Η ιστορία μου μπορεί να μην είναι από τις ευχάριστες ιστορίες γάμου,γνωριμίας ή γέννας σαν αυτές που διάβασα στο Blog των <<Μαμάδων-Μέλλουσων Μαμάδων>>,ίσως σας στενοχωρήσει αλλά θα ήθελα να τη μοιραστώ μαζί σας!
Μια μέρα,μου κάνει υπέρηχο ο γιατρός μου και μου λέει ότι το μωράκι μου δεν ζει εδώ και 6 μέρες περίπου..Παλίνδρομη κύηση..Έπρεπε να γίνει απόξεση κατευθείαν γιατί κινδύνευα κι 'γω.
Αυτή ήταν τα λόγια του και δυστυχώς έτσι απλά μέσα σε μισή ώρα είχαν τελειώσει όλα..
Είχαν γκρεμιστεί τα όνειρά μου..
Γιατί σε 'μενα?Τί έκανα?
Έτσι ξαφνικά μου έκανε ένα τόσο ωραίο δώρο ο Θεός αλλά μου το πήρε πίσω..Το βρίσκω άδικο!
Για 'μένα λοιπόν αν και πέρασαν κιόλας 5 μήνες,δεν έχει αλλάξει τίποτα ουσιαστικά..Ναί μεν συνεχίζω κανονικά τη ζωή μου πουθενά όμως δε βρίσκω τη χαρά..Γελάω και μέσα μου κλαίω.
Υπάρχουν μέρες που είναι πολύ χειρότερα από τις πρώτες..Είναι σαν να πέθανα κι εγώ εκείνη τη μέρα μαζί του.Έχω γίνει κάποια άλλη που ακόμα δε γνωριζόμαστε.Από τον υπεραισιόδοξο άνθρωπο που ήμουν έχω μεταμορφωθεί σε κάτι άλλο..Δεν ξέρω σε τί!
Δεν ξέρω πλέον για ποιόν κλαίω..Για το μωράκι μου που έχασα ή για 'μένα και το κενό που νιώθω.Γιατί το μόνο που νιώθω,είναι ένα μεγάλο κενό.
Νευριάζω απίστευτα όταν ακούω αυτό το χαζό ρητό <<O χρόνος είναι ο καλύτερος γιατρός>>..
Καλά,μας πείσανε!
Συγνώμη που σας κούρασα με την λυπημένη μου ιστορία αλλά είμαι πολύ φορτισμένη,πολύ στεναχωρημένη και ήθελα να το μοιραστώ μαζί σας.
Το όνομά μου ζήτησα απ' την διαχειρίστρια να μην δημοσιευτεί..Δεν υπάρχει πιστεύω και λόγος.
Διαβάζω συνεχώς τις όμορφες ιστορίες σας,τα όμορφα γκάλοπ σας στην ομάδα αλλά γνωρίζοντας πως δεν είναι όλα ρόδινα σ' αυτή τη ζωή και γνωρίζοντας επίσης πως κι άλλες κοπέλες ίσως έχουν ζήσει εμπειρίες σαν τη δική μου,ζήτησα απ' την Βιβή να τη δημοσιεύσει.
Εύχομαι να μην συμβεί σε καμία κοπέλα αυτό που συνέβει σε 'μένα.
Καλή συνέχεια.
Κ.
Μια μέρα,μου κάνει υπέρηχο ο γιατρός μου και μου λέει ότι το μωράκι μου δεν ζει εδώ και 6 μέρες περίπου..Παλίνδρομη κύηση..Έπρεπε να γίνει απόξεση κατευθείαν γιατί κινδύνευα κι 'γω.
Αυτή ήταν τα λόγια του και δυστυχώς έτσι απλά μέσα σε μισή ώρα είχαν τελειώσει όλα..
Είχαν γκρεμιστεί τα όνειρά μου..
Γιατί σε 'μενα?Τί έκανα?
Έτσι ξαφνικά μου έκανε ένα τόσο ωραίο δώρο ο Θεός αλλά μου το πήρε πίσω..Το βρίσκω άδικο!
Για 'μένα λοιπόν αν και πέρασαν κιόλας 5 μήνες,δεν έχει αλλάξει τίποτα ουσιαστικά..Ναί μεν συνεχίζω κανονικά τη ζωή μου πουθενά όμως δε βρίσκω τη χαρά..Γελάω και μέσα μου κλαίω.
Υπάρχουν μέρες που είναι πολύ χειρότερα από τις πρώτες..Είναι σαν να πέθανα κι εγώ εκείνη τη μέρα μαζί του.Έχω γίνει κάποια άλλη που ακόμα δε γνωριζόμαστε.Από τον υπεραισιόδοξο άνθρωπο που ήμουν έχω μεταμορφωθεί σε κάτι άλλο..Δεν ξέρω σε τί!
Δεν ξέρω πλέον για ποιόν κλαίω..Για το μωράκι μου που έχασα ή για 'μένα και το κενό που νιώθω.Γιατί το μόνο που νιώθω,είναι ένα μεγάλο κενό.
Νευριάζω απίστευτα όταν ακούω αυτό το χαζό ρητό <<O χρόνος είναι ο καλύτερος γιατρός>>..
Καλά,μας πείσανε!
Συγνώμη που σας κούρασα με την λυπημένη μου ιστορία αλλά είμαι πολύ φορτισμένη,πολύ στεναχωρημένη και ήθελα να το μοιραστώ μαζί σας.
Το όνομά μου ζήτησα απ' την διαχειρίστρια να μην δημοσιευτεί..Δεν υπάρχει πιστεύω και λόγος.
Διαβάζω συνεχώς τις όμορφες ιστορίες σας,τα όμορφα γκάλοπ σας στην ομάδα αλλά γνωρίζοντας πως δεν είναι όλα ρόδινα σ' αυτή τη ζωή και γνωρίζοντας επίσης πως κι άλλες κοπέλες ίσως έχουν ζήσει εμπειρίες σαν τη δική μου,ζήτησα απ' την Βιβή να τη δημοσιεύσει.
Εύχομαι να μην συμβεί σε καμία κοπέλα αυτό που συνέβει σε 'μένα.
Καλή συνέχεια.
Κ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου