αυτήν,καθώς και μέσω αυτής.Χωρίς αυτήν εμείς δεν θα ήταν δυνατόν να υπάρχουμε!"

Ο μικρός σκεπτικιστής δεν είναι δυνατόν τώρα να συγκρατηθεί:
- "Αυτό φτάνει πραγματικά το αποκορύφωμα της ανοησίας.Και για κανένα λόγο δεν μπορώ να δω πουθενά τη μητέρα σου.Ούτε ένα κομμάτι της - είναι αρκετά προφανές - διότι απλά,δεν υπάρχει!"

Το μικρό που πιστεύει,κουνάει το κεφάλι του και κλείνει τα μάτια:
- "Μερικές φορές,όταν είμαστε πολύ ήσυχα,την ακούω να τραγουδά..Ή να χαϊδεύει τον κόσμο μας..Νιώθω και έχω την αίσθηση και πιστεύω σταθερά ότι η γέννηση είναι ένα μεγάλο νέο ξεκίνημα!"

Πέμπτη 13 Σεπτεμβρίου 2012

Βούρτσισμα δοντιών..για παιδιά

Το καθάρισμα των δοντιών θα πρέπει να αρχίζει από τη στιγμή που τα πρώτα κιόλας δόντια εμφανίζονται στο στόμα (6 μηνών).
Στην αρχή αυτό θα πρέπει να γίνεται με μια βρεγμένη γάζα,ενώ σιγά - σιγά και όταν περισσότερα νεογιλά δόντια θα έχουν βγει στο στόμα,αρχίζει η χρήση της οδοντόβουρτσας..Μιας οδοντόβουρτσας που θα πρέπει να είναι μικρή και μαλακή για να γίνεται εύκολα και άνετα το βούρτσισμα στο παιδί,ενώ η οδοντόπαστα θα πρέπει να είναι πάντα φθοριούχος.
Στην αρχή θα πρέπει να χρησιμοποιείται πολύ μικρή ποσότητα οδοντόπαστας (σαν φακή),η οποία θα αυξηθεί καθώς το παιδί μεγαλώνει και θα πάρει το μέγεθος μπιζελιού,όταν το παιδί θα αρχίσει πλέον να ελέγχει το αντανακλαστικό της κατάποσης και δεν θα καταπίνει την οδοντόπαστα.

Μη λησμονούμε,ότι το παιδί στο διάστημα από 18-36 μηνών περνά από το "μιμικό" στάδιο αναπτυξης.Κατά την διάρκεια αυτού του σταδίου ανάπτυξης όσες συνήθειες εγκαθίστανται συστηματικά τις αφομοιώνει σε τέτοιο βαθμό,ώστε ποτέ πλέον δεν τις ξεχνά.


Όσο ποιο νωρίς λοιπόν αρχίσει το καθάρισμα των δοντιών,τόσο πιο εύκολα θα γίνει μια συνειδητή διαδικασία για το παιδί και κατά συνέπεια μια συνήθεια που θα το συνοδεύει σε όλη του τη ζωή. Αντίθετα,είναι πολύ πιο δύσκολο να πείσουμε ένα παιδί να βουρτσίζει τακτικά τα δόντια του,όταν φτάσει στην ηλικία των 4-5 χρόνων γιατί κινδυνεύει σαν συνήθεια να μείνει για πάντα ξένη χωρίς να γίνει ποτέ αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινής του ζωής.


Το σωστό βούρτσισμα!

Εξαιρετική σημασία για τη διατήρηση της υγείας των δοντιών και των ούλων,δεν έχει μόνο να χρησιμοποιεί κανείς συχνά την οδοντόβουρτσα,αλλά κυρίως να την χρησιμοποιεί σωστά,έτσι ώστε να απομακρύνεται από παντού η μικροβιακή πλάκα και να καθαρίζονται όλες οι επιφάνειες των δοντιών.Τα παιδιά μέχρι 7-8 ετών δεν μπορούν να εκπαιδευτούν ούτε να εφαρμόσουν περίπλοκες τεχνικές βουρτσίσματος.Η μόνη τεχνική που κάνουν καλά είναι το τρίψιμο (scrub) των δοντιών. Σύμφωνα με τη τεχνική αυτή η οδοντόβουρτσα τοποθετείται με γωνία 45ο περίπου σε σχέση με τα ούλα στις εξωτερικές επιφάνειες των δοντιών.

Σε αυτή τη θέση πιέζουμε ελαφρά την οδοντόβουρτσα και με μικρές οριζόντιες κινήσεις,μπρος-πίσω,καθαρίζουμε όλη τη περιοχή που αντιστοιχεί στο κάθε τεταρτημόριο του στόματος.

Το ίδιο ακριβώς γίνεται στις εσωτερικές επιφάνειες των δοντιών,όπου επαναλαμβάνονται οι προηγούμενες κινήσεις.Όταν τελειώσουμε το καθάρισμα των μέσα και έξω επιφανειών των δοντιών της μιας πλευράς της γνάθου,συνεχίζουμε με το καθάρισμα των μασητικών επιφανειών των δοντιών. Ένας απλός και πρακτικός τρόπος είναι να καθαρίζουμε πάντα τις επιφάνειες με συγκεκριμένη σειρά,η οποία θα μας βολεύει.

Έτσι π.χ. μπορούμε να ξεκινήσουμε από την επάνω δεξιά πλευρά,στη συνέχεια να καθαρίσουμε τις αντίστοιχες επιφάνειες της αριστερής επάνω πλευράς και κατόπιν να συνεχίσουμε με τη κάτω αριστερή και δεξιά πλευρά και να τελειώσουμε με τις εσωτερικές επιφάνειες των κάτω πρόσθιων δοντιών.


Ποιός πρέπει να κάνει το βούρτσισμα?

Ένα άλλο στοιχείο,το οποίο είναι λάθος και διαφεύγει συχνά της προσοχής των γονέων,είναι ότι ζητούν από το παιδί,να πλένει μόνο του τα δόντια του.Αυτό δεν είναι σωστό και αφορά ιδιαίτερα τις ηλικίες έως 6 ετών.Από διάφορες έρευνες έχει βρεθεί ότι τα παιδιά μέχρι την ηλικία των 6-7 χρόνων,δεν έχουν ακόμα αναπτύξει την επιδεξιότητα,να βουρτσίζουν μόνα τους τα δόντια τους σωστά σε όλες τις επιφάνειες.Γι’ αυτό και η ευθύνη του βουρτσίσματος των δοντιών των παιδιών μέχρι την ηλικία αυτή,θα πρέπει να ανήκει αποκλειστικά στους γονείς.Τα παιδιά καλό είναι να πλένουν τα δόντια τους και να ασκούνται σ' αυτό το πρωί,το μεσημέρι ή όποτε χρειασθεί.

Το βραδινό βούρτσισμα όμως,για να είναι αποτελεσματικό,θα πρέπει να γίνεται οπωσδήποτε από τους γονείς.


Μερικές συμβουλές σχετικά με το πλύσιμο των δοντιών!

Ηλικία 1-3:

Χρησιμοποιείτε ελάχιστη ποσότητα φθοριούχου οδοντόκρεμας (σε μέγεθος φακής) στην οδοντόβουρτσα του παιδιού.Η οδοντόβουρτσα καλό είναι (χωρίς να είναι απαραίτητο) να είναι χαμηλής περιεκτικότητας σε φθόριο.Δεν πειράζει αν το παιδί καταπιεί λίγη οδοντόκρεμα αφού και η συνολική ποσότητά της είναι πολύ μικρή.Θα πρέπει επίσης να προσπαθείτε να εισάγετε στο παιδί να βουρτσίζει τα δόντιά του πρωί ή/και μεσημέρι μόνο του και το βράδυ θα πρέπει κάποιος ενήλικας να τον βοηθά και να εξασφαλίζει το σωστό μηχανικό καθαρισμό των δοντιών.

Ηλικία 3-6:
Όταν το παιδί γίνει 3 ετών,χρησιμοποιείτε την ποσότητα οδοντόκρεμας που αντιστοιχεί στο μέγεθος ενός μπιζελιού.Πάλι το παιδί πρέπει να βουρτσίζει μόνο του 1 ή 2 φορές την ημέρα και κάποιος ενήλικας θα πρέπει να τον βοηθά το βράδυ.
Για καλύτερα αποτελέσματα,δεν είναι απαραίτητο το παιδί να ξεπλένει το στόμα του μετά το βούρτσισμα.

Ηλικία 6 ετών και άνω:

Χρησιμοποιείτε ποσότητα οδοντόκρεμας λίγο μεγαλύτερη από μπιζέλι δεδομένου ότι το παιδί μπορεί να ξεπλύνει έπειτα το στόμα του με ευκολία.
Μετά την ηλικία των 7 ετών το παιδί έχει αναπτύξει τις περισσότερες φορές ικανοποιητικά την κινητική του επιδεξιότητα ώστε να μπορεί να βουρτσίσει τα δόντια του αποτελεσματικά με επίβλεψη στην αρχή και τελείως μόνο του αργότερα.
  • Το βούρτσισμα με ηλεκτρική οδοντόβουρτσα είναι εξίσου αποτελεσματικό όσο και με απλή οδοντόβουρτσα απαιτεί όμως τουλάχιστον διπλάσιο χρόνο από αυτόν που χρειάζεται μια κανονική οδοντόβουρτσα.
  • Οι οδοντόβουρτσες θα πρέπει να έχουν μικρή σε μήκος κεφαλή, ικανοποιητικό πλάτος (τουλάχιστον 4 σειρές από τρίχες),τρίχες από νάιλον και μαλακές.
  • Οι οδοντόβουρτσες θα πρέπει να αλλάζουν συχνά,κάθε 3-4 μήνες,λόγω της συσσώρευσης μικροβίων και της φθοράς των τριχών.

Τιμές β' χοριακής

Σκέφτηκα να παραθέσω τις φυσιολογικές τιμές της β' χοριακής,τις οποίες βρήκα σ' ένα ιατρικό site..Ελπίζω να βοηθήσουν όποια τις χρειαστεί!

Τιμές αναφοράς!
 

Γυναίκες μη έγκυες <1

Εγκυμοσύνη:


3η εβδομάδα 5,8-7,12
4η εβδομάδα 9,5-750
5η εβδομάδα 217-7138
6η εβδομάδα 158-31795
7η εβδομάδα 3697-163563
8η εβδομάδα 32065-149571
9η εβδομάδα 63803-149571
10η εβδομάδα 46509-186977
12η εβδομάδα 27832-210612
14η εβδομάδα 13950-62530
16η εβδομάδα 9040-56451
17η εβδομάδα 8157-55868
18η εβδομάδα 8099-58176

Τετάρτη 12 Σεπτεμβρίου 2012

Δουλειά ή οικογένεια?

Πολύ συχνά οι μαμάδες παραδέχονται ότι η προσπάθεια να ισορροπήσουν ανάμεσα στο ρόλο της μαμάς,της συζύγου και της εργαζόμενης μοιάζει να βαίνει εις βάρος τους.

Υπάρχει λύση?

Κατά γενική παραδοχή,η μητρότητα δεν είναι πάντα στρωμένη με ροδοπέταλα,ειδικά όταν είστε εργαζόμενη.Οι γυναίκες σήμερα τα θέλουν όλα και με το δίκιο τους:ένα χαρούμενο σπιτικό,παιδιά,ένα σύζυγο με κατανόηση και μια ικανοποιητική εργασία.
Το ζήτημα είναι αν μπορούν.Και η απάντηση είναι ναί υπό προϋποθέσεις!

Εάν καταφέρετε να βρείτε τη χρυσή ισορροπία ανάμεσα στο σπίτι και την καριέρα και αν γνωρίζετε πολύ καλά τις προτεραιότητές σας τότε έχετε τα φόντα να επιτύχετε σε κάθε τομέα της ζωής σας!



8 κανόνες ισορροπίας!

Και αν αναρωτιέστε τι κάνουν όσες μαμάδες είναι τέλειες και στη δουλειά και στο σπίτι,σας αποκαλύπτω το μυστικό τους!
  1. Βάζετε τους ανθρώπους πάνω από τα πράγματα, ποτέ το αντίθετο!Υπάρχουν στιγμές στην καριέρα σας που καλείστε να απαντήσετε σε διλήμματα, κάποια σοβαρά και κάποια λιγότερο σοβαρά. Για παράδειγμα, θέλετε να εξοικονομήσετε μερικά χρήματα περισσότερα για να πάτε το καλοκαίρι διακοπές σε κάποιο μακρινό προορισμό από τον συνηθισμένο. Για να το πετύχετε θα πρέπει να δουλέψετε υπερωρίες ή να δουλέψετε τα Χριστούγεννα χωρίς διακοπή και να χάσετε την αγαπημένη σεζόν των παιδιών. Τι πρέπει να κάνετε; Ζυγίστε τα πράγματα και αποφασίστε αν αξίζει τον κόπο!
  2. Βάλτε όρια στις ώρες που δουλεύετε!Αν και συνήθως οι μπαμπάδες είναι αυτοί που «ξεχνούν» να γυρίσουν σπίτι, εντούτοις δεν είναι λίγες οι εργαζόμενες μητέρες που το κάνουν. Δεν υπάρχει λόγος να δουλέψετε υπερωρίες γιατί κάποιος συνάδελφος είναι πολύ ανταγωνιστικός και εποφθαλμιά τη θέση σας. Υπάρχουν άλλα «όπλα» για να πολεμήσετε τον ανταγωνισμό. Αν πάλι εργάζεστε σε επιχείρηση που δεν τηρεί τα ωράρια εργασίας τότε είναι ευκαιρία να κάνετε μια διεξοδική συζήτηση με το αφεντικό σας και να του υπενθυμίσετε τι ορίζει ο νόμος!
  3. Να ξέρετε πότε και πώς να πείτε «όχι» με χάρη!Αν γνωρίζετε καλά τις ικανότητές σας τότε θα ξέρετε και πότε πρέπει να βάλετε φρένο στις αρμοδιότητες που αναλαμβάνετε. Αυτό σας βοηθά στο να μην αναλαμβάνετε όλες τις δουλειές του γραφείου απλώς επειδή είστε ικανή! Θέστε όρια πάντα με ευγένεια προς τους ανώτερούς σας και αποφύγετε συνέχεια να «ξελασπώνετε» άλλους εις βάρος του ωραρίου σας!

Σάββατο 8 Σεπτεμβρίου 2012

Τα μεγάλα "Μη" της εγκυμοσύνης

«Μη βγάζεις φωτοτυπίες»..«Μη στέκεσαι κοντά στο φούρνο μικροκυμάτων»..«Μην κάνεις σεξ»..«Μην πίνεις»..«Μην καπνίζεις»!
Από τη μέρα που διαπιστώσατε πως είστε έγκυος,έχετε ακούσει τόσα πολλά που νομίζετε ότι για σιγουριά,θα ήταν ίσως καλύτερο να μείνετε σε καραντίνα ή υπό στενή ιατρική παρακολούθηση για τους επόμενους εννέα μήνες.Ηρεμήστε!
Μπορείτε κάλλιστα να συνεχίσετε τη ζωή σας κανονικά..Απλώς,θα πρέπει να προσέξετε να μην υποπέσετε στα ακόλουθα εφτά αμαρτήματα που προμηνύουν κινδύνους για εσάς και το μωρό σας!
 
 
Νο 1..Κάπνισμα!
 
 
Γιατί είναι κακό για 'μένα?
Ο καπνός του τσιγάρου περιέχει περισσότερα από 4.000 βλαβερά για την υγεία χημικά στοιχεία και αυξάνει τις πιθανότητες να εμφανιστεί καρδιοπάθεια ή καρκίνος.
 
Γιατί είναι κακό για το μωρό?
Το κάπνισμα κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης προκαλεί στένωση των αγγείων,μειώνοντας με αυτό τον τρόπο την ποσότητα του οξυγόνου που φτάνει στον πλακούντα,γεγονός που με τη σειρά του αυξάνει τις πιθανότητες να μην τρέφεται σωστά το έμβρυο.
Έρευνα της αμερικανικής Δράσης για το Κάπνισμα και την Υγεία (Action on Smoking and Health) έδειξε ότι τα μωρά που η μητέρα τους είναι καπνίστρια ζυγίζουν κατά μέσο όρο 200 γραμμάρια λιγότερο από όσα οι μητέρες τους δεν καπνίζουν.
Τα λιποβαρή βρέφη είναι πιο επιρρεπή σε ασθένειες και λοιμώξεις.
 
Τί συνιστάται?
Να σταματήσετε το κάπνισμα όσο το δυνατόν γρηγορότερα.
 
Τί άλλο πρέπει να προσέξω?
Παρόμοιες συνέπειες έχει και το παθητικό κάπνισμα,γι’ αυτό αποφύγετε χώρους με πολύ καπνό.

 
Νο 2..Αλκοόλ!
 
 
Γιατί είναι κακό για 'μένα?
Ένα ποτηράκι κρασί ή άλλο αλκοολούχο ποτό κάθε τόσο δεν θα έχει συνέπειες για την υγεία σας,ανεξάρτητα από το εάν περιμένετε παιδί ή όχι.
 
Γιατί είναι κακό για το μωρό?
Το αλκοόλ,σε οποιαδήποτε φάση της κύησης κι αν βρίσκεστε, διαπερνά τον πλακούντα και είναι πολύ πιθανό να επηρεάσει την ανάπτυξη του εμβρύου.Η κατάχρηση (δηλαδή λήψη ποσότητας άνω των 42 γραμμαρίων καθαρού οινοπνεύματος ημερησίως,που αντιστοιχεί περίπου σε τέσσερα ποτήρια κρασί ή μπίρα) ενδέχεται να οδηγήσει στη γέννηση ενός μωρού με μικρό βάρος ή και στο Εμβρυϊκό Αλκοολικό Σύνδρομο (Fetal Alcohol Syndrome – FAS),που προκαλεί λειτουργικές και ανατομικές ανωμαλίες διαφόρων συστημάτων του εμβρύου,με αποτέλεσμα να έχει προβλήματα όρασης,ακοής ή ακόμα και κατανόησης.
 
Τί συνιστάται?
Οι γιατροί συστήνουν στις εγκύους να αποφεύγουν εντελώς το αλκοόλ τουλάχιστον κατά το πρώτο τρίμηνο της εγκυμοσύνης τους.Στη συνέχεια,μπορούν να πίνουν ένα ποτηράκι κρασί –εάν τους είναι απαραίτητο.
 
Τί άλλο πρέπει να προσέξω?
Εκτός από το αλκοόλ,μπορούν να διαπεράσουν τον πλακούντα και να μπουν στο αίμα του εμβρύου και πολλές από τις ουσίες που περιέχονται στα φάρμακα.Γι’ αυτό,πριν καταφύγετε σε οποιοδήποτε φαρμακευτικό σκεύασμα –ακόμα κι αυτά που μπορείτε να προμηθευτείτε χωρίς ιατρική συνταγή– είναι απαραίτητο να συμβουλευτείτε το γυναικολόγο σας.

 
Νο 3..Καφές!
 
 
Γιατί είναι κακό για 'μένα?
Στην περίπτωση που υποφέρετε από καούρες –μια από τις πιο συνηθισμένες ενοχλήσεις της εγκυμοσύνης–,η κατανάλωση καφέ είναι πιθανό να επιδεινώσει την κατάσταση,επειδή αυξάνει την παραγωγή οξέων στο στομάχι.Παράλληλα,ενδέχεται να προκαλέσει ταχυπαλμία.
 
Γιατί είναι κακό για το μωρό?
Αν και η καφεΐνη εισέρχεται στον πλακούντα,δεν έχει διαπιστωθεί ότι είναι βλαβερή για το έμβρυο,εφόσον βέβαια καταναλώνεται σε μικρές δόσεις.
Ωστόσο,πρόσφατη έρευνα του Πανεπιστημίου του Άαρχους στη Δανία έδειξε ότι η κατανάλωση οχτώ φλιτζανιών και πάνω την ημέρα μπορεί να οδηγήσει ακόμα και σε αποβολή.
 
Τί συνιστάται?
Να μην το παρακάνετε.Σύμφωνα με το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Ενημέρωσης για τα Τρόφιμα (EUFIC, www.eufic.org),δεν πρέπει να καταναλώνετε περισσότερα από 300 mg καφεΐνης την ημέρα,ποσότητα που περιέχεται σε δύο-τρία φλιτζάνια καφέ.
 
Τί άλλο πρέπει να προσέξω?
Εκτός από τον καφέ και το μαύρο τσάι,καφεΐνη περιέχουν επίσης τα αναψυκτικά τύπου κόλα,κάποια «ενεργειακά ποτά» και το πράσινο τσάι.

 
Νο 4..Μαλακά και μπλε τυριά!
 
 
Γιατί είναι κακό για 'μένα?
Οι έγκυοι είναι καλό να αποφεύγουν τα μαλακά μη παστεριωμένα τυριά,όπως το Μπρι ή το Καμαμπέρ,αλλά και αυτά που έχουν γαλάζιες γραμμές,όπως το Danish blue ή το στίλτον,λόγω της ενδεχόμενης παρουσίας βακτηρίων όπως είναι η λιστέρια.
 
Γιατί είναι κακό για το μωρό?
Η λιστερίωση –όπως ονομάζεται η προσβολή από λιστέρια– μπορεί να οδηγήσει σε αποβολή,ακόμα και θάνατο του εμβρύου,κάτι που είναι όμως εξαιρετικά σπάνιο.
 
Τί συνιστάται?
Αν δεν μπορείτε να αποφύγετε εντελώς την κατανάλωση αυτών των τυριών,τουλάχιστον φροντίστε να τα τρώτε μαγειρεμένα,αφού οι υψηλές θερμοκρασίες καταστρέφουν τα βακτήρια.
 
Τί άλλο πρέπει να προσέξω?
Το βακτήριο λιστέρια ενδέχεται επίσης να υπάρχει σε μη παστεριωμένα γαλακτοκομικά,σε έτοιμες σαλάτες που περιέχουν μαγιονέζα ή στο παγωτό μηχανής.
 
 
Νο 5..Άπλυτα λαχανικά και φρούτα!
 
 
Γιατί είναι κακό για 'μένα?
Το χώμα που υπάρχει στην επιφάνεια φρούτων και λαχανικών τα οποία δεν έχουν πλυθεί με προσοχή μπορεί να προκαλέσει τοξοπλάσμωση,λοίμωξη που οφείλεται σε παράσιτο.
 
Γιατί είναι κακό για το μωρό?
Η τοξοπλάσμωση μπορεί να οδηγήσει σε αποβολή ή στη γέννηση παιδιού με προβλήματα στην ανάπτυξη,αλλά και με υδροκεφαλία, επιληψία ή κώφωση.
 
Τί συνιστάται?
Να πλένετε πολύ προσεκτικά όλα τα νωπά φρούτα και λαχανικά που καταναλώνετε.
 
Τί άλλο πρέπει να προσέξω?
Η τοξοπλάσμωση μπορεί επίσης να μεταδοθεί από άμμο γάτας,χώμα,κατανάλωση ωμού ή λίγο ψημένου κρέατος και μη παστεριωμένου αγελαδινού γάλακτος ή τυριού.

 
Νο 6..Ωμά ή λίγο μαγειρεμένα αυγά!
 
 
Γιατί είναι κακό για 'μένα?
Η σαλμονέλα –βακτήριο που προκαλεί ενός είδους τροφική δηλητηρίαση (με συμπτώματα όπως ναυτία, εμετούς και διάρροια)– βρίσκεται στα ωμά αυγά ή στα αυγά που δεν έχουν μαγειρευτεί καλά.
 
Γιατί είναι κακό για το μωρό?
Η σαλμονέλα είναι σχεδόν απίθανο να βλάψει το έμβρυο,αλλά μπορεί να προκαλέσει πόνο στην κοιλιά και αφυδάτωση της γυναίκας,γεγονός που δεν είναι ό,τι πιο ευχάριστο κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.
 
Τί άλλο πρέπει να προσέξω?
Η κατανάλωση θαλασσινών (ωμών ή μαγειρεμένων) ενέχει επίσης τον κίνδυνο δηλητηρίασης. Επίσης,όλα τα κρέατα και τα πουλερικά πρέπει να τρώγονται καλοψημένα.
 
 
Νο 7..Λιπαρά ψάρια!
 
 
Γιατί είναι κακό για 'μένα?
Για να είμαστε ειλικρινείς,δεν είναι καθόλου κακό.Κάθε άλλο.Η κατανάλωση λιπαρών ψαριών όπως είναι ο τόνος,το σκουμπρί,οι σαρδέλες ή η πέστροφα είναι απαραίτητη για την υγεία σας και την πνευματική ανάπτυξη του παιδιού σας.
 
Γιατί είναι κακό για το μωρό?
Τα λιπαρά ψάρια περιέχουν υδράργυρο,ο οποίος σε μεγάλες ποσότητες μπορεί να επηρεάσει την ανάπτυξη του νευρικού του συστήματος.
 
Τί συνιστάται?
Σύμφωνα με το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Πληροφόρησης για τα Τρόφιμα (EUFIC),οι έγκυες και θηλάζουσες γυναίκες είναι καλό να αποφεύγουν την κατανάλωση μεγάλων αρπακτικών ψαριών (όπως ξιφία ή καρχαρία),καθώς αυτά περιέχουν μεγάλες ποσότητες υδραργύρου.
 
 
 
Extra tips!
  • Να παίρνετε φυλλικό οξύ.Οι γυναικολόγοι συνιστούν την πρόσληψη 0,4 mg φυλλικού οξέος (σε μορφή συμπληρώματος) από τότε που η γυναίκα ξεκινά να προγραμματίζει την εγκυμοσύνη της και τις πρώτες δώδεκα εβδομάδες της κύησης όταν αναπτύσσεται η σπονδυλική στήλη του εμβρύου.
  • Να τρώτε υγιεινά.Η πρωτεΐνη (κρέας,αυγά,τυρί) και τα ω3 λιπαρά οξέα (ψάρια) είναι απαραίτητα για την ανάπτυξη του μωρού σας.
  • Ακολουθήστε ένα ήπιο πρόγραμμα άσκησης.Η γυμναστική τονώνει το μυϊκό σας σύστημα,γεγονός που θα σας βοηθήσει να επιστρέψετε σύντομα στην παλιά σας σιλουέτα μετά τη γέννα,ενώ κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης ανακουφίζει από πόνους στην πλάτη και πρηξίματα.
  • Ξεκουραστείτε αρκετά.Ξαπλώστε όποτε νιώθετε την ανάγκη ή έστω κάντε ένα διάλειμμα από τις δραστηριότητες της καθημερινότητάς σας για να ξεκουραστείτε και να χαλαρώσετε.
  • Αποφύγετε το στρες.Ακόμα και στον πιο ήρεμο άνθρωπο του κόσμου και μόνο η είδηση μιας εγκυμοσύνης μπορεί να προκαλέσει αρκετό άγχος.Δοκιμάστε να κάνετε γιόγκα ή οποιαδήποτε άλλη δραστηριότητα σας χαλαρώνει.
  • Μην αμελείτε τα ραντεβού με το γυναικολόγο σας.Ο προγεννητικός έλεγχος θα σας δώσει τη σιγουριά ότι όλα πηγαίνουν καλά με το μωρό σας,ενώ ακόμα κι αν υπάρξει κάποιο πρόβλημα,θα είναι πιο εύκολο να λυθεί εάν εντοπιστεί όσο είναι ακόμα νωρίς.

Όταν η εγκυμοσύνη δεν είναι επιθυμητή

Με τον όρο «μη επιθυμητή κύηση» ή πιο απλά «ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη»,κάποιος θα μπορούσε να σκεφτεί ότι αυτή η κατάσταση αφορά κυρίως νεαρά άτομα,κυρίως στην εφηβεία,που δεν προσέχουν,δεν λαμβάνουν τις κατάλληλες προφυλάξεις,δεν ενημερώνονται,θεωρώντας ότι γνωρίζουν και μπορούν να ελέγχουν την παρορμητικότητα τους.
Είναι μία κατάσταση όμως όπου μπορεί να συμβεί σε οποιαδήποτε ηλικιακή φάση και κατάσταση του ατόμου.Μπορεί να συμβεί σε πολύ νεαρά άτομα,στην αρχή μίας σχέσης ή ακόμα και σε ζευγάρια που διατηρούν χρόνια σχέση είτε είναι σε γάμο είτε όχι.Απλά να επιλέξουν την συγκεκριμένη στιγμή ότι δεν θα μπορούσαν ή και ότι δεν θα ήθελαν να κρατήσουν αυτό το μωρό.Χρειάζεται να ξεχωρίσουμε όταν εννοούμε τον όρο «ανεπιθύμητη» δηλαδή όταν το ζευγάρι τελικά κρατά το μωρό του ενώ δεν το είχε προγραμματίσει και εξοικειώνεται σιγά-σιγά και την περίπτωση που η γυναίκα μόνη της ή και ο άντρας θέλουν να διακόψουν άμεσα την κύηση.
 
Σε κάθε περίπτωση χρειάζεται να δοθεί προσοχή στο τι φάση είναι εκείνη την στιγμή η γυναίκα. Υπολογίζεται ότι το μεγαλύτερο ποσοστό αποφασιστικότητας στο εάν θα γεννηθεί ένα μωρό τον κρατά η γυναίκα και λιγότερο ο άντρας.Δηλαδή όταν μία γυναίκα αποφασίσει ότι θέλει να κρατήσει αυτό το μωρό ακόμα και αν οι συνθήκες γύρω της δεν της το επιτρέπουν εκείνη θα ακούσει εκείνο που της «δείχνει» η επιθυμία της.
Για άλλους αυτό μπορεί να είναι μία αντίδραση για το άτομο όμως είναι επιλογή (ή τουλάχιστον έτσι πιστεύει ότι είναι).Χρειάζεται εδώ σ’ αυτό το κείμενο να ξεχωρίσουμε τί ισχύει σε κάθε περίπτωση,προσεχτικά χωρίς αυτό όμως να είναι και ο κανόνας.
 
 
Εγκυμοσύνη σε πολύ νεαρή ηλικία!
 
Όταν μία κοπέλα μένει έγκυος χωρίς να είναι σε μία σχέση ή δεσμό,από μία εφήμερη δηλαδή κατάσταση υπάρχουν φορές που η απόφαση η οποία λαμβάνει ακολουθεί πολύ περισσότερο την λογική,ότι δηλαδή θα προχωρήσει σε έκτρωση.Υπάρχει όμως και μία μερίδα κοριτσιών που θέλει να το κρατήσει αυτό το μωρό και όντως το κάνει,εδώ επικρατούν και άλλα στοιχεία βέβαια που την οδηγούν σ΄αυτή της την απόφαση,όπως ηθικοί λόγοι,κοινωνικοπολιτισμικοί,ακόμα και θρησκευτικοί.
Άλλες φορές την τελική της απόφαση να την λαμβάνει επηρεαζόμενη από το οικείο ή οικογενειακό της περιβάλλον.Επικρατεί συχνά η άποψη της μητέρας προς την κόρη «κράτησε το αυτό το μωρό,θα είμαι εγώ εδώ για να το μεγαλώσουμε..» ή «Μπορεί να μην έχεις ξανά αυτή την ευκαιρία να γίνεις μητέρα..».
Αρκετές φορές η γνώμη των άλλων μπορεί και να αποβεί καθοριστική για την όποια απόφαση λάβει η γυναίκα.Τα ενοχικά άτομα διακυβεύονται από έντονα αρνητικά συναισθήματα και σχεδόν χωρίς καθόλου να ακούν την δική τους επιθυμία και ανάγκη συνεχίζουν την κύηση προσβαλλόμενες από έντονο αρνητικό και ενοχικό συναίσθημα,ότι δεν θέλουν να αφαιρέσουν μία ζωή.Συχνά αυτά τα άτομα θυμώνουν ασυνείδητα και με τον σύντροφο τους που δεν τις προφύλαξε.Υπάρχουν περιπτώσεις που ο πατέρας του παιδιού δεν γνωρίζει για την απόφαση αυτή της νέας μητέρας.Το μωρό γεννιέται και η νεαρή μητέρα κυριευμένη από θυμό (χωρίς όμως να το εκδηλώνει) αποφασίζει να το κρατήσει κρυφό για πολύ καιρό και σε πιο σπάνιες περιπτώσεις να μην ενημερώσει ποτέ τον πατέρα αυτού του παιδιού.
 
 
Εγκυμοσύνη χωρίς να υπάρχει επιθυμία και από τους δύο!
 
Είναι η περίπτωση όπου το ζευγάρι θέλει να περνά καλά στην σχέση του,προκύπτει όμως μία εγκυμοσύνη που στην συγκεκριμένη φάση το ζευγάρι δεν επιθυμεί να γίνει γονιός.Οι λόγοι? Προτεραιότητες..Σπουδές,φοιτητική ζωή,οικονομική – πρακτικοί παράγοντές ή ακόμα μη σωστό timing.
Σ’ αυτή την περίπτωση η έκτρωση στην οποία είτε με κοινή συνέναιση ή με προτροπή της γυναίκας,μπορεί να προκαλέσει ανάμικτα και διφορούμενα συναισθήματα,όπως ενοχής,αμφισβήτησης,ντροπής..
Συνήθως τα ζευγάρια αυτά –και εφόσον μέχρι εκείνη την στιγμή δεν έχουν παντρευτεί- δεν παραμένουν μαζί,αποφασίζουν να χωρίσουν.Επικρατεί μεγάλη ανάθεση ευθύνης ο ένας στον άλλον και μάλιστα ο ένας χρεώνει στον άλλον αυτή του την απόφαση.
 
 
Τί γίνεται όμως όταν μία εγκυμοσύνη έρθει στην ζωή ενός ζευγαριού που έχει ήδη παιδιά?
 
Σ’ αυτή την περίπτωση το ζευγάρι αποφασίζει να μην κρατήσει το μωρό είτε από θέμα ηλικίας (ιδίως της γυναίκας,εγκυμοσύνη σε «προχωρημένη» ηλικία),είτε από θέμα φόβου επιπλοκής κατά την διάρκεια της κύησης.Εδώ το ζευγάρι και ιδίως η γυναίκα επειδή ήδη έχει παιδιά,νιώθει έντονη αναστάτωση αλλά υποσυνείδητα μαλακώνει τον εαυτό της,λέγοντας ότι ήδη έχει φέρει στον κόσμο τα παιδιά της,οπότε μπορεί και να ακούγεται ματαιόδοξο ή και εγωιστικό να κρατούσε το νέο της μωρό,που αυτό μπορεί να αποβεί μη θετικό για τους ίδιους αλλά και για το νέο αυτό παιδί.
Όπως και να έχει πάντως,όποια περίπτωση κάποιος μπορεί να βιώνει,είναι ένα έντονο γεγονός που σοκάρει,προβληματίζει,ωριμάζει –μπορούμε να πούμε- τους ανθρώπους και τους θέτει σε βαθύτερες σκέψεις και προτεραιότητες.Το σημαντικό και υγιή είναι κάποιος να ακούσει την πρωταρχική του «φωνή»,να μείνει σ’ εκείνο που αρχικά θα αισθανθεί και να το σεβαστεί.Θα είναι και το πιο αληθινό.Αργότερα όταν «μπαινοβγαίνουν» οι δευτερότριτες σκέψεις το άτομο μπορεί πιο εύκολα να μπερδευτεί,να νιώθει αμθυθυμικά συναισθήματα και να διχαστεί ως προς την απόφαση που είναι να πάρει.
 
 
ΤΕΧΝΗΤΉ ΔΙΑΚΟΠΉ ΤΗΣ ΚΎΗΣΗΣ.
 
Ακόμα και σήμερα υπάρχουν αρκετά ζευγάρια που γνωρίζουν ελάχιστα για τις αντισυλληπτικές μεθόδους.Τις περισσότερες φορές ένας φίλος αναλαμβάνει τον ρόλο του συμβούλου ή του «επιμορφωτή».Οι γνώσεις τους προέρχονται από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης ή από το internet.Τα νεαρά ζευγάρια προσπαθούν να εφαρμόσουν όλα όσα ακούν χωρίς βέβαια το αποτέλεσμα να είναι πάντα θεμιτό και το σωστό.Και σ’ αυτήν την περίπτωση το ζευγάρι να βρεθεί αντιμέτωπο με μία ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη.
Στη συνέχεια κάποιο άλλο ζευγάρι που έχει βιώσει κάτι ανάλογο θα συμβουλέψει το ζευγάρι στο τι να κάνει και θα τους ενημερώσουν για το που να απευθυνθούν.Το ζευγάρι στην συνέχεα και ιδίως η γυναίκα εφόσον ενημερωθεί ιατρικώς για τις διαδικασίες και τις τυχόν επιπλοκές και εφόσον η απόφαση είναι κοινή (είτε και όχι όμως) θα επικρατήσει μία έντονα αρνητική και ψυχολογική φόρτιση και θα προβεί τέλος στην διακοπή της εγκυμοσύνης.
Ο όρος έκτρωση περιλαμβάνει την αποβολή του κυήματος από την μήτρα.
Την ίδια έννοια έχει και ο όρος άμβλωση,ο οποίος κάποιες φορές συγχέεται και θεωρείται διαφορετική κατάσταση από την έκτρωση.
Κάποιοι δεν συμφωνούν μ’ αυτή την άποψη πάντως.Ο ιατρικός όρος «τεχνητή έκτρωση» περιλαμβάνει την βίαιη διακοπή της κύησης με την βοήθεια φαρμακευτικών ή μηχανικών μέσων προτού το έμβρυο γίνει βιώσιμο.
Το έμβρυο θεωρείται βιώσιμο από τις 24 εβδομάδες και πάνω.
 
 
ΕΓΚΥΜΟΣΎΝΗ (ΜΗ ΕΠΙΘΥΜΗΤΉ) ΣΤΗΝ ΕΦΗΒΕΊΑ.

Οι αρνητικές συνέπειες μιας εγκυμοσύνης στην εφηβεία ενός κοριτσιού,δεν είναι μόνο σωματικές αλλά και ψυχό-κοινωνικές.Σύμφωνα με επιστημονικές μελέτες,μία έφηβη γυναίκα που εγκυμονεί,έχει περισσότερες πιθανότητες για αποβολή ή για πρόωρο τοκετό σε σχέση με μια εγκυμονούσα γυναίκα μεγαλύτερης ηλικίας.
Μια εγκυμοσύνη στην εφηβεία,οδηγεί την έφηβο σε κοινωνικό «αποκλεισμό».Στις περισσότερες περιπτώσεις,είναι αναγκασμένη να εγκαταλείψει το σχολείο.Πολλές δε,είναι οι περιπτώσεις όπου η έφηβη καταλήγει σε έναν βιαστικό γάμο.Όταν δεν είναι κοινώς αποδεκτό και από τους δύο συντρόφους να συνεχιστεί η κύηση,τότε η έφηβη που επιλέγει να το «κρατήσει» μόνη της – παίρνει πια τον τίτλο της ανύπαντρης μητέρας.
 
Μήνυμα προς εφήβους σε σχέση με την ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη:
  • Η ζωή είναι πολύ όμορφη.Εμπειρίες περιμένουν τους νέους να τις γευτούν!
  • Ο έρωτας,η απόκτηση οικογένειας είναι από τα πιο υπέροχα πράγματα στη ζωή αλλά μόνο όταν αισθάνονται έτοιμοι να τα δεχτούν και να αναλάβουν τις ευθύνες που συνεπάγονται!
  • Αν ο έφηβος δεν θέλει να έχει σεξουαλικές σχέσεις,τότε έχει κάθε δικαίωμα να απέχει.
  • Αν όμως ο έφηβος θέλει να έχει σεξουαλικές σχέσεις,τότε έχει υποχρέωση,να χρησιμοποιεί αντισύλληψη με ορθό τρόπο,έτσι ώστε να αποφεύγεται η ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη.
  • Αν η τακτική μέθοδος αντισύλληψης αποτύχει,μπορούν να καταφύγουν σε έκτακτη μέθοδο αντισύλληψης,όπως το «χάπι της επόμενης ημέρας»,αφού ενημερωθεί ο Γυναικολόγος πρώτα.
 
Στον τομέα της πρόληψης της ανεπιθύμητης εγκυμοσύνης οι έφηβοι πρέπει να θυμούνται ότι:
  • Aποχή,δηλαδή το να μην έχουν σεξουαλικές σχέσεις.
  • Να έχουν σεξουαλικές σχέσεις με υπευθυνότητα.Πράγμα που προϋποθέτει λήψη απόφασης μετά από πολλή,ώριμη σκέψη με βάσει τη σωστή πληροφόρηση.
 
ΤΊ ΝΑ ΚΆΝΕΙ ΤΟ ΖΕΥΓΆΡΙ ΜΠΡΟΣΤΆ ΣΕ ΜΊΑ «ΑΝΕΠΙΘΎΜΗΤΗ ΕΓΚΥΜΟΣΎΝΗ»
 
Σημαντικό ρόλο καθορίζει η ποιότητα της σχέσης του ζευγαριού και αναφερόμαστε στο «μαζί» και όχι σε περιστασιακές γνωριμίες.Χρειάζεται λοιπόν να υπάρξει μία ώριμη,ασφαλής συζήτηση μεταξύ τους για την όποια απόφαση πάρουν.Αρκετές φορές το νεαρό ζευγάρι έρχεται αντιμέτωπο με δικές του φοβίες ανεπάρκειας,όπως ότι δεν θα τα καταφέρει ως γονιός ή ότι δεν θα είναι αρεστός στον ρόλο του.Αυτές οι ανασφάλειες προϋπάρχουν και μπορεί να κάνουν την εμφάνιση τους στην συγκεκριμένη φάση.Μπορούν επίσης να συζητήσουν γι’ αυτό το θέμα με ανθρώπους που εμπιστεύονται,να ακούσουν την άποψη τους αλλά η τελική τους απόφαση να είναι μόνο δική τους. Εάν νιώθουν ότι οι οικογένεια τους ή οι πιο στενοί τους άνθρωποι δεν θα είναι αρκετά αντικειμενικοί μπορούν να μιλήσουν με κάποιον Ιατρικό γιατρό (όπως Γυναικολόγο),αλλά εάν το θέμα είναι ψυχολογικής φύσης και ετοιμότητας να απευθυνθούν σ’ έναν ειδικό αντίστοιχης ειδικότητας.
Θα μπορέσουν πιο εύκολα να «ξεμπλοκάρουν» και να δουν περισσότερο καθαρά τι είναι εκείνο που τους προβληματίζει και κομπιάζει.Σημαντικό επίσης,ρόλο έχει το ζευγάρι να είναι ενωμένο στην όποια απόφαση,χωρίς αυτό αργότερα να επηρεάσει την επικοινωνία του και την σχέση.Αναστάτωση σίγουρα θα υπάρχει,αλλά αυτό θα διαρκέσει για μία συγκεκριμένη περίοδο και όχι για πάντα (άλλωστε στο χέρι τους είναι).
Μπορεί κάτι που θεωρούσαν έντονα ανεπιθύμητο να καταφέρει να γίνει έντονα επιθυμητό,σε βαθμό που ούτε οι ίδιοι να το πίστευαν.
Όποια και να είναι η απόφαση τους όμως να είναι σεβαστή από τους ίδιους και από τους γύρω τους.
Ώριμη σκέψη,καθαρή σκέψη και προτεραιότητα στις επιθυμίες..


ΜΕΤΆ ΤΗΝ ΈΚΤΡΩΣΗ ΤΊ?
 
Σε ό,τι αφορά τις ψυχολογικές επιπτώσεις που μπορεί να προκαλέσει μια έκτρωση,τις πρώτες ημέρες μετά την επέμβαση η γυναίκα νιώθει αμηχανία και συνήθως έρχεται αντιμέτωπη με ηθικά διλήμματα.Η μετατραυματική περίοδος διαρκεί συνήθως έξι μήνες.
Σε ποσοστό 1% η άμβλωση θεωρείται μια πολύ τραυματική εμπειρία που επηρεάζει το άτομο για πολύ καιρό.
Σε γενικές γραμμές όμως,οι γυναίκες που κάνουν άμβλωση αντιμετωπίζουν την επέμβαση ψύχραιμα.

Παρασκευή 7 Σεπτεμβρίου 2012

Ένας γονιός σε 2 ρόλους!

Οι μονογονεϊκές οικογένειες,δηλαδή οι οικογένειες που αποτελούνται από έναν μόνο γονιό (συνήθως τη μητέρα) που μεγαλώνει μόνος του τα παιδιά,έχουν πολλαπλασιαστεί.Στοιχεία της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας Ελλάδας και της Eurostat δείχνουν ότι οι μονογονεϊκές οικογένειες φθάνουν το 21,9% του συνολικού αριθμού των οικογενειών με παιδιά,δηλαδή μία στις πέντε οικογένειες είναι μονογονεϊκή,ενώ η δημογραφική έρευνα στην Ευρώπη αποκαλύπτει ότι 8% από τα 72 εκατομμύρια παιδιά κάτω των 16 ετών που ζουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση, δηλαδή 5,62 εκατομμύρια παιδιά,ζουν σε μονογονεϊκές οικογένειες.

Προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι μόνοι γονείς!

Είναι φανερό ότι σε όλες τις περιπτώσεις (εκτός από αυτές των άγαμων μητέρων) μια οικογένεια γίνεται μονογονεϊκή αφού πρώτα περάσει μία περίοδος κατά την οποία οι δύο γονείς ζούσαν μαζί με τα παιδιά τους.Ωστόσο,κάποιοι λόγοι,απρόβλεπτοι και ορισμένες φορές αναπόφευκτοι,συνέτειναν ώστε η οικογένεια να μετατραπεί σε μονογονεϊκή.Η αλλαγή μπορεί να είναι στιγμιαία και τραγική (σε περιπτώσεις αιφνίδιου θανάτου) και άλλοτε χρονοβόρα,γεμάτη συγκρούσεις,πόνο και πικρία (σε περιπτώσεις διαζυγίων και μακροχρόνιων ασθενειών που οδηγούν στο θάνατο).
Κάτω από τέτοιες συνθήκες,ο ένας γονιός αναλαμβάνει μόνος,χωρίς το σύντροφό του,να μεγαλώσει τα παιδιά του,έχοντας να αντιμετωπίσει ένα πλήθος προβλημάτων,που διακρίνονται κυρίως σε τρεις μεγάλες κατηγορίες:οικονομικά,ψυχοκοινωνικά και νομικά.
Ο γονιός καλείται να αναλάβει όλες τις ευθύνες της φροντίδας των παιδιών και του σπιτιού και της διαχείρισης των οικονομικών και των κοινωνικών υποχρεώσεων της οικογένειας,αλλά και να αντιμετωπίσει τόσο τις δικές του ψυχικές αντιδράσεις όσο και εκείνες των παιδιών του (λύπη,θρήνος,αποδιοργάνωση,κατάθλιψη,μειωμένη αυτοεκτίμηση,άγχος κ.ά.).Ένα ιδιαίτερα σημαντικό πρόβλημα των μόνων γονέων μπορεί να είναι η εύρεση εργασίας όταν το παιδί είναι μικρό,αλλά και η εύρεση χρόνου για τα παιδιά.Ένα άλλο είναι οι συμπεριφορές που αντιμετωπίζει το παιδί και η ωριμότητα που έχει ο γονιός ώστε να μπορέσει να του δώσει να καταλάβει ότι οικογένεια είναι μπαμπάς και μαμά με παιδιά,αλλά και μαμά με παιδιά ή μπαμπάς με παιδιά.

Συναισθήματα των γονέων!

Όλοι οι γονείς που ζουν μόνοι με τα παιδιά τους καλούνται να αντιμετωπίσουν αλλαγές τόσο στον τρόπο ζωής τους όσο και στη συναισθηματική τους κατάσταση.Αυτές οι αλλαγές δημιουργούν μερικές φορές απογοήτευση και θυμό,η σωστή διαχείριση των οποίων είναι απαραίτητη προϋπόθεση για μια υγιή οικογενειακή ζωή.

Μερικές από τις πιο συχνές αιτίες απογοήτευσης των μόνων γονέων είναι οι εξής:

  • Αλλαγή..Πολλοί γονείς νιώθουν ότι χάνουν τον έλεγχο των αλλαγών που συμβαίνουν στη ζωή τους, ειδικά όταν βρίσκονται στα πρώτα στάδια προσαρμογής.
  • Φόβος..Οι γονείς που μεγαλώνουν μόνοι τα παιδιά τους είναι απόλυτα φυσιολογικό να φοβούνται ότι δεν θα μπορέσουν να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους και να είναι καλοί γονείς.
  • Άγχος..Η καθημερινότητα σε μία μονογονεϊκή οικογένεια είναι δύσκολη και τα πρακτικά ζητήματα που πρέπει να αντιμετωπίζονται δημιουργούν άγχος.Επιπλέον,η προσαρμογή σε αυτή τη νέα κατάσταση (μονογονεϊκή οικογένεια) είναι από μόνη της μία διαδικασία που προκαλεί άγχος.
  • Απώλεια..Συναισθηματικά,η έλλειψη ή η απώλεια ενός ανθρώπου που αποτελούσε μέχρι σήμερα κομμάτι της ζωής μας,είναι μία δύσκολη περίοδος.Η αίσθηση απώλειας είναι πολύ δυνατή για όλους τους ανθρώπους όταν χάνουν κάποιον δικό τους,είτε λόγω χωρισμού είτε λόγω θανάτου.
  • Έλλειψη βοήθειας..Όλοι οι γονείς που μεγαλώνουν τα παιδιά τους μόνοι έχουν ανάγκη από υποστήριξη,βοήθεια και υποδομές που θα τους βοηθήσουν να κάνουν τη ζωή τους καλύτερη και πιο απλή.
  • Μοναξιά..Δεν είναι εύκολο να αντιμετωπίσει κανείς μόνος του τόσο μεγάλες αλλαγές.Και κάποιοι άνθρωποι φοβούνται τη μοναξιά περισσότερο από κάποιους άλλους.

 

Παιδιά μονογονεϊκών οικογενειών!

Τί γίνεται όμως με τα παιδιά?
Υπάρχουν δύο αντικρουόμενες απόψεις:σύμφωνα με την πρώτη,η μονογονεϊκή οικογένεια έχει αρνητικές συνέπειες για τα παιδιά και τα παιδιά που προέρχονται από τέτοιες οικογένειες είναι κακοί μαθητές και συχνά έχουν αντικοινωνική συμπεριφορά,ενώ,σύμφωνα με τη δεύτερη,τα παιδιά μονογονεϊκών οικογενειών δεν έχουν χειρότερη εξέλιξη από τα παιδιά που μεγαλώνουν με τους δύο γονείς τους.Η τελευταία αυτή άποψη υποστηρίζει ότι τα παιδιά επηρεάζονται αρνητικά από τις κοινωνικές,οικονομικές και ψυχολογικές συνθήκες και όχι από την ίδια τη μονογονεϊκότητα.
Είναι ευρέως γνωστό ότι τα παιδιά που ζουν σε μονογονεϊκές οικογένειες έχουν πολύ μεγαλύτερες πιθανότητες να διαβιούν κάτω από το όριο της φτώχειας,από εκείνα των οικογενειών με δύο γονείς. Στην Ελλάδα,το ποσοστό των παιδιών που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας είναι διπλάσιο στις μονογονεϊκές οικογένειες,φθάνοντας το 24,9% (με ποσοστό παιδιών σε μονογονεϊκές οικογένειες το 3,7%).
Καλύτερη χώρα είναι η Σουηδία με 6,7% και χειρότερη οι Η.Π.Α. με 55,4% των παιδιών μονογονεϊκών οικογενειών να ζουν στη φτώχεια.

Εφόσον οι ανάγκες του παιδιού σας για αγάπη,φροντίδα,σεβασμό,ενθάρρυνση,προσοχή,εμπιστοσύνη,παροχή ερεθισμάτων,ασφάλεια,υποστήριξη και καθοδήγηση ικανοποιούνται,θα μεγαλώσει χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα.Να θυμάστε ότι κανείς γονιός δεν είναι τέλειος και όλοι αντιμετωπίζουν δυσκολίες. Είναι πολύ σημαντικό να ακούτε το παιδί σας και να συζητάτε μαζί του,εξηγώντας του και όχι διατάζοντάς το,καθώς αυτό ενισχύει την αυτοπεποίθησή του.Τα παιδιά που παραμελούνται γίνονται συχνά εσωστρεφή ή «δύσκολα».Η αποτελεσματική επικοινωνία και η σχέση που αναπτύσσεται μεταξύ του παιδιού και του γονέα μέσα από τη συζήτηση βοηθά στην υγιή συναισθηματική και ψυχική ανάπτυξη του παιδιού και αυξάνει τις πιθανότητες να μοιραστεί το παιδί με το γονιό του ένα ενδεχόμενο πρόβλημα που αντιμετωπίζει.


Παράγοντες που συμβάλλουν στη υγιή εξέλιξη του παιδιού!

Οι αντιδράσεις των παιδιών και η προσαρμογή τους επηρεάζονται από τις επικρατούσες στο περιβάλλον τους στάσεις και αντιλήψεις,την υποστήριξη που λαμβάνουν,τις σχέσεις των μελών της οικογένειας,τις περιβαλλοντικές και οικονομικές μεταβολές,καθώς και τα χαρακτηριστικά και την ψυχοκοινωνική ωριμότητα του ίδιου του παιδιού.
Ωστόσο,καθοριστικοί παράγοντες για την υγιή εξέλιξη του παιδιού είναι:
  • Σταθερή οικονομική κατάσταση της οικογένειας.
  • Ψυχική υγεία και ισορροπία του γονιού και ικανότητα να καλύψει τις συναισθηματικές ανάγκες του παιδιού (σε περίπτωση διαζυγίου,απουσία συγκρούσεων και εχθρότητας μεταξύ των γονιών τόσο πριν όσο και μετά το διαζύγιο).
  • Ικανότητα γονιού για διαπαιδαγώγηση και επίβλεψη του παιδιού (σε περίπτωση διαζυγίου,κοινή στάση των γονιών ως προς την ανατροφή του παιδιού).
  • Συζήτηση,ποιοτική επικοινωνία,σταθερά όρια και προσδοκίες,συνεπής έλεγχος και επίβλεψη,εκδήλωση αγάπης και τρυφερότητας (σε περίπτωση διαζυγίου,συχνότητα και συνέπεια στην επικοινωνία και επαφή με το γονιό που δεν ζει με το παιδί).
  • Ψυχολογική επάρκεια του παιδιού και ικανότητα προσαρμογής.
  • Κλίμα που επιτρέπει την ανοικτή συζήτηση και την έκφραση ενδεχόμενων αποριών και ανησυχιών του παιδιού.
  • Στήριξη των μελών της μονογονεϊκής οικογένειας από φιλικά και συγγενικά πρόσωπα και συμμετοχή σε κοινές δραστηριότητες.

 

Συμβουλές για τους γονείς!

Η ζωή για τους γονείς που μεγαλώνουν μόνοι τα παιδιά τους είναι πιο δύσκολη από αυτή των οικογενειών με δύο γονείς,μπορεί όμως να είναι πολύ καλή.
  • Να θυμάστε ότι είστε το σημαντικότερο πρόσωπο στη ζωή του παιδιού σας.Υπενθυμίζετέ του συχνά πόσο το αγαπάτε και μιλάτε του με θετικό τρόπο,καθώς οι σκληρές εκφράσεις μπορεί να έχουν ιδιαίτερα επιβλαβείς συνέπειες για την αυτοεκτίμηση του παιδιού.
  • Προσπαθήστε να εξασφαλίσετε βοήθεια όταν δυσκολεύεστε να διεκπεραιώσετε κάποια πράγματα.Οργανώστε τις δουλειές σας κι αν δείτε ότι δεν τα προλαβαίνετε όλα,μη διστάσετε να ζητήσετε βοήθεια από ένα στενό φίλο,ένα συγγενικό πρόσωπο ή έναν καλό γείτονα.
  • Προσπαθήστε να ικανοποιείτε και τις δικές σας ανάγκες,καθώς εάν αισθάνεστε εσείς καλά αυτό μεταδίδεται και στο παιδί σας.Όταν νιώθετε ότι δεν μπορείτε να αντεπεξέλθετε,προσπαθήστε να χαλαρώσετε προσφέροντας στον εαυτό σας κάτι που σας κάνει να αισθάνεστε ευχάριστα,όπως π.χ. ένα ζεστό μπάνιο.
  • Αφιερώνετε χρόνο για να συζητάτε με το παιδί σας και ενθαρρύνετέ το να μοιράζεται μαζί σας τις σκέψεις και τα συναισθήματά του.Να θυμάστε ότι η σχέση σας μαζί του είναι πιο σημαντική από τις δουλειές του σπιτιού.
  • Μην αφήνετε τα προβλήματά σας να επηρεάζουν τον τρόπο που συμπεριφέρεστε στο παιδί σας.Προσπαθήστε να αντιμετωπίζετε τα μικροπροβλήματα με χιούμορ.
  • Υπενθυμίζετε στον εαυτό σας ότι είστε ο ενήλικας και πρέπει να δίνετε το καλό παράδειγμα στο παιδί σας για το πώς να συμπεριφέρεται.
  • Μοιραστείτε με κάποιο οικείο πρόσωπο το πρόβλημα που αντιμετωπίζετε και σας αγχώνει. Εκτός από την ανακούφιση που θα αισθανθείτε που το συζητήσατε,μπορεί και να σας προτείνει κάποια λύση που δεν είχατε σκεφτεί.
  • Σε περίπτωση διαζυγίου,διαβεβαιώστε το παιδί ότι δεν φταίει αυτό και ότι και οι δύο το αγαπάτε όπως πριν.Συζητήστε μαζί του για να μάθετε τα συναισθήματά του και σε καμία περίπτωση μην το εμπλέκετε σε ενδεχόμενες διενέξεις.
  • Σε περίπτωση θανάτου,αφήστε το παιδί να μιλήσει και να εκφράσει τη λύπη του.Μην κρύβετε τη θλίψη σας,καθώς αυτό θα το βοηθήσει να μάθει ότι δεν είναι κακό να κλαις όταν χαθεί ένα πρόσωπο που αγαπάς.

Μικρά προβλήματα-μεγάλο άγχος!

Ποδαράκια που λοξοκοιτούν,γραμμάρια που δεν αυξάνονται,καρδούλα με φύσημα..
Όσα μπορεί να σας ανησυχήσουν τον πρώτο χρόνο του μωρού αλλά ευτυχώς, είναι περαστικά!


Γοφοί σε αστάθεια!

Η συγκεκριμένη ορθοπεδική πάθηση λέγεται αναπτυξιακή δυσπλασία του ισχίου και εμφανίζεται στο 0,5-2% των νεογνών.Πρόκειται για τη μη φυσιολογική ανάπτυξη της άρθρωσης του ισχίου,η οποία μπορεί να περιλαμβάνει από μια απλή χαλαρότητα έως μια σοβαρή παραμόρφωση.Η δυσπλασία του ισχίου μπορεί να διαπιστωθεί υπερηχογραφικά μετά τη γέννηση και σύμφωνα με έρευνες φαίνεται να προτιμά:
- Το πρώτο μωρό της οικογένειας.
- Tα μωρά που έχουν αντίστοιχο οικογενειακό ιστορικό.
- Τα κοριτσάκια.
- Τα μωρά τα οποία βρίσκονται στη μήτρα σε ισχιακή προβολή (όσα δηλαδή «έρχονται» με τα πόδια και όχι με το κεφάλι).
- Τα μωρά που όσο βρίσκονταν στη μήτρα, δεν «κολύμπαγαν» σε αρκετό αμνιακό υγρό.
- Τα δίδυμα.
- Τα μεγαλόσωμα μωρά.

Για να ξέρετε: Οι πιθανότητες ένα ισχίο σε αστάθεια να διορθωθεί από μόνο του,συνήθως 3-4 μήνες μετά τον τοκετό,είναι πραγματικά, πάρα πολλές.Ωστόσο,κάποια λιγότερο τυχερά μωράκια,είναι ανάγκη να υποβληθούν σε θεραπεία η οποία (ανάλογα με την ηλικία διαπίστωσης του προβλήματος και έναρξης της θεραπείας),μπορεί να είναι είτε συντηρητική, είτε επεμβατική.Στη συντηρητική θεραπεία,ο γιατρός εφαρμόζει στο μωρό έναν νάρθηκα που συγκρατεί τα πόδια του ανοικτά και σε κάμψη (θέση η οποία ευνοεί τη σωστή ανάπτυξη του ισχίου).Μετά από 6-12 εβδομάδες,τα μωράκια θεραπεύονται πλήρως σε ποσοστό που αγγίζει το 95%.
Αν η αστάθεια του ισχίου επιμένει,είναι απαραίτητη η χειρουργική διόρθωση.


Καρδούλα που «φυσάει»!

Κάτι άλλο που επίσης,μπορεί να σας αγχώσει τον πρώτο καιρό μετά τη γέννηση του μωρού,είναι η διαπίστωση του παιδιάτρου πως έχει φύσημα.Το φύσημα είναι ένας «παραπανίσιος» ήχος που ακούει ο γιατρός όταν ακροάζεται την καρδούλα του και θυμίζει τον ήχο που παράγουμε όταν φυσάμε. Εμφανίζεται πολύ συχνά στα νεογέννητα και συνήθως δεν επηρεάζει την υγεία τους.Αν ο παιδίατρος ανακαλύψει πως το μωρό σας έχει φύσημα,μπορεί να σας συστήσει μια εξέταση από παιδοκαρδιολόγο.Αυτό όμως δεν θα πρέπει να σας πανικοβάλλει,γιατί τις περισσότερες φορές δεν συμβαίνει κάτι σοβαρό.

Για να ξέρετε: Τα φυσήματα χωρίζονται σε αθώα και παθολογικά.Αν η καρδιά έχει φυσιολογική δομή και λειτουργία,λέμε πως το παιδί έχει αθώο φύσημα.Σε αντίθετη περίπτωση,λέμε πως το φύσημα είναι παθολογικό.Το αθώο φύσημα (ή αλλιώς «λειτουργικό») οφείλεται στην αυξημένη ταχύτητα με την οποία κυκλοφορεί το αίμα στην καρδιά και στα μεγάλα αγγεία και δεν προκαλεί κάποιο πρόβλημα υγείας.Τις περισσότερες φορές,καθώς το παιδί μεγαλώνει,το φύσημα εξαφανίζεται. Στην περίπτωση που το μωρό έχει παθολογικό φύσημα,τότε οφείλεται σε ανατομικές ιδιαιτερότητες της καρδιάς ή καρδιοπάθειες και πρέπει να ελέγχεται τακτικά.


Ματάκια σε..διαφωνία!

Μια πολύ συχνή παρατήρηση των νέων γονέων είναι ότι τα ματάκια του μωρού τους δεν κοιτούν ευθεία,φαίνεται δηλαδή να αλληθωρίζουν.Πρέπει να ξέρετε πως είναι φυσιολογικό για τους 3 πρώτους μήνες ζωής,τα βρεφικά μάτια να αλληθωρίζουν περιστασιακά.Αν αυτό όμως συμβαίνει μόνιμα ή δεν διορθωθεί μετά την ηλικία αυτή,τότε το μωρό θα πρέπει να το εξετάσει παιδοοφθαλμίατρος ώστε να διαπιστώσει αν πάσχει από συγγενή στραβισμό -αφορά στο 2% των νεογέννητων.Στο συγγενή στραβισμό τα ματάκια δε είναι ευθυγραμμισμένα και έτσι,το ένα βλέπει ευθεία και το άλλο βλέπει κάπου αλλού.Το αποτέλεσμα είναι ο εγκέφαλος να απορρίπτει το είδωλο που προέρχεται από αυτό το ματάκι,το οποίο τελικά αρχίζει να «τεμπελιάζει».
Ο συγγενής στραβισμός εμφανίζεται τους πρώτους 6 μήνες και δείχνει μια ιδιαίτερη αδυναμία:
  • Στα μωράκια των οποίων ο μπαμπάς ή η μαμά έχουν την πάθηση.
  • Στα πρόωρα.
  • Στα μωράκια των οποίων η μαμά κάπνιζε αρκετά ή κατανάλωνε μεγάλη ποσότητα αλκοόλ στη διάρκεια της εγκυμοσύνης.
Για να ξέρετε: Στο συγγενή στραβισμό,η απόκλιση μεταξύ των οφθαλμών είναι έντονη και ο μοναδικός τρόπος για να διορθωθεί είναι ο χειρουργικός.Η επέμβαση γίνεται πριν το παιδί κλείσει τον πρώτο χρόνο και στη συνέχεια ένας παιδοφθαλμίατρος πρέπει να αξιολογεί τακτικά την ποιότητα της όρασής του.Το 80% των μωρών που υποβάλλεται σε χειρουργική διόρθωση αποκτούν φυσιολογική όραση.Στο υπόλοιπο 20% θα χρειαστεί να ξαναγίνει η επέμβαση πριν τα 2 τους χρόνια για να μπορέσουν τα ματάκια τους να ευθυγραμμιστούν.Όταν ο στραβισμός εμφανίζεται σε ηλικία μεγαλύτερη των 6 μηνών και συνήθως σε παιδιά ηλικίας 2-7 ετών,ονομάζεται «επίκτητος» και ανάλογα με τη ποιότητα της όρασης,μπορεί να αντιμετωπιστεί είτε με γυαλιά είτε χειρουργικά.


Όρχις που έχει πρηστεί!

Κάτι ακόμα που μπορεί να σας ανησυχήσει αν έχετε αγοράκι,είναι το περίεργο πρήξιμο που ενδεχομένως έχει στην περιοχή των όρχεων,τη γνωστή «υδροκήλη».Και αν αναρωτιέστε πώς και γιατί εμφανίζεται,σας απαντώ:
Οι όρχεις,κατά την εμβρυική ζωή,βρίσκονται εντός της κοιλιάς του εμβρύου και πριν τη γέννηση κατεβαίνουν στην τελική τους θέση μέσα στο όσχεο -τον σάκο που περιέχει τους όρχεις.Ο δρόμος αυτός,αφού περάσει ο όρχις,φυσιολογικά κλείνει.Αν δεν κλείσει ή αν κατά την κάθοδο των όρχεων παγιδευτεί υγρό εντός του σάκου,τότε οι γονείς βλέπουν το όσχεο να είναι διογκωμένο ή ακόμη και να αυξομειώνεται σε μέγεθος.

Για να ξέρετε: Η υδροκήλη δε προκαλεί κάποιο πρόβλημα και στις περισσότερες περιπτώσεις το υγρό απορροφάται και εξαφανίζεται μέχρι το παιδί να γίνει ενός έτους.Αν η υδροκήλη επιμένει μετά τον πρώτο χρόνο ή είναι αρκετά μεγάλη,είναι απαραίτητη η χειρουργική διόρθωση.
Προσοχή: Η υδροκήλη δεν πρέπει να συγχέεται με τη βουβωνοκήλη.Η βουβωνοκήλη εμφανίζεται ως διόγκωση στη βουβωνική περιοχή και οφείλεται στη δίοδο ενός τμήματος εντέρου από τη κοιλιά προς τα έξω.Η βουβωνοκήλη πρέπει να αντιμετωπίζεται άμεσα λόγω του κινδύνου της περίσφιξης (μπορεί δηλαδή το έντερο να παγιδευτεί μέσα στο άνοιγμα και να διπλώσει, με αποτέλεσμα να εμποδίζεται η καλή αιμάτωση και τελικά να νεκρωθεί).Η αντιμετώπιση είναι χειρουργική.

Το σνακ του σχολείου

Aπό τη σοκολάτα και τα γεμιστά μπισκότα,μέχρι το κέικ και το παστέλι,οι γλυκείς πειρασμοί που συχνά λαχταράμε είναι πολλοί.Σε αυτό το «μικροσκόπιο»,ένα παραδοσιακό ελληνικό σνακ,το παστέλι,μελετήθηκε και συγκρίθηκε με άλλα σνακ παραπλήσιας θερμιδικής αξίας,όπως η Mars bar και η Kit kat.

Η σχετική έρευνα έγινε στο πλαίσιο του Επιχειρησιακού Προγράμματος Έρευνας και Τεχνολογίας (ΕΠΕΤ ΙΙ) και του ερευνητικού έργου «Διατροφική Πολιτική:Ενίσχυση ερευνητικής υποδομής και ανάπτυξη τεχνογνωσίας για την ελληνική δίαιτα - AXIA 7».Επιστημονική υπεύθυνη του έργου είναι η καθηγήτρια Διατροφής και Προληπτικής Ιατρικής κ. Αντωνία Τριχοπούλου.Η σύγκριση αφορά τη διατροφική σύνθεση του παστελιού (θερμίδες,πρωτεΐνες,λιπίδια,χοληστερίνη κλπ.) και την περιεκτικότητά του σε ιχνοστοιχεία (κάλιο,νάτριο,ασβέστιο,μαγνήσιο,σίδηρο,φώσφορο και ψευδάργυρο) σε σχέση με τα ακόλουθα σνακ:
  • Σοκολάτα γάλακτος
  • Mars bar
  • Kit kat
  • Γεμιστά μπισκότα 
  • Απλά μπισκότα
  • Κέικ
  • Ντόνατ με μαρμελάδα.

  1. Η σοκολάτα γάλακτος έχει τις περισσότερες θερμίδες (529 θερμίδες/100 γρ.) και το ντόνατ με μαρμελάδα τις λιγότερες (336 θερμίδες/100 γρ.).
  2. Το παστέλι περιέχει το υψηλότερο ποσοστό λιπιδίων (33,4%) και το ντόνατ με μαρμελάδα το χαμηλότερο (14,5%).Ωστόσο,στα λιπίδια του παστελιού υπερέχουν τα ευεργετικά για την υγεία μονοακόρεστα και πολυακόρεστα λιπαρά οξέα και όχι τα ζωικά κορεσμένα λιπίδια,που πρέπει να αποφεύγονται.
  3. Το παστέλι είναι το μόνο σνακ,από αυτά που συγκρίθηκαν,το οποίο δεν έχει χοληστερίνη,ενώ το πλουσιότερο σε χοληστερίνη σνακ είναι το κέικ (152 mg/100 γρ.).
  4. Το παστέλι περιέχει συγκριτικά το υψηλότερο ποσοστό πρωτεϊνών (11%),ενώ τα γεμιστά μπισκότα το χαμηλότερο (5%).
  5. Τα περισσότερα σνακ που εξετάστηκαν έχουν ελάχιστες φυτικές ίνες (δεν ξεπερνούν το 1,5% της συνολικής τους σύστασης).Μόνο το παστέλι περιέχει περισσότερες φυτικές ίνες,σε ποσοστό που ανέρχεται στο 6,8%.
  6. Τα γεμιστά μπισκότα περιέχουν τους περισσότερους υδατάνθρακες (69,2%) και το παστέλι τους λιγότερους (42,1%).Λέγοντας υδατάνθρακες, εννοείται κατά κύριο λόγο η περιεκτικότητα του σνακ σε απλά σάκχαρα,όπως αυτά της ζάχαρης και του μελιού.
  7. Το παστέλι έχει το λιγότερο νάτριο -αλάτι- (20 mg/100 γρ.) σε σχέση με τα άλλα σνακ,που περιέχουν κατά μέσο όρο 10 φορές περισσότερο νάτριο.Το νάτριο αυξάνει την πίεση του αίματος και πρέπει να αποφεύγεται.
  8. Η σοκολάτα γάλακτος είναι το σνακ με το περισσότερο κάλιο (420 mg/100 γρ.),η Kit kat το δεύτερο (330 mg/100 γρ.) και το παστέλι το τρίτο (326 mg/100 γρ.).Το κάλιο έχει την ιδιότητα να μειώνει την πίεση του αίματος.
  9. Το παστέλι περιέχει υπερτριπλάσιο ασβέστιο (786 mg/100 γρ.) σε σχέση με τα άλλα σνακ. Επίσης,είναι το πλουσιότερο σνακ σε φώσφορο,σίδηρο,ψευδάργυρο και μαγνήσιο,δηλαδή σε πολύτιμα μέταλλα για τον οργανισμό.
 
Το παστέλι!
 
Με πρώτες ύλες το μέλι και το σουσάμι,είναι διατροφικά ανώτερο από τα άλλα σνακ και πλουσιότερο σε πρωτεΐνες και φυτικές ίνες.Παρότι έχει πολλά λιπίδια,εντούτοις πρόκειται για ευεργετικά μονοακόρεστα και πολυακόρεστα λιπαρά,όπως το λινελαϊκό και το λινολενικό οξύ. Ακόμη,το παστέλι δεν έχει χοληστερίνη,ούτε είναι αλατισμένο.
Επίσης,συγκριτικά με τα άλλα σνακ,είναι πλούσιο σε μέταλλα όπως το ασβέστιο,το μαγνήσιο,ο σίδηρος και ο φώσφορος.Η σοκολάτα γάλακτος έρχεται δεύτερη μετά το παστέλι όσον αφορά την περιεκτικότητά της σε μέταλλα και ιχνοστοιχεία.

Ν' αρχίσει το παιδί χορό?..Εξαρτάται!

Ο χορός,κλασικός και σύγχρονος,χαρίζει ευλυγισία και μαθαίνει το παιδί να στέκεται και να περπατά σωστά.Χορεύοντας,κινητοποιούνται όλες οι μυϊκές ομάδες του σώματος,σφίγγουν οι κοιλιακοί μύες,δυναμώνει ο κορμός και γυμνάζονται πόδια και χέρια.Ο μαθητής διδάσκεται να ελέγχει το σώμα του,με αποτέλεσμα να αποκτά αρμονία στην κίνηση.
Ο κλασικός χορός μάλιστα,αποτελεί ιδανική άσκηση για παιδιά που έχουν πλατυποδία,προβλήματα σκολίωσης,κύφωσης ή λόρδωσης.Τα οφέλη,ωστόσο,δεν είναι μόνο σωματικά:η μουσική συμβάλλει στην ψυχική ισορροπία,ενώ ο χορός είναι μια δυνατότητα έκφρασης που τονώνει την αυτοπεποίθηση του ατόμου.
Συχνά ωστόσο,είναι και τα φαινόμενα τραυματισμών,οξέων ή χρόνιων,που ενδέχεται να οδηγήσουν το παιδί ακόμη και να διακόψει την άθληση.
Ποιοί είναι οι συνηθέστεροι τραυματισμοί,γιατί συμβαίνουν και πώς μπορούμε να τους προλάβουμε ή να τους αποφύγουμε?
 
 
 
Ο χορός,πέρα από είδος τέχνης,είναι και άθλημα,γι’ αυτό και η ιατρική παρακολούθηση από ορθοπεδικό είναι αναγκαία.Μάλιστα,σε όλες τις επαγγελματικές και ερασιτεχνικές σχολές στις ΗΠΑ,στην Ευρώπη,στην Αυστραλία και στο Ισραήλ,επιβάλλεται ετήσιος προληπτικός έλεγχος σε ενηλίκους και παιδιά.
Στην Ελλάδα δεν προβλέπεται κάτι τέτοιο,ωστόσο ο προληπτικός έλεγχος είναι ουσιαστικός,αφού το παιδί (βάσει του ιστορικού του,αλλά και της κλινικής εξέτασης από ­ορθοπεδικό) μαθαίνει τις σωματικές και τεχνικές του αδυναμίες,προκειμένου να προλάβει πιθανούς τραυ­ματισμούς.Οι ειδικοί συνιστούν να γίνεται μία προ­ληπτική επίσκεψη το χρόνο,ιδιαίτερα πριν το παιδί «ανέβει» στις pointe. Ο ορθοπεδικός θα ελέγξει τα 6 S (strength,structure,stretching,surface,shoes,speed),δηλαδή τη μυϊκή ισχύ,τη σωματική κατασκευή,την ελαστικότητα,το πάτωμα,τα παπούτσια και την τεχνική προπόνησης.
 
 
 
Το μπαλέτο,ως είδος χορού,απαιτεί αέρινες χορεύτριες με λεπτό σωματότυπο.Συχνά,όμως,αρκετά κορίτσια (κυρίως στην εφηβεία),στην προσπάθειά τους να αποκτήσουν το ιδανικό σώμα,καταλήγουν σε υπερβολές,ενίοτε με ανεξέλεγκτες συνέπειες.Ιδιαίτερα τα κορίτσια που ασχολούνται χρόνια με τον κλασικό χορό είναι πιθανό σε μια περίοδο επαναπροσδιορισμού της ταυτότητάς τους,όπως είναι η εφηβεία,να «ανταγωνίζονται» το είδωλό τους στον καθρέφτη.
Γι’ αυτό και υπάρχουν αρκετά κρούσματα χορευτριών με νευρογενή ανορεξία ή ψυχολογική υπερκόπωση.Μάλιστα,δεν είναι σπάνια τα φαινόμενα νεαρών κοριτσιών που,εξαιτίας υπερβολικής άσκησης,έντονου άγχους,αλλά και ανεπαρκούς διατροφής,παρουσιάζουν αμηνόρροια (η περίοδος σταματά για 6 μήνες ή και περισσότερο).Η μείωση των οιστρογόνων (που ευθύνεται για τις ανωμαλίες της εμμήνου ρύσεως) προκαλεί με τη σειρά της οστεοπόρωση.Πρόκειται ουσιαστικά για τη «γυναικεία αθλητική τριάδα» (νευρογενής ανορεξία,αμηνόρροια,οστεοπόρωση),η οποία αφορά συχνά νεαρά κορίτσια που ασχολούνται συστηματικά με το χορό,αν και κατά βάση εμφανίζεται σε επαγγελματίες χορεύτριες.
 
 
Ο χορός βασίζεται στην κίνηση βάσει συγκεκριμένων κανόνων και την επανάληψη μιας χορευτικής στάσης για εκμάθηση και εξάσκηση.Για την αποφυγή τραυματισμών ή την εμφάνιση ιατρικών προβλημάτων,πρέπει η άσκηση να γίνεται με σωστή τεχνική και να υπάρχει συνεχής επαγρύπνηση από το δάσκαλο χορού.Σύμφωνα με τις στατιστικές,πρώτη αιτία τραυματισμών είναι τα λάθη τεχνικής.Μια δασκάλα μπαλέτου με γνώσεις και εμπειρία μπορεί να εντοπίσει τα λάθη τεχνικής και να αποτρέψει έτσι την εμφάνιση ορθοπεδικών προβλημάτων στο μέλλον.Υπάρχουν δύο μορφές τραυματισμών,οι οξείς και οι χρόνιοι.
 
1) 
Τα παιδιά που ασχολούνται με τον κλασικό χορό κινδυνεύουν κυρίως από οξείς τραυματισμούς (π.χ. θλάσεις,κατάγματα,ρήξεις τενόντων και συνδεσμικές κακώσεις),λόγω της έντονης άσκησης.
 
2) Χρόνιοι τραυματισμοί:
Είναι τα λεγόμενα «σύνδρομα υπέρχρησης»,δηλαδή τενοντίτιδες,περιοστίτιδες και κατάγματα από στρες (που δεν οφείλονται σε οξύ τραυματισμό),που αποτελούν χρόνιες καταστάσεις.Για τα προβλήματα αυτά ευθύνονται τεχνικά λάθη που γίνονται στις βασικές χορευτικές στάσεις και κινήσεις,οι οποίες επαναλαμβάνονται διαρκώς κατά την προπόνηση.Συνήθως οφείλονται στην «αναγκαστική έξω στροφή των ισχίων» (που «επιβάλλει» η λεγόμενη «πρώτη θέση»,βασική στάση του μπαλέτου),στη λανθασμένη τοποθέτηση του κέντρου βάρους και στον αδύναμο κορμό,που αναγκάζει τα πόδια να καταβάλλουν μεγαλύτερη προσπάθεια.
 
Όπως θα δείτε,όμως,υπάρχουν κι άλλοι λόγοι που μπορεί να οδηγήσουν σε έναν τραυματισμό:
 

Τραυματισμοί μπορεί να σημειωθούν και εξαιτίας της ανατομίας του παιδιού.Εάν είναι λεπτό και αδύναμο,χρειάζεται ενδυνάμωση.Εάν ο σωματότυπός του είναι πυκνοειδής και δυνατός,έχει την ανάγκη διατάσεων,ώστε να βελτιωθεί τεχνικά.
 

Ένα ενδιαφέρον μάθημα μπορεί να προστατεύσει το παιδί σας από μικροτραυματισμούς,υποστηρίζουν οι ειδικοί,τονίζοντας τη σημασία μιας δασκάλας χορού,η οποία δίνει συνεχώς νέα ερεθίσματα στο παιδί,κρατώντας αμείωτο το ενδιαφέρον του.Αντίθετα,με ένα βαρετό μάθημα,που στηρίζεται στη στείρα επανάληψη,διασπάται η συγκέντρωση του παιδιού και είναι πιθανό να προκληθούν μικροτραυματισμοί.
 

Το είδος του πατώματος στο οποίο προπονούνται οι μικροί χορευτές είναι σημαντικό,προκειμένου να αποφεύγονται τραυματισμοί από πτώσεις,κραδασμούς ή στραβοπατήματα.Γλιστερά ή σκληρά πατώματα είναι ιδιαίτερα επικίνδυνα.Ελέγξτε αν το ξύλινο πάτωμα της σχολής έχει φθορές που θα μπο­ρούσαν να προκαλέσουν κάποιον τραυματισμό.Μά­λιστα,στον κλασικό χορό,οι μαθητές συχνά τρίβουν τις σόλες των παπουτσιών τους με μια πούδρα (κολοφώνιο),για καλύτερη πρόσφυση.Καλό είναι όμως,να χρησιμο­ποιείται μόνο σε συγκεκριμένες περιπτώσεις (π.χ. ασκήσεις σε pointe),αφού πρέπει κανείς να καταβάλλει μεγαλύτερη προσπάθεια προκειμένου να εκτελέσει τις ασκήσεις και επομένως υπάρχει το ­ενδεχόμενο να γλιστρήσει.
 
4) 
Τραυματισμοί παρατηρούνται επίσης όταν οι χορευτές δεν «ζεσταίνουν» το σώμα τους πριν από την προπόνηση.Η προθέρμανση προετοιμάζει το σώμα για την άσκηση και είναι απαραίτητη πριν από κάθε μάθημα χορού,γιατί έτσι ενεργοποιείται το καρδιαγγειακό σύστημα και αυξάνεται η θερμοκρασία του σώματος,ώστε να προληφθούν οι τραυματισμοί.Αν το παιδί έχει κάποιον παλαιότερο τραυματισμό,καλό είναι να αφιερώσει λίγα ακόμη λεπτά κάνοντας ειδικές ασκήσεις για τη συγκεκριμένη περιοχή.Η αποθεραπεία είναι εξίσου σημαντική και αποσκοπεί στη χαλάρωση του σώματος και τη σταδιακή επάνοδο του καρδιαγγειακού συστήματος σε κατάσταση ηρεμίας μετά το μάθημα.
 
 
 
Ένα παιδί μπορεί να διδαχτεί το ρυθμό και την κίνηση του κλασικού χορού μέσα από το παιχνίδι ήδη από 4 χρονών.Αρκεί φυσικά η καθηγήτρια που θα το διδάξει να διαθέτει την απαιτούμενη γνώση και εμπειρία.Η ιδανική,ωστόσο,ηλικία για να ξεκινήσει ένα παιδί μπαλέτο είναι τα 6-10 έτη,αφού είναι ήδη ανεπτυγμένο ψυχοκινητικά σε ικανοποιητικό βαθμό και διαθέτει πλέον βασικές κινητικές ικανότητες,οι οποίες μετατρέπονται με την εξάσκηση σε εξειδικευμένες ασκήσεις.Το παιδί τότε μπορεί να διδαχτεί τη σωστή στάση του σώματος και να συνδυάσει την κίνηση με το ρυθμό,ενώ έχει τη δυνατότητα να αυξήσει το εύρος των κινήσεών του, στοιχείο απαραίτητο για το μπαλέτο,το οποίο μπορεί να επιτευχθεί μόνο μέχρι την ηλικία των 12 ετών.Περαιτέρω αύξηση του εύρους μπορεί να γίνει με τη μυϊκή ενδυνάμωση και την τεχνική βελτίωση,μόνο όμως εφόσον υπάρχουν ήδη οι βάσεις.
 
 
 
Το μπαλέτο απαιτεί αφοσίωση και σκληρή δουλειά.Όσοι ασχολούνται με τον κλασικό χορό πρέπει να «δουλέψουν»,για παράδειγμα,τα «ανοίγματά» τους,να δυναμώσουν τον κορμό και τα πόδια τους. Όλα αυτά φυσικά δεν γίνονται χωρίς κούραση και σωματικό πόνο.Το δόγμα,ωστόσο,«No pain,no gain» («Χωρίς πόνο,δεν υπάρχει όφελος») φαίνεται να έχει πλέον καταρριφθεί.Παρόλο που χρειάζεται πίεση,προκειμένου να αρχίσει να δουλεύει μια άρθρωση και να επιτευχθεί η εκτέλεση συγκεκριμένων ασκήσεων,ο πόνος σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να είναι αφόρητος.Μόλις λοιπόν,το παιδί νιώσει ότι επιβαρύνεται, πρέπει να σταματήσει αμέσως την προπόνηση και να ξεκουραστεί.
 
 
«Pointe» είναι ο κλασικός χορός στις μύτες των ποδιών,φορώντας τα ειδικά παπούτσια.Πριν «σηκωθεί» το παιδί σας στις μύτες,πρέπει να βεβαιωθείτε ότι το σώμα του είναι έτοιμο,καθώς σε αυτή τη μικρή επιφάνεια του ποδιού ασκείται πίεση ίση με το δεκαπλάσιο του σωματικού του βάρους.
 
Σημαντικό ρόλο παίζουν:
  • Τα κορίτσια δεν πρέπει να ανεβαίνουν στις pointe πριν από τα 11-13 τους χρόνια,επειδή ο ­συζευκτι­κός χόνδρος των οστών,που είναι υπεύθυνος για την οστική ανάπτυξη,μπορεί να υποστεί τραυματισμό και να μην επιτρέψει στο οστό να αναπτυχθεί. Αντίστοιχα,για τα αγόρια που κάνουν μαθήματα μπαλέτου,η ιδανική ηλικία για να σηκώσουν την παρτενέρ τους είναι μεταξύ 16 και 17 ετών,αφού έχει προηγηθεί σχετική προπόνηση με ­βάρη.
  • Παιδιά που έχουν κότσι ή αντιμετωπίζουν πρόβλημα βλαισογονίας (έχουν γόνατα που ενώνονται εσωτερικά,ενώ οι κνήμες αποκλίνουν προς τα έξω - τα πόδια τους μοιάζουν με αντεστραμμένα εισαγωγικά) καλό είναι να στραφούν σε κάποιο άλλο είδος χορού,ώστε να μην επιδεινώσουν το πρόβλημα.
  • Οι μύες του κορμού και των ποδιών πρέπει να είναι αρκετά δυνατοί,ώστε να επιτρέπουν στο παιδί να «ανέβει» στις pointe,διατηρώντας σωστή στάση της πυέλου και της σπονδυλικής στήλης.
  • Ένα υπέρβαρο παιδί δεν είναι ασφαλές να προπονηθεί πάνω σε παπούτσια pointe.
 
 
  • Έχοντας ως βάση την τεχνική του μπαλέτου, ο σύγχρονος χορός προχωρά ένα βήμα πιο πέρα,δίνοντας πλήρη ελευθερία στην εκτέλεση κινήσεων και στην έκφραση συναισθημάτων.Περιλαμβάνει πολλά πηδήματα και πτώσεις,ενώ χαρακτηριστική είναι και η ελεύθερη κίνηση της λεκάνης,σε αντίθεση με τον κλασικό χορό.Η τζαζ,που αποτελεί το πιο γνωστό είδος μοντέρνου χορού,χαρακτηρίζεται από τις μεμονωμένες γρήγορες κινήσεις του σώματος σε πολύπλοκα ρυθμικά μοτίβα.
  • Οι χορευτές είναι ξυπόλυτοι και επομένως πιο επιρρεπείς σε τραυματισμούς χαμηλά στα πόδια (π.χ. τραυματισμούς στα νύχια,στους τένοντες,στις αρθρώσεις).Επίσης,ακριβώς επειδή ο σύγχρονος χορός περιλαμβάνει πολλές στροφές,εναέριες πιρουέτες,αλλά και πτώσεις,επιβαρύνονται ιδιαίτερα τα γόνατα,στα οποία πέφτει το βάρος όλου του σώματος.
  • Είναι προτιμότερο για όσα παιδιά δεν έχουν επαφή με το χορό να ξεκινήσουν με dance stretching (προστάδιο χορευτικής γυμναστικής,με σκοπό την αύξηση των δυνατοτήτων του κορμού για την αποφυγή τραυματισμών),πριν παρακολουθήσουν μαθήματα σύγχρονου. Από την άλλη,τα παιδιά που διαθέτουν βασικές γνώσεις μπαλέτου είναι πολύ πιο εύκολο να παρακολουθήσουν μαθήματα σύγχρονου χορού,αλλά και να προστατευτούν από τραυματισμούς,αφού έχουν αποκτήσει πειθαρχία και γνωρίζουν τον τρόπο να χειρίζονται το σώμα τους.
 
 
Συνήθως,οι σχολές χορού έχουν παιδικά προγράμματα 2-3 φορές την εβδομάδα.Καλό είναι λοιπόν,τα μαθήματα να μη γίνονται καθημερινά,ώστε να υπάρχει χρόνος μεταξύ των προπονήσεων,προκειμένου να μπορέσει ο οργανισμός να αναπληρώσει τις θερμιδικές απώλειες και να «ξεκουράσει» το μυοσκελετικό σύστημα.