Οι <<Μαμάδες-Μέλλουσες Μαμάδες>> δημιουργήθηκαν στο facebook και στη συνέχεια σαν Blog,τον Δεκέμβρη του 2010!
Σας περιμένουμε λοιπόν και 'σας στην όμορφη παρεϊτσα μας https://www.facebook.com/#!/groups/Mamades.MellousesMamades/
--------------------------------
E-mail επικοινωνίας:
Vivi911947@hotmail.com
--------------------------------

Πέμπτη 25 Αυγούστου 2011

Η ιστορία γνωριμίας με τον άντρα μου!!! (Nikoleta-Kuriakos Putianos)

Ήρθε ο καιρός να σας γράψω και 'γω την ιστορία γνωριμίας με τον άντρα μου...!!!


Ήταν το τελευταίο Σαββάτο που θα έβγαινα μαζί με την αδερφή μου και με τις φίλες μας μέχρι αργά γιατί την επόμενη εβδομάδα θα άνοιγαν τα σχολεία...
Πάμε σ' ένα club στο νησί-που πια δεν υπάρχει!
Ανεβαίνουμε στον 2ο όροφο και πίνουμε τα ποτά μας και χορεύαμε.
Εγώ καθόμουνα και χάζευα μόνη μου στον κάτω όροφο και ξαφνικά βλέπω ένα παλικάρι με ένα άσπρο πουκάμισο να μου γνέφει με το ποτήρι του...
Εγώ δεν έδωσα σημασία,αλλά αυτός εξακολουθούσε να μου γνέφει να πάω κάτω να μιλήσουμε.
Μετά από λίγη ώρα κατεβαίνω και πάω εκεί που ήτανε με τον φίλο του..Πάω και αυτός έλειπε!
Είχε πάει να με βρει στον επάνω όροφο..
Μετά από λίγο έρχεται και βγαίνουμε έξω μαζί με τα ποτά όπου και συστηθήκαμε και αλλάξαμε και τηλέφωνα.

Μετά από λίγο με παίρνει και πάμε σε ένα παρκάκι που ήτανε λίγο πιο κάτω και καθήσαμε,είπαμε διάφορα και μετά από λίγο γύρισε και με φίλησε στο στόμα αλλά εγώ τραβήχτηκα στην αρχή αλλά εκείνος ξανα προσπάθησε πάλι και έτσι δεν αντιστάθηκα την επόμενη φορά...
Αυτό το φιλί δεν θα το ξεχάσω ποτέ!!!
Ένιωσα την καρδιά μου να χτυπάει πολύ γρήγορα και νόμιζα ότι θα έσπαγε σε 100 κομμάτια...!!!


Τα θυμάμαι όλα με κάθε λεπτομέρεια...Από εκείνη τη μέρα είμαστε μαζί...!




Γνωριστήκαμε και τα φτιάξαμε την ίδια μέρα:07/09/2003!


Μετά από 3 χρόνια και κάτι μήνες έτσι ξαφνικά ενώ περπατούσαμε στα μαγαζία είπαμε ν' αρραβωνιαστούμε..Ήταν 31/12/2006!
Μετά από 2 εβδομάδες στις 13/01/2007,αρραβωνιαστήκαμε!
Μετά από 2,5 χρόνια παντρευτήκαμε,στις 25/07/2009 και μετά από 1 χρόνο και 1,5 μήνα,στις 21/09/2010,γεννήθηκε ο μικρός μας πρίγκηπας που μας έχει ξετρελάνει!!!!




Αυτή είναι η δική μου ιστορία γνωριμίας με τον άντρα μου!
Μπορεί να είναι λίγο συνηθησμένη αλλά για 'μένα θα είναι πάντα ξεχωριστή και χαραγμένη μέσα στην καρδιά μου!

Σάββατο 20 Αυγούστου 2011

Ο ρόλος της μητέρας

Ο ρόλος της μητέρας στην διαμόρφωση της προσωπικότητας του παιδιού είναι άμεσος και σημαντικός.
Η μητέρα είναι το πρώτο πρόσωπο που θα αντικρύσει το νεογέννητο βρέφος και το ίδιο αυτό προσωπο θα καταβάλει τα μέγιστα στην αγωγή και κοινωνικοποίησή του.Είναι ο πρωταρχικός φορέας για να αναπτυχθεί,να ολοκληρωθεί και κατά συνέπεια να προσαρμοστεί στην κοινωνία.
Δέχεται την επίδρασή της,δημιουργεί την εικόνα κάποιας συμπεριφοράς κι ανάλογα ενεργεί. Έτσι,λοιπόν,η μητέρα έχει υποχρέωση να δώσει στο παιδί τα κατάλληλα ερεθίσματα και τις ευνοϊκές εκείνες συνθήκες που είναι απαραίτητες για να μπορέσει να προσαρμοστεί στο κοινωνικό περιβάλλον.

Ο δεσμός που αναπτύσσεται μεταξύ μητέρας-παιδιού,είναι και οφείλει να είναι,άριστος,γιατί από αυτόν εξαρτάται η ομαλή συναισθηματική και ψυχολογική ανάπτυξη του παιδιού.



Η μέλλλουσα μητέρα


Πολλοί υποστηρίζουν ότι η περίοδος της εγκυμοσύνης είναι η πιο όμορφη αλλά και η πιο αγχωτική περίοδος στη ζωή της γυναίκας.
Η αίσθηση ότι μέσα στο σώμα της η γυναίκα φέρει ένα νέο πλάσμα,τον καρπό της αγάπης και της αρμονικής σχέσης με το σύζυγό της,την κάνει να νιώθει περήφανη,ικανοποιημένη αλλά ταυτόχρονα να ανησυχεί για το αν θα το διαπαιδαγωγήσει σωστά αν θα εκτελέσει σωστά το ρόλο της.
Στην περίοδο της εγκυμοσύνης αναπτύσσεται το μητρικό συναίσθημα,η λεγόμενη μητρότητα κάτι που ενυπάρχει σε όλες τις γυναίκες,αλλά εκείνη την περίοδο αρχίζει και διαφαίνεται έντονα.
Βέβαια η μητρότητα δεν υπάρχει σε όλες τις γυναίκες στον ίδιο βαθμό,γιατί εξαρτάται από αρκετούς παράγοντες.Ο πιο σημαντικός παράγοντας είναι η ωριμότητα,(ψυχολογική και σωματική) της γυναίκας.Η γυναίκα που έχει ωριμάσει πνευματικά,ηθικά και σωματικά,αντιλαμβάνεται πιο βαθιά και ουσιαστικά την έννοια της μητρότητας,από κάποια άλλη που είναι ανώριμη στην ηλικία ή στον τρόπο σκέψης.
Ένας άλλος παράγοντας είναι η στάση που έχει υιοθετήσει η μέλλουσα μητέρα απέναντι στο βρέφος που θα φέρει στον κόσμο.Δηλαδή,αν το παιδί είναι επιθυμητό και από τους δύο γονείς, ή αν η ίδια δεν ήθελε να μείνει έγκυος για διάφορους λόγους.
Σημασία,επίσης,έχει το πώς αντιμετωπίζει την φάση της εγκυμοσύνης,την στιγμή του τοκετού και τον θηλασμό.


Αναλυτικότερα:

Αν πιστεύει ότι η διάρκεια της εγκυμοσύνης είναι μια όμορφη περίοδος της ζωής της ή αν έχει προκαταλήψεις αισθητικού χαρακτήρα (πάχος ή ότι δεν είναι αρεστή),αν φοβάται τους πόνους και την ταλαιπωρία του τοκετού και τέλος αν έχει αποφασίσει να θηλάσει το παιδί της ή όχι.  
Σημαντικός παράγοντας για την ανάπτυξη της μητρότητας,είναι κοι οι σχέσεις που έχει η γυναίκα με τον σύζυγό της,αν δηλαδή της συμπαραστέκεται,αν την αγαπά και αν ο ίδιος επιθυμεί το παιδί.
Ας μην ξεχνάμε ότι την περίοδο αυτή η γυναίκα έχει αυξημένες απαιτήσεις και ανάγκες-ανάγκες για φροντίδα,ενδιαφέρον,αγάπη,επιβεβαίωση και συνεχή προσοχή κυρίως από το σύζυγό της.


Κάποια επιπλέον στοιχεία τα οποία παίζουν θετικό ρόλο στην ανάπτυξη της μητρότητας είναι τα εξής:
  • Να αγαπά το σύζυγό της και να έχουν μια αρμονική σχέση συμβίωσης.
  • Να έχει καλές σχέσεις με την μητέρα της,γιατί παίρνει η ίδια θετικά μυνήματα και πρότυπα για την σχέση που θα έχει με το παιδί της και..
  • ..Το πόσο επιθυμεί η ίδια το παιδί και κατά πόσο το βλέπει ως ευτυχές γεγονός ή ως εμπόδιο στη ζωή της.
Συμπερασματικά,μπορούμε να πούμε ότι μια γυναίκα γίνεται μητέρα,όταν συνειδητοποιήσει τις ευθύνες που θα έχει για το παιδί της και η κρίση της είναι τόσο αναπτυγμένη ώστε να μπορεί η ίδια να την εμπιστεύεται και να πιστεύει ότι η κάθε της ενέργεια αποβαίνει για το καλό του.
Ας δούμε όμως ποιός είναι ο ρόλος της μέλλουσας μητέρας προς το παιδί της.Κατ' αρχήν,θα πρέπει να κάνει έναν προγεννητικό έλεγχο-μαζί με τον σύζυγο-για να προλάβει δυσάρεστες συνέπειες.
Αλλά και καθ' όλη τη διάρκεια της εγκυμοσύνης της,πρέπει να προσέχει ιδιαίτερα την διατροφή της,να μην καπνίζει,να μην πίνει αλκοόλ και αν μπορεί να γυμνάζεται,κάτι που θα την ωφελήσει για να διατηρήσει την φόρμα της,αλλά και πιστεύεται ότι η γυμναστική την ευνοεί και την στιγμή του τοκετού.
Πρέπει να είναι χαρούμενη και ευδιάθετη,να νιώθει περήφανη για το παιδί της,να μην αγχώνεται ή εκνευρίζεται γιατί κάθε συναισθηματική φόρτιση έχει επιβλαβείς επιδράσεις στο έμβρυο.

Τέλος,καλό θα είναι να προσπαθεί να ενημερώνεται για την κατάσταση που βρίσκεται και για την στιγμή του τοκετού από ειδικούς,από βιβλία και από γνωστούς της,για να μπορεί να χειριστεί κατάλληλα οποιαδήποτε περίσταση της τύχει.


Βρεφική Ηλικία

Η βρεφική ηλικία του ανθρώπου παίζει σημαντικό ρόλο στην μετέπειτα εξέλιξή του.Έχει παρατηρηθεί από έρευνες,ότι βρέφη που μεγάλωσαν μακριά από την οικογένειά τους και έζησαν στο απρόσωπο κλίμα ενός ιδρύματος,είχαν καθυστέρηση στην νοητική τους ανάπτυξη και η συμπεριφορά τους ήταν περίεργη και αλλοπρόσαλη σε σχέση με τα παιδιά που μεγάλωναν κοντά στους γονείς τους,ακόμα και κάτω από άσχημες συνθήκες (πχ. παιδιά που γεννιούνται σε φυλακές).
Τα βρέφη που δεν έχουν κοντά τους τη μητέρα τους-κυρίως-δεν κοινωνικοποιούνται σωστά.Ας μην ξεχνάμε ότι κανένας άνθρωπος δεν γεννιέται κοινωνικός αλλά γίνεται,γιατί δεν υπάρχουν κοινωνικά ένστικτα,με την έννοια της κληρονομικής υποδομής.
Η μητέρα στην περίοδο αυτή είναι ο πρώτος φορέας κοινωνικοποίησης του βρέφους κι αν δεν υπάρχει κοντά του,το βρέφος φτάνει στα όρια της ιδιωτείας.
Κάθε βρέφος είναι ένα ξεχωριστό πρόσωπο,το οποίο δεν το γνωρίζει άλλος κανείς καλύτερα από την μητέρα του,η οποία προσαρμόζει τον εαυτό της για να το κατανοήσει και να το πλησιάσει.
Η αγάπη της μητέρας είναι αγνή,πρωτόγνωρη,ακατέργαστη,μεγαλόψυχη,διακατέχεται από τρυφερότητα,στοργή και αυθορμητισμό.Όλα αυτά τα επιζητά το βρέφος,ως εκπλήρωση της ανάγκης να νιώθει σιγουριά και ασφάλεια και να νιώθει ότι αγαπιέται.
Ο ρόλος της μητέρας προς το βρέφος είναι σημαντικός για την κοινωνικοποίησή του.Δεν πρέπει να αφήνει την ανατροφή του σε τρίτα πρόσωπα όπως σε παραμάνες,σε παιδικούς σταθμούς κτλ. αλλά η ίδια πρέπει να ασχολείται μαζί του,να του μιλάει συνέχεια και να το παίζει.Το βρέφος από την πλευρά του,ανταποδίδει όλη αυτή την στοργή της μητέρας του με το χαμόγελό του,το οποίο είναι και το πρώτο δείγμα κοινωνικής συμπεριφοράς.
Πολύ σημαντικό ρόλο στην κοινωνικοποίηση του βρέφους και την ομαλή εξέλιξη της ανάπτυξής του,παίζει ο θηλασμός.Με τον θηλασμό,δημιουργείται ψυχικός δεσμός ανάμεσα στο βρέφος και στην μητέρα και είναι το πρώτο στάδιο της κοινωνικοποίησής του.
Η καλή ψυχολογία του βρέφους,εξαρτάταοι από την ψυχολογία της μητέρας,η οποία οφείλει να το έχει καθαρό,ευτυχισμένο και να προσέχει όλες τις αντιδράσεις του,γιατί μέσα σ' αυτές κρύβονται πολλά μηνύματα που δεν μπορεί να τα πει λεκτικά.


Νηπιακή Ηλικία

Η νηπιακή ηλικία ενός παιδιού αρχίζει στα 3 και τελειώνει στα 5,5-6 χρόνια.
Στην περίοδο αυτή το παιδί αρχίζει να εξερευνά τον κόσμο γύρω του,τη φύση και το σώμα του.Τότε θα αρχίσει η διαμόρφωση του χαρακτήρα του,η κατανόηση ηθικών και πολιτιστικών ιδεών και η κοινωνικοποίησή του.
Ο ρόλος της μητέρας στην ηλικία αυτή είναι αποφασιστικός κυρίως για την διαάπλαση της προσωπικότητας του παιδιού.Ο γιατρός Spock,θεωρεί ότι ως τα τρία πρώτα χρόνια της ζωής του παιδιού η μητέρα πρέπει να του δείχνει αποκλειστική φροντίδα και αφοσιωμένη αγάπη κι ως τα έξι χρόνια του θα έχει συμπληρωθεί η ηθική αγωγή του,θα έχει πάρει δηλαδή τις βασικές ηθικές αρχές που θα εφαρμόσει στη ζωή του.
Η μητέρα λοιπόν,στην διάρκεια των νηπιακών χρόνων του παιδιού της,οφείλει να του μάθει κάποιες βασικές αρχές συμπεριφοράς,τις οποίες θα τις εφαρμόζει σε όλη του τη ζωή.Συγκεκριμένα το παιδί πρέπει να μάθει τις καθημερινές ενέργειες καθαριότητας,να πηγαίνει μόνο του στην τουαλέτα και να τρώει επίσης μόνο του.
Θα προσπαθήσει επίσης να μειώσει την αυθόρμητη επιθετικότητα και το έμμονο πείσμα που κυριαρχεί στα παιδιά της ηλικίας αυτής,με τον διάλογο και όχι με τη βία ή με τιμωρίες.
Στην ηλικία αυτή τα παιδιά αρχίζοντας να ανακαλύπτουν το σώμα τους και την διαφορά των φύλων,βλέποντας τα άλλα παιδιά,αρχίζουν να ρωτούν για σεξουαλικά θέματα,για το πώς έρχονται τα παιδιά στον κόσμο,πώς μπαίνουν στην κοιλιά της μητέρας κ.α.
Η μητέρα οφείλει να απαντάει στις ερωτήσεις αυτές με ειλικρίνεια,με απλά και κατανοητά λόγια,χωρίς ενδοιασμούς και ντροπές και χωρίς ποτέ να μαλώσει το παιδί,γιατί έτσι θα το κάνει να πιστέψει ότι οτιδήποτε έχει σχέση με σεξουαλικά θέματα είναι κακό,πονηρό,δεν είναι σωστό να συζητιέται.
Η σεξουαλική διαπαιδαγώγηση πρέπει να αρχίζει από τι στιγμή που το παιδί αρχίζει τις ερωτήσεις γι' αυτό το θέμα κι ανάλογα με την ωριμότητά του πρέπει η μητέρα να τις απαντάει με ειλικρίνια.
Κάποια άλλα ειδικά προβλήματα αγωγής της χρονικής αυτής περιόδου καλείται να επιλύσει η μητέρα,όπως νυχοφαγία,η οποία προκαλείται κυρίως από ψυχολογικά αίτια ή από αντίδραση σε πιέσεις που δέχεται το παιδί από το περιβάλλον.Η μητέρα πρέπει να του δώσει να καταλάβει ότι δεν είναι σωστό για το ίδιο και κατόπιν με την βοήθεια ειδικού γιατρού να προσπαθήσει να βρει την αιτία του προβλήματος και να σταματήσει τις πιέσεις προς το παιδί.Ένα σημαντικό επίσης πρόβλημα που υπάρχει σε μερικά παιδιά της περιόδου αυτής,είναι η νυχτερινή ενούριση,η οποία δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται με τιμωρίες και ποινές.
Η μητέρα δεν πρέπει να φέρεται αυστηρά και να το μαλώνει και να μην αγχώνει το παιδί με την ανυπομονησία της να ξεπεραστεί το πρόβλημα.Αν όμως η κατάσταση αυτή διαρκεί πάνω από τα τρία χρόνια του παιδιού,θα πρέπει να ζητήσει βοήθεια από ψυχολόγο.Την ίδια αντίδραση πρέπει να έχει η μητέρα και στο πιπίλισμα του δαχτύλου,αν συνεχίζεται πάνω από τα τρία χρόνια του παιδιού.
Η μητέρα,επίσης,στην ηλικία αυτή,ανάλογα με τις δυνατότητες και την ωριμότητά του πρέπει να μάθει στο παιδί βασικά στοιχεία γραφής και ανάγνωσης.Το παιδί που ως τα πέντε χρόνια ξέρει κάπως να διαβάζει και να γράφει έχει καλύτερες σχολικές επιδόσεις στο μέλλον.Η γνώση που του παρέχει η μητέρα πρέπει να αποσκοπεί στην πνευματική καλιέργεια του παιδιού κι όχι σε άλλους ηθικούς ή πολιτιστικούς στόχους (σ' αυτή την ηλικία).
Ποτέ όμως η μητέρα δεν θα πρέπει να επιμένει στο να μάθει στο παιδί αυτά που θεωρεί αναγκαία,ενώ το ίδιο το παιδί έχει την ανάγκη να παίζει.Το παιχνίδι στην ηλικία αυτή είναι ζωτικής σημασίας,βοηθάει στην ανάπτυξη της φαντασίας και η επαφή με άλλα παιδιά ευνοεί την κοινωνικοποίησή του.


Παιδική Ηλικία

Η παιδική ηλικία αρχίζει με την εισαγωγή του παιδιού στο δημοτικό σχολείο και τελειώνει με την έξοδό του από αυτό.Την περίοδο αυτή,το παιδί έχει ξεπεράσει τον εγωκεντρισμό της προηγούμενης περιόδου κι έχει αναπτυχθεί έντονα η συντροφικότητά του και έχει αρχίσει ήδη η κοινωνικοποίησή του.
Σε αυτό το μεγάλο και σημαντικό κεφάλαιο της ζωής του,συμβάλλει θετικά η ομαλή ένταξή του στο σχολικό περιβάλλον και η μετέπειτα σχολική ζωή του.Έτσι η μητέρα οφείλει πριν το παιδί πάει σχολείο να το προετοιμάσει με τα καλύτερα λόγια γι' αυτό το καινούριο του ξεκίνημα.
Ποτέ δεν πρέπει να τρομοκρατήσει το παιδί για το σχολείο ή για τον δάσκαλο,αντιθέτως θα πρέπει να του δώσει να καταλάβει ότι είναι ένα μέρος όπου θα μορφωθεί και θα αναπτυχθεί πνευματικά και θα κάνει φιλίες,θα γνωρίσει παιδιά,ώστε να μην μένει το παιδί προσκολλημένο πάνω της.
Η ίδια πρέπει να έχει συχνές επαφές με το δάσκαλο και διάλογο μαζί του για την προσαρμογή του παιδιού της στο σχολείο και την πρόοδό του στα μαθήματα.Το παιδί πρέπει να έχει σημαντική βοήθεια στο σπίτι για τα μαθήματα ή τις δυσκολίες που μπορεί να συναντήσει στην ανάγνωση ή την γραφή.
Στην ηλικία αυτή το παιδί έχει διαμορφώσει τις ηθικές αρχές που θα εφαρμόζει στην υπόλοιπη ζωή του.Η μητέρα με τον ουσιαστικό διάλογο βελτιώνει πολλές πτυχές της προσωπικότητάς του που δεν έχουν αναπτυχθεί πλήρως.

Μερικές από αυτές είναι:
  • Η ανάπτυξη και η βελτίωση της γλώσσας και ομιλίας που χρησιμοποιεί το παιδί.Με το να παροτρύνει το παιδί να βγει από το σπίτι και να παιξει με άλλα ομήλικά του παιδιά,βοηθά στην ανάπτυξη της κοινωνικότητας και στην εξάλειψη του εγωκεντρισμού του.Ανάλογα με το πιστεύω της μητέρας πρέπει να του δώσει θρησκευτική αγωγή και διαπαιδαγώγηση.
  • Υπάρχουν όμως και προβλήματα στη συμπεριφορά του παιδιού,τα οποία πρέπει να αντιμετωπίσει η μητέρα.
  • Η χειρότερη αντιμετώπιση στα ελλατώματα των παιδιών,είναι η επίπληξη,οι καυγάδες και οι τιμωρίες. Η μητέρα πρέπει να διατηρεί την ψυχραιμία της,να έχει επιμονή και υπομονή και κυρίως να συζητάει με το παιδί για να καταλάβει για ποιο λόγο συμπεριφέρεται με αυτό τον τρόπο.
  • Ένα σημαντικό λάθος των γονέων είναι ότι απαιτούν από τα παιδιά να φέρονται σαν μεγάλοι,απαιτούν τυφλή υποταγή και τελειότητα από τα παιδιά,ενώ οι ίδιοι δεν προσπαθούν να φέρονται σαν παιδιά.
  • Η αποφυγή των συγκρούσεων μπορεί να γίνει όταν η μητέρα σκέφτεται και παρατηρεί τις ενέργειες του παιδιού,που την δυσαρεστούν,όταν αντιμετωπίζει την κακή συμπεριφορά με ελαστικότητα και αυτοσυγκράτηση,όταν προσπαθεί με πολλούς τρόπουςν να κερδίσει την εμπιστοσύνη του παιδιού,κάνοντάς του συστάσεις,παραινέσεις και καθοδηγώντας το προς τη σωστή συμπεριφορά.
 Γιατί,ας μην ξεχνάμε ότι η εικόνα του παιδιού για τον εαυτό του και η εικόνα που βγάζει προς τα έξω,είναι αυτή που του διοχετεύει ο περίγυρός του.
Βέβαια,η μητέρα στην αγωγή του παιδιού της,οφείλει να συμπεριλάβει και την ποινή προς αποφυγήν της επανάληψης της ανεπιθύμητης συμπεριφοράς.Η ποινή που θα εφαρμόζει η μητέρα πρέπει να επιβάλλεται πάντα,αφού έχει προηγηθεί μια συζήτητση για το λόγο που η μητέρα θα τιμωρήσει το παιδί.Οι λόγοι εφαρμογής της πρέπει να είναι συγκεκριμένοι κι όχι αόριστοι ή κάποιο παράπτωμα που πριν καιρό είχε κάνει το παιδί.Πρέπει να εμπεριέχει δηλαδή το στοιχείο της αμεσότητας και της δικαιοσύνης.Δεν πρέπει να εφαρμόζει πολύ αυστηρές ποινές ή ποινές που προσβάλλουν και ταπεινώνουν το παιδί.Αλλά και από την άλλη όποια ποινή πει η μητέρα όι θα εφαρμόσει πρέπει να την πραγματοποιήσει,γιατί το παιδί θα επαναλάβει την άσχημη συμπεριφορά του μιας και δεν θα έχει εμπιστοσύνη και πίστη στα λόγια της μητέρας του.Τέλος οι ποινές πρέπει να εφαρμόζονται με μέτρο και όχι πολύ συχνά,γιατί τότε δεν θα έχουν αποτέλεσμα.Αυτό που δεν πρέπει να ξεχνάει η μητέρα είναι ότι εφαρμόζει την ποινή όχι για προσωπικούς λόγους της,αλλά για ωφέλεια του παιδιού και για την καλυτέρευση της ζωής του.
Τέλος η μητέρα δεν πρέπει να ξεχνάει ότι εκτός από τις ποινές που εφαρμόζει για το σταμάτημα μιας άσχημης συμπεριφοράς του παιδιού,πρέπει να αμοίβει-πάντα με μέτρο-υλικά και ηθικά το παιδί για την ενίσχυση της καλής αγωγής που έδειξε μια συγκεκριμένη χρονική στιγμή με σκοπό την επανάληψή της.


Εφηβική Ηλικία

Τα παιδιά της ηλικίας αυτής,νιώθουν όλο τον εσωτερικό τους κόσμο να συνταράσσεται,οι ηθικές αξίες που μέχρι τώρα πίστευαν και εφάρμοζαν,ανατρέπονται,αναθεωρούνται και γενικά υπάρχει μια εσωτερική αναστάτωση,η οποία εκφράζεται στο περιβάλλον τους με επιθετικότητα,("ανταρσία"),τάση αυτονομίας και ανεξαρτησίας.
Σημαντικό για τους γονεις,είναι να καταλάβουν ότι τα παιδιά επαναστατούν όχι προς αυτούς,αλλά προς την κακή αγωγή των γονέων και τα λάθη που κάνουν.Τα λάθη αυτά μπορούν τώρα πια οι έφηβοι να τα αναγνωρίσουν και να αξιολογήσουν την αγωγή και τη συμπεριφορά των γονιών τους αντικειμενικά μιας και τώρα δεν υπάρχει το στοιχειο της θεοποίησής τους.
Η μητέρα που θα προσπαθήσει με βίαιο τρόπο να καταπνίξει αυτή την "επανάσταση",το μόνο που θα καταφέρει είναι να δημιουργήσει μεγαλύτερο πρόβλημα,γιατί οι αντιδράσεις ενός παιδιού απέναντι στην δύναμη επιβολής που ίσως θελήσει να δείξει η μητέρα είναι θυμός,επιθετικότητα,ψέψατα,εκδίκηση,περισσότερη επανάσταση.
Το καλύτερο για να προληφθούν οι συγκρούσεις από το μέρος της μητέρας είναι η αποδοχή των παιδιών ως έχουν και ο συνεχής διάλογος για τα προβλήματα της περιόδου αυτής.
Από την πλευρά του,ο έφηβος,ιδιαίτερα από την μητέρα του,απαιτεί καθοδήγηση,διάλογο δημοκρατικό,κατανόηση και κυρίως εμπιστοσύνη και εκτίμηση.
Οι παράγοντες για τους οποίους ο έφηβος επαναστατεί είναι ότι θέλει να αποκολληθεί από τους γονείς,θέλει να νιώθει ανεξάρτητος,να τον βλέπουν οι άλλοι ως μεγάλο και να μην τον απορρίπτουν.
Ο ρόλος της μητέρας στην εφηβεία εξαρτάται κυρίως από τις πράξεις και από την συμπεριφορά της προς το παιδί.Η ίδια πρέπει να μάθει στον έφηβο να αξιολογεί κριτικά και αντικειμενικά,να δώσει να καταλάβει ότι και οι γονείς είναι και αυτοί άνθρωποι και κάνουν και αυτοί λάθη,γεγονός το οποίο πρέπει να συνειδητοποιούν και να το δικαιολογούν τα παιδιά.Σε καμμιά περίπτωση δεν θα πρέπει να αδιαφορούν ή να αψηφούν τις απόψεις και τα επιχειρήματα του παιδιού,γιατί έτσι το μειώνουν.
Η υπερπροστασία της καμιά φορά καταπιέζει το παιδί,το οποίο νιώθει ότι δεν μπορεί να κάνει πράγματα που το ευχαριστούν.Πρέπει να του δίνει αυτονομία να κάνει τις επιλογές που θέλει και να χειραφετηθεί με τον ανάλογο σεβασμό,που δείχνει στην προσωπικότητά του.
Ένα σημαντικό κεφάλαιο της αγωγής,το οποίο επιτελεί η μητέρα στην εφηβική ηλικία,είναι η σεξουαλική διαπαιδαγώγηση του παιδιού.
Πρέπει να απαντάει σε όλες τις ερωτήσεις ευθέως και ειλικρινά,χωρίς προκαταλήψεις και ενδοιασμούς και να επισημαίνει όλους τους κινδύνους της ερωτικής πράξεως,όπως νοσήματα,ασθένειες,ανεπιθύμητες εγκυμοσύνες καθώς και κανόνες υγιεινής.
Το πιο σωστό,βέβαια,θα ήταν η μητέρα να μίλαγε στην κόρη της και ο πατέρας στο γιο,γιατί έτσι θα ένιωθαν πιο άνετα και οι δύο.Και οι δύο γονείς όμως,πρέπει να τονίζουν τη συναισθηματική άποψη της ερωτικής πράξεως και να μην γελοιοποιούν ή εκχυδαΐζουν το όλο θέμα.
Τέλος,η μητέρα οφείλει να βοηθά τον έφηβο να προσαρμοστεί στις εσωτερικές εξελίξεις που του συμβαίνουν και να τις δέχεται πιο ομαλά,γιατί αυτή ακριβώς είναι η ανάγκη του νέου:
να κυριαρχήσει και να προσαρμοστεί στις αλλαγές αυτές και να καλύψει το χάσμα των γενεών που δημιουργείται στην ηλικία αυτή,από την υπερβολική ανησυχία και υπέρμετρη αγάπη των γονιών καθώς και από τις αδικαιολόγητες προσδοκιες και απαιτήσεις που έχουν για τα παιδιά τους.
Απαιτήσεις που αφορούν και το επαγγελματικό μέλλον των παιδιών,η μητέρα θα πρέπει να συζητήσει για το τί αρέσει στο παιδί να ασκήσει ως επάγγελμα στο μέλλον και σύμφωνα με τις δυνατότητες και ικανότητές του,να το συμβουλέψει ανάλογα.


Μια μητέρα θεωρείται καλή και ότι έχει επιτύχει στον ρόλο της,όταν δεν περιμένει ανταπόδοση στα μητρικά ένστικτά της,όταν στην άπλετη και αγνή αγάπη προς το παιδί της,δεν υπάρχουν κερδοσκοπικά στοχεία και η ίδια δεν αποβλέπει σε τίποτα,παρά μόνο στο καλύτερο για τα παιδιά της.

Θέμα..υιοθεσία!

Οι διαδικασίες της υιοθεσίας

Πολλές οικογένειες,οι οποίες για τον ένα ή τον άλλο λόγο δεν μπορούν να αποκτήσουν δικά τους παιδιά ή δεν θέλουν,καταφεύγουν στον θεσμό της υιοθεσίας.
Είναι μια διαδικασία χρονοβόρα και μακροπρόθεσμη και αν οι γονείς δεν πληρούν κάποια συγκεκριμένα χαρακτηριστικά η αίτησή τους μπορεί να απορριφθεί επανειλημμένα.
Η διαδικασία υιοθεσίας γίνεται ως εξής:
Οι γονείς καταθέτουν μια αίτηση η οποία περιέχει την ηλικία των γονιών,τα περιουσιακά τους στοιχεία,το επάγγελμα που ασκούν,την τωρινή τους οικονομική κατάσταση,τον αριθμό των παιδιών (αν έχουν άλλα παιδιά) και τα στοιχεία του παιδιού που θέλουν να υιοθετήσουν.Την αίτηση την καταθέτουν στο ίδρυμα,στο οποίο είναι το παιδί κι αν η επιτροπή,θεωρήσει ότι τα κριτήρια πληρούν τις προϋποθέσεις,τότε εγκρίνουν την υιοθεσία.Δηλαδή αν οι γονείς είναι πάνω από 30 χρονών,αν είναι ευκατάστατοι κι αν τα περιουσιακά τους στοιχεία επαρκούν για την ανατροφή του παιδιού και τις απαιτήσεις της κοινωνίας,τότε η αίτησή τους γίνεται δεκτή και μετά από ένα σχετικά μεγάλο χρονικό διάστημα γραφειοκρατίας,το παιδί μπορεί να ζήσει στην νέα του οικογένεια.
Από τη στιγμή που το παιδί τοποθετείται στην οικογένεια,οι φυσικοί του γονείς δεν έχουν το δικαίωμα να το ζητήσουν πίσω και να το ξαναπάρουν.Το παιδί είναι πια ισότιμο μέλος της νέας οικογενείας,έχοντας το επώνυμο των νέων γονιών του.
Υπάρχουν,βέβαια,κάποιοι κανόνες,που τηρούνται για τον θεσμό της υιοθεσίας:

Δεν μπορεί να υιοθετήσει παιδί ένα ζεύγος ομοφυλοφύλων,όπως δεν μπορεί να υιοθετήσει παιδί ένας άντρας ή μια γυναίκα,γιατί το παιδί δεν αναπτύσσεται αρμονικά σε μια οικογένεια,που δεν υπάρχουν αντρικοί και γυναικείοι ρόλοι,σε μια οικογένεια που δεν υπάρχει το μητρικό και το πατρικό πρότυπο.


Ο ρόλος των θετών γονιών

Ο ρόλος,η συμπεριφορά και η αγωγή των γονιών προς το υιοθετημένο παιδί είναι και πρέπει να είναι τα ίδια με την διαπαιδαγώγηση των φυσικών παιδιών.Πρέπει να έχει τα ίδια προνόμια και καθήκοντα με ένα φυσικό παιδί,να μην φαίνεται η συμπεριφορά των γονιών προσποιητή,αλλά να του δείχνουν περίσσια και αγνή αγάπη και η στάση τους θα πρέπει να είναι όπως αν είχαν δικό τους παιδί.
Οι γονείς καλό θα είναι να υιοθετούν παιδί σε μικρή ηλικία,γιατί ο χαρακτήρας του είναι εύπλαστος και δεν έχει διαμορφωθεί ακόμα.Επίσης,η μικρή ηλικία του παιδιού,ευνοεί την ψυχική ένωση και δέσιμο του παιδιού με τους γονείς.
Τέλος οι γονείς μπορούν να εφαρμόσουν την αγωγή που θέλουν και το παιδί να την δεχτεί,γιατί το ίδιο στην ηλικία αυτή είναι δεκτικό σε τέτοιες επιδράσεις.
Ένα σημαντικό στοιχείο που πρέπει να έχουν υπ' όψιν τους οι θετοί γονείς,είναι το πότε πρέπει να μιλήσουν στο παιδί για την υιοθεσία.Ψυχολόγοι και κοινωνιολόγοι πιστεύουν ότι η καλύτερη ηλικία για να μάθει το παιδί την αλήθεια για τους πραγματικούς και τους θετούς γονείς του,είναι στην νηπιακή ηλικία,γύρω στα έξι χρόνια του,μιας και τότε έχει αρχίσει να καταλαβαίνει και να συνειδητοποιεί ορισμένα πράγματα.Είναι λάθος να παρατείνουν χρονικά οι γονείς αυτή την συζήτηση για το παιδί,να του το πουν δηλαδή σε μεγάλη ηλικία,οπότε το σοκ θα είναι μεγάλο ή να μην θελήσουν να το πουν (ίσως και από αμηχανία) και να το μάθει από σχόλια του κοινωνικού του περίγυρου.Αυτό είναι πολύ άσχημο για το παιδί, τ' οποίο ίσως μισήσει τους φυσικούς του γονείς και σταματήσει να εμπιστεύεται τους θετούς του γονείς.
Σωστό είναι οι θετοί γονείς να μη μιλούν εχθρικά στο παιδί για τους φυσικούς του γονείς,να μην τον κάνουν να τους μισήσει,αλλά με έμμεσο τρόπο να προσπαθούν να τους δικαιολογήσουν για την πράξη τους αυτή,το να αφήσουν,δηλαδή,το παιδί σε κάποιο ίδρυμα ή να το δώσουν για υιοθεσία και να προσπαθήσουν να εξηγήσουν τους λόγους που είχαν οι φυσικοί του γονείς να το στερηθούν. Τέλος,όταν θελήσει να βρει και να συναντήσει τους φυσικούς του γονείς,να το βοηθήσουν και να το ενθαρρύνουν στην προσπάθειά του αυτή.
Αν οι θετοί γονείς συνειδητοποιήσουν ότι οι πνευματικές ικανότητες του παιδιού δεν είναι αναπτυγμένες κανονικά,δηλαδή αν το παιδί υστερεί νοητικά,δεν θα πρέπει να το εγκαταλείψουν και να θελήσουν να το στείλουν πάλι στο ίδρυμα,αλλά σαν να ήταν δικό τους παιδί,πρέπει να του συμπαρασταθούν και να του δείξουν αγάπη και αφοσίωση,για να νιώσει κι αυτό ότι ζει μέσα σε αρμονικό περιβάλλον και ότι αγαπιέται.

Παρασκευή 19 Αυγούστου 2011

Οι πρώτες 1000 ημέρες στη ζωή ενός παιδιού είναι οι κρίσιμες!

Οι πρώτες χίλιες ημέρες στη ζωή ενός παιδιού παίζουν καθοριστικό ρόλο στη μετέπειτα εξέλιξη της υγείας του,υποστηρίζουν επιστημονικές μελέτες.
Συγκεκριμένα έχει διαπιστωθεί ότι οι εννέα μήνες στη μήτρα της μητέρας και τα δύο πρώτα χρόνια μετά τη γέννηση του παιδιού,μπορεί να επηρεάσουν μόνιμα την μακροπρόθεσμη υγεία του-από τις πιθανότητες να παρουσιάσει διαβήτη ή προβλήματα στην καρδιά μέχρι το μελλοντικό του βάρος και προσδόκιμο ζωής.

Η θεωρία αναπτύχθηκε έπειτα από δεκαετίες ερευνών από τον καθηγητή Ντέιβιντ Μπάρκερ και τους συνεργάτες του στο πανεπιστήμιο του Σάουθαμπτον στη Βρετανία.
Οι ερευνητές πιστεύουν ότι υπάρχουν ορισμένα στάδια στη ζωή του παιδιού που είναι κρίσιμα για την ανάπτυξή του.Αν οι συνθήκες δεν είναι οι ιδανικές σε καθένα από αυτά τα στάδια,τότε μπορεί να εμφανιστούν προβλήματα υγείας στη μετέπειτα ζωή του.

Πολλοί από αυτούς τους κινδύνους ανακύπτουν ήδη όταν το παιδί είναι ακόμη έμβρυο.Η κακή διατροφή της μητέρας επηρεάζει όχι μόνο το βάρος του αγέννητου παιδιού αλλά και το πόσο καλά λειτουργεί ο πλακούντας,ενώ επιβλαβείς συνήθειες όπως το κάπνισμα,τα ναρκωτικά ακόμη και το στρες προκαλούν έτι σοβαρότερα προβλήματα.



Ο δρ. Μπάρκερ πιστεύει ότι πολλά προβλήματα υγείας στη ζωή ενός ατόμου έχουν τις ρίζες τους στην κακή ανάπτυξη μέσα στη μήτρα.
Διαπίστωσε ότι όσο πιο ελαφρύ γεννιέται ένα μωρό τόσο μεγαλύτερες πιθανότητες έχει να εμφανίσει καρδιαγγειακά προβλήματα στην ενήλικη ζωή του.
Κατά μέσο όρο,ένα μωρό που γεννιέται λιγότερα από δυόμισι κιλά έχει διπλάσιες πιθανότητες να πεθάνει αργότερα από καρδιακή προσβολή από ένα μωρό που γεννιέται κοντά στα τέσσερα κιλά.

Πιστεύεται ότι όταν οι θρεπτικές ουσίες στη μήτρα είναι περιορισμένες,τότε διοχετεύονται προς τον εγκέφαλο αφήνοντας την καρδιά εξασθενημένη.

Επιπλέον καθώς τα παγκρεατικά κύτταρα που παράγουν την ινσουλίνη αναπτύσσονται στη μήτρα,οι συνθήκες για την εμφάνιση διαβήτη επίσης καθορίζονται σε εκείνη την περίοδο.
Σύμφωνα με τον δρ. Μπάρκερ αυτές οι πρώιμες επιπτώσεις στην υγεία ενός ανθρώπου είναι μόνιμες,γεγονός που σημαίνει ότι η γυναίκα πρέπει να τρέφεται υγιεινά και να μην υποκύπτει σε επιβλαβείς συνήθειες στη διάρκεια της εγκυμοσύνης.

Ποιά είναι η ιδανική ηλικία για να μείνεις έγκυος?

Σύμφωνα με τα επίσημα στατιστικά της Ευρωπαϊκής Ένωσης,ο μέσος όρος ηλικίας της πρώτης εγκυμοσύνης αυξήθηκε από τα 26,όπου βρισκόταν το 1990,στα 28 χρόνια!
Στην Ελλάδα,ειδικότερα από τα 25,5 χρόνια ο μέσος όρος ανέβηκε στα 28,ενώ ακόμη πιο αυξημένος φαίνεται να είναι σε χώρες όπως η Ισπανία,η Γερμανία,η Σουηδία,η Ελβετία και η Μεγάλη Βρετανία,όπου αγγίζει τα 30 χρόνια.
Οι πιο πρόσφατες έρευνες στη Βρετανία υποστηρίζουν ότι το ποσοστό των 40ριδων που αποκτούν παιδί έχει τριπλασιαστεί.


Τί μας κάνει να αναβάλλουμε την απόκτηση παιδιού περισσότερο απ' ότι οι γονείς μας?

Τα επίσημα στοιχεία μιλούν για μετάβαση από τον παραδοσιακό στον σύγχρονο τρόπο ζωής,ένα τρόπο ζωής με γρήγορους ρυθμούς,πολλές απαιτήσεις,έντονο στρες,αλλά και μεγάλη ανασφάλεια στην αγορά εργασίας.Στα παραπάνω προστίθεται και η παράταση των σπουδών (μεταπτυχιακά/διδακτορικά) που οδηγεί με τη σειρά της στην απόκτηση της πρώτης επαγγελματικής εμπειρίας γύρω στα 25-26.

Ένας νέος άνθρωπος λοιπόν για να αποκτήσει ικανοποιητικά εισοδήματα και να σταθεί επαγγελματικά και οικονομικά θα πρέπει στη καλύτερη περίπτωση να φτάσει τα 28-29.Ακόμη και τότε τα έξοδα ενός παιδιού δεν μπορούν να θεωρηθούν αμελητέα.Υπολογίστε περίπου 150 ευρώ το μήνα για φαγητό και είδη πρώτης ανάγκης (πάνες,μαντιλάκια κλπ),χώρια τα παιχνίδια,ρουχαλάκια και αξεσουάρ.

Πέραν όμως του οικονομικού,υπάρχει και το βιολογικό κομμάτι.Συγκεκριμένα μία γυναίκα γύρω στα 25 έχει 5 φορές περισσότερες πιθανότητες να συλλάβει απ' ότι μία 40άρα.
Η γονιμότερη ηλικία για τις γυναίκες είναι από τα 18 έως τα 34 χρόνια.

Από εκεί και πέρα,η πιθανότητα σύλληψης μειώνεται κατά 10% κάθε χρόνο,μέχρι την ηλικία των 40,οπότε και αρχίζει να μειώνεται με πολύ πιο γρήγορους ρυθμούς.Έτσι,μια γυναίκα γύρω στα 38 έχει πιθανότητες σύλληψης της τάξης του 33%,στα 40 της περίπου 20%,ενώ στα 45 οι πιθανότητες πέφτουν στο 1%.

Τελευταίος,αλλά όχι λιγότερο σημαντικός,υπεισέρχεται ο συναισθηματικός παράγοντας,που υπαγορεύει ότι <<θα κάνω παιδί όταν νιώθω έτοιμος/η>>.
Κακά τα ψέματα,η γέννηση ενός παιδιού είναι κατά πάσα πιθανότητα η σημαντικότερη απόφαση που θα πάρει κανείς στη ζωή του.Και όσο και αν ακούγεται συχνά η άποψη πως ότι κάνατε μέχρι στιγμής μπορείτε να το κάνετε και με το παιδί,σίγουρα κάποια πράγματα δεν θα είναι ποτέ ίδια.

Υπάρχουν βέβαια γονείς που κάνουν τις διακοπές τους με νεογέννητα σε μέρη όπως π.χ. η Ελαφόνησος,αν όμως οι ιδανικές διακοπές σας εκτός από ερημικά νησιά και ελεύθερο κάμπινγκ περιλαμβάνουν και ολονύχτιο clubbing,μάλλον θα χρειαστεί να θυσιάσετε κάποιες από τις αδυναμίες σας.Αν δεν είστε διατεθειμένοι να το κάνετε,ίσως να πρέπει να το ξανασκεφτείτε ή και να το αναβάλλετε για λίγο ακόμα.

Εν ολίγοις,η ιδανική ηλικία για να κάνει κανείς παιδί μάλλον δεν υπάρχει.Η απόφαση είναι καθαρά προσωπική και εξαρτάται από μια σειρά παραγόντων που έχουν να κάνουν με την ηλικία,τον τρόπο ζωής,την οικονομική άνεση και πάνω απ' όλα,τη θέληση του καθενός.

Έχουμε δει τρισευτυχισμένους γονείς τόσο στα 25 όσο και στα 45.
Άλλωστε,αν υπήρχε μία παγκόσμια αλήθεια επί του θέματος,ίσως η απόκτηση παιδιού να μην θεωρείτο ένα μικρό θαύμα.

Κυριακή 14 Αυγούστου 2011

Σεξ μετά τον τοκετό!

Οι πρώτες εβδομάδες ή ακόμη και οι πρώτοι μήνες μετά από έναν τοκετό,είναι αρκετά δύσκολοι για τη ζωή μιας γυναίκας.Πολλά πράγματα αλλάζουν και πρέπει να προσαρμοστεί σε μια πληθώρα καταστάσεων,τόσο ψυχολογικών όσο και σωματικών.
Κι ένα θέμα που θα την απασχολήσει κάποια στιγμή,είναι και το σεξ..


Πότε μπορεί να γίνει και με ποιόν τρόπο?
 
Μετά από έναν τοκετό το σώμα σας έχει υποστεί καταπόνηση και χρειάζεται κάποιο χρονικό διάστημα να αναρρώσει και να επανέλθει στην πρότερη κατάστασή του.Εάν υπάρχει κάποια τομή στο περίναιο,μπορεί μια επαφή πολύ σύντομα μετά τον τοκετό να είναι επώδυνη.Πόνο μπορεί να προκαλέσει επίσης και η ξηρότητα του κόλπου,που οφείλεται στην πτώση των οιστρογόνων,ιδιαίτερα αν θηλάζετε.Οι πρώτες 4 με 6 εβδομάδες μετά τον τοκετό,δεν ενδείκνυνται για επαφή.


Παράλληλα,είστε πια υπεύθυνη για τη φροντίδα του παιδιού σας,καθήκον νέο και καθόλου απλό. Πρέπει να είστε σε ετοιμότητα για άλλαγμα,τάισμα,μπάνιο.
Ειδικά αν θηλάζετε,ακολουθείτε αναγκαστικά το πρόγραμμα του βρέφους,οπότε ο ύπνος σας θα είναι διακεκομμένος.Θα νιώθετε κουρασμένη κι αδύναμη.Σίγουρα θα χρειαστείτε κάποιο χρονικό διάστημα να ανακτήσετε δυνάμεις.


Έπειτα και ψυχολογικά δεν είστε και στα καλύτερά σας.Οι αλλαγές που έχουν συμβεί στο σώμα σας σας κάνουν να αμφιβάλλεται για τη θυληκότητά σας,δεν νιώθετε καλά με το σώμα σας,ότι είστε λιγότερο ελκυστικές και με χαμηλή αυτοπεποίθηση.Αν το μωρό είναι λίγο παραπονιάρικο ή βιώνετε την περίφημη επιλόχειο κατάθλιψη,τα πράγματα γίνονται δυσκολότερα.Η λίμπιντό σας σίγουρα δεν είναι ανεβασμένη και δεν έχετε καμία διάθεση να συνευρεθείτε με τον σύντροφό σας.


Επιπλέον,προσπαθείτε να προσδιορίσετε έναν κώδικα επικοινωνίας με το νέο μέλος-αλλά και με τον σύντροφό σας,εφόσον πολύ συχνά νιώθουν παραμελημένοι και επιζητούν την προσοχή και την αγάπη σας.Πρέπει να εξηγήσετε στο μεγάλο σας μωρό,ότι τον αγαπάτε ακόμη και να βρείτε νέες εκδηλώσεις αγάπης και στοργής για το διάστημα εκείνο που δεν θα κάνετε σεξ.


Κάποια στιγμή θα έρθει αυτή η όρεξη και η ώρα του σεξ,δεν θα είναι τόσο μακρινή όσο σας φαινόταν στην αρχή.Και τότε θα πρέπει να έχετε κατά νου τα εξής:


- Προνοείστε για μέθοδο αντισύλληψης πριν οτιδήποτε άλλο.Οι πρώτοι μήνες μετά τον τοκετό μπορεί να αποδειχθούν πολύ.."καρπεροί" κι αν δεν έχετε πρόθεση να κάνετε άλλο παιδάκι σύντομα,πρέπει να είστε ιδιαίτερα προσεκτικοί.
- Εάν θηλάζετε,ο κόλπος σας θα είναι ξηρός και πιθανόν να χρειαστεί να χρησιμοποιήσετε κάποιο λιπαντικό.Προτιμήστε κάποιο υδατοδιαλυτό,ιδίως αν χρησιμοποιείτε προφυλακτικό ως αντισυλληπτική μέθοδο.
- Λόγω της ορμονικής σας κατάστασης,το στήθος σας είναι πιθανόν να βγάλει γάλα κατά τη διάρκεια της επαφής.Φροντίστε να το έχετε αποφορτίσει πριν τη σεξουαλική επαφή (να έχετε ταίσει το μωρό ή να το έχετε αφαιρέσει).
- Τώρα δεν είστε πια οι δυό σας,αλλά έχετε κι ένα μωράκι,που το πιο πιθανό είναι ότι θα κλάψει όταν δεν θα πρέπει.Να είστε προετοιμασμένοι γι' αυτό και να μην "χαλαστείτε" εύκολα.Αν η ιδέα και μόνο ότι το μωρό είναι στο διπλανό δωμάτιο σας προκαλει άγχος,φροντίστε να να το αφήσετε στη μητέρα σας ή σε κάποιο άλλο άτομο για το διάστημα εκείνο.Αυτό δεν σας κάνει κακούς γονείς,είστε ένα ζευγάρι που πρέπει να έχετε επαφή και μια υγιή σχέση.

Έκτρωση..

Λίγα λόγια για την..έκτρωση!

Πρόκειται για χειρουργική επέμβαση που διακόπτει την κύηση,όταν είναι μέχρι 12 εβδομάδων (μετρώντας από την τελευταία περίοδο).
Πραγματοποιείται σε χειρουργική αίθουσα,όπου η γυναίκα τοποθετείται σε γυναικολογική θέση και της χορηγείται ολική αναισθησία.Μόλις ενεργήσει η νάρκωση,συλλαμβάνεται ο τράχηλος με ειδικές λαβίδες,ο γιατρός προχωρά σε διαστολή τραχήλου,εισάγει την ειδική αναρρόφηση κι αναρροφά το κύημα κι ότι άλλο υπάρχει στην μήτρα.
Για έλεγχο κι αφαίρεση τυχόν υπολλειμάτων,γίνεται κι απόξεση του εσωτερικού της μήτρας.Η διαδικασία ολοκληρώνεται σε λίγα λεπτά-καλώς εχόντων των πραγμάτων-η γυναίκα ξυπνά από τη νάρκωση-καλώς εχόντων πάλι-και πάει σπίτι της σε 1-2 ώρες.
Επιπλοκές που μπορεί να προκύψουν:
  • Όπως σε κάθε χειρουργική επέμβαση υπάρχει η πιθανότητα μόλυνσης.Μονο που στη συγκεκριμένη περίπτωση μιλάμε για λοίμωξη του ενδομητρίου,που μπορεί να επεκταθεί και στις σάλπιγγες και να προκαλέσει μέχρι και στείρωση.
  • Λόγω των διάφορων χειρισμών που γίνονται,ο τράχηλος μπορεί να τραυματιστεί ή να μην επουλωθεί σωστά,με αποτέλεσμα να παρουσιάζονται μεγαλύτερα ποσοστά αυτόματης αποβολής σε επόμενες εγκυμοσύνες στις γυναίκες που έχουν υποβληθεί σε έκτρωση.Σε περίπτωση τραυματισμού του τραχήλου,μπορεί να προκληθεί φλεγμονή κι αν δεν αντιμετωπιστεί έγκαιρα,να οδηγηθούμε και σε στείρωση.
  • Αν τα εργαλεία τραυματίσουν την μήτρα,μπορεί να προκληθεί μεγάλη αιμορραγία,πιθανότητα να τραυματιστούν παρακείμενα όργανα και σε ακραίες περιπτώσεις να χρειαστεί κι αφαίρεση της μήτρας.
  • Επιπλοκές από την αναισθησία:ναυτία,έμμετος,αλλεργία στα φάρμακα που χρησιμοποιούνται,αναπνευστική ανεπάρκεια ή λοίμωξη,εισρόφηση (ανεβαίνουν γαστρικά υγρά στους πνεύμονες).
  • Ψυχολογικό κόστος=ανυπολόγιστο.

Είναι βέβαια γεγονός ότι τα ποσοστά των επιπλοκών δεν είναι ιδιαίτερα υψηλά.Αλλά,αν συμβεί κάτι από αυτά,είναι ιδιαίτερα σημαντικό και σε ορισμένες περιπτώσεις αμετάκλητο...
Γι' αυτό δεν με ενδιαφέρουν αυτά τα ποσοστά.

Αν θέλετε να μιλήσουμε για νούμερα και ποσοστά,θα αναφέρω ότι:
- Το 2000 στην Ελλάδα πραγματοποιήθηκαν 200.000 εκτρώσεις-χωρίς να καταμετρώνται αυτές των ιδιωτικών μαιευτηρίων-και 98.000 γεννήσεις.Δεν υπάρχει η δυνατότητα,όμως,να γνωρίζουμε πόσες έγιναν λόγω ανεπιθύμητης εγκυμοσύνης και πόσες ήταν για ιατρικούς λόγους (συγγενείς ανωμαλίες του εμβρύου,παλίνδρομος κύηση κ.ά.)
- Το 1998,1 στις 3 κοπέλες 14-19 ετών είχε υποβληθεί σε έκτρωση!!!!!!!!!
- Στην Ελλάδα περίπου 2% χρησιμοποιεί αντισυλληπτικό χάπι,1% το ενδομήτριο σπείραμα και ένας (μικρός) άγνωστος αριθμός προφυλακτικό.
Αντίστοιχα ποσοστά στη Γερμανία???
59% των μόνιμων σχέσεων χρησιμοποιούν το αντισυλληπτικό χάπι,6% το ενδομήτριο σπείραμα,4,4% προφυλακτικό και 3% άλλα μέσα.
- Χωρίς τη χρήση κάποιας αντισυλληπτικής μεθόδου προχωρούν σε ποσοστό μεγαλύτερο του 50% οι νέοι στην πρώτη τους ολοκληρωμένη σεξουαλική επαφή.
Βρήκα κι αυτές τις άκρως ενδιαφέρουσες και αστείες προφάσεις για τη μη χρήση προφυλακτικού και τις παραθέτω,προς γνώση και συμμόρφωση...

Καλό λοιπόν είναι να ξεκαθαρίσουμε ότι μια γυναίκα μπορεί να μείνει έγκυος ακόμη και αν:
  • κάνει έρωτα για πρώτη φορά στη ζωή της
  • δεν έχει οργασμό
  • ο σεξουαλικός σύντροφός της <<τραβιέται>> έξω από τον κόλπο πριν έχει εκείνη οργασμό
  • έχει περίοδο ή αίμα
  • θηλάζει,αλλά όχι πλήρως
  • κάνει κολπική πλύση με νερό (ή άλλα υγρά) μετά τη σεξουαλική πράξη-αυτό μάλιστα μπορεί να προκαλέσει και βλάβες
  • τη διαβεβαιώσει ο σύντροφός της ότι η στάση με την οποία κάνει έρωτα <<είναι ειδική για να μη μείνει έγκυος>>.

β χοριακή γοναδοτροπίνη (bCG)

Είναι η ορμόνη της εγκυμοσύνης,η οποία παράγεται από τον πλακούντα με την πραγματοποίηση της εμφύτευσης του ωαρίου,1 εβδομάδα περίπου από την γονιμοποίησή του.
Η τιμή της συνεχίζει να ανεβαίνει μέχρι περίπου την 10-12 εβδομάδα,οπότε είτε σταθεροποιείται είτε μειώνεται.

Πολλές γυναίκες αναρωτιούνται εάν έχουν μια φυσιολογική τιμή β χοριακής γοναδοτροπίνης ή όχι.

Στις περισσότερες φυσιολογικές εγκυμοσύνες με τιμή χοριακής κάτω από 1200 mlU/ml,η τιμή της ορμόνης συνήθως διπλασιάζεται κάθε 48-72 ώρες και συνήθως αυξάνεται κατά 60% το λιγότερο,κάθε 2 ημέρες.

Καθώς η εγκυμοσύνη εξελίσσεται,ο ρυθμός αύξησης μειώνεται σημαντικά.Μεταξύ 1200 και 6000 mlU/ml,η ορμόνη συνήθως διπλασιάζεται σε 72-96 ώρες.Για τιμή από 6000 mlU/ml και πάνω χρειάζονται περισσότερες από 4 μέρες για να διπλασιαστέι η τιμή,αλλά δεν αυτή την περίπτωση δεν έχει πολύ μεγάλη σημασία να παρακολουθείς τα επίπεδα της χοριακής καθώς η αύξηση είναι φυσιολογικά μικρότερη και δεν σχετίζεται με την καλή εξέλιξη της εγκυμοσύνης.
Μετά από 2-3 μήνες η αύξηση θα μειωθεί ακόμη περισσότερο και τελικά τα επίπεδα της χοριακής θα πέσουν προτού φτάσουν σε ένα ανώτερο σημείο για όλη την διάρκεια της εγκυμοσύνης.


Δεν υπάρχει στην πραγματικότητα μια μοναδική φυσιολογική τιμή για την χοριακή,αλλά υπάρχει ένα ευρύ φάσμα καθώς η εγκυμοσύνη προχωρά.

Κυριακή 7 Αυγούστου 2011

Ινομυώματα

Τα ινομυώματα (τα οποία ονομάζονται επίσης μυώματα ή λειομυώματα),είναι καλοήθη ογκίδια που αναπτύσσονται στο μυϊκό στρώμα της μήτρας.Πρόκειται συνήθως για διακριτές μάζες,ξεχωριστές από την περιβάλλουσα μήτρα και σπάνια γίνονται κακοήθεις.
Πρόκειται για τον πιο συνηθισμένο <<όγκο>> των αναπαραγωγικών οργάνων και παρουσιάζονται περίπου στο 50% του γυναικείου πληθυσμού.
Τα ινομυώματα είναι η πιο συνηθισμένη ένδειξη για υστερεκτομή και αφορούν το 33% των εισαγωγών σε γυναικολογικά νοσοκομεία.


Χαρακτηριστικά ανάπτυξης
 
Το μέγεθος των ινομυωμάτων μπορεί να αυξηθεί ή να παραμείνει το ίδιο κατά τη διάρκεια της αναπαραγωγικής ηλικίας.Μπορούν να παρουσιαστούν σαν μία ενιαία μάζα ή σαν πολλαπλές αναπτύξεις σε διάφορα σημεία μέσα στη μήτρα.Μετά την εμμηνόπαυση,ωστόσο,η ανάπτυξη των ινομυωμάτων συνήθως σταματά και μπορεί πράγματι να συρρικνωθούν,καθώς η ανάπτυξή τους εξαρτάται από τα οιστρογόνα.
Δυστυχώς,τα ινομυώματα μπορεί να επανεμφανιστούν,τόσο μετά από φαρμακευτική θεραπεία όσο και μετά από χειρουργική επέμβαση.

Τα υποβλενογόνια ινομυώματα βρίσκονται ακριβώς κάτω από το εσωτερικό τοίχωμα της μήτρας και μπορεί να προεκβάλλουν μέσα στην κοιλότητα της μήτρας.

Τα ενδοτοιχωματικά ινομυώματα βρίσκονται μέσα στο μυϊκό τοίχωμα της μήτρας.
Τα υπορογόνια ινομυώματα βρίσκονται ακριβώς κάτω από την εξωτερική επικάλυψη της μήτρας.
Τα μισχωτά ινομυώματα είναι προσαρτημένα στη μήτρα με ένα λεπτό μίσχο.
Τα ενδοσυνδεσμικά ινομυώματα προέρχονται από τη μήτρα,αλλά βρίσκονται στους συνδέσμους που στηρίζουν τη μήτρα.

Συμπτώματα

Ποσοστό μεγαλύτερο του 50% των γυναικών με ινομυώματα είναι ασυμπτωματικές.Τα συμπτώματα εξαρτώνται από τη θέση και το μέγεθος του ινομυώματος και σε αυτά περιλαμβάνονται:
η μη φυσιολογική μητρορραγία,η πυελική πίεση,ο πόνος στην πύελο ή στην πλάτη,η δυσκοιλιότητα,συμπτώματα στο ουροποιητικό σύστημα,η υπογονιμότητα και επιπλοκές της εγκυμοσύνης.

Δυνατότητες θεραπείας

Μετά από μια ολοκληρωμένη διάγνωση, καταστρώνεται ένα σχέδιο θεραπείας και προσαρμόζεται σύμφωνα με τις επιθυμίες της ασθενούς,τη σοβαρότητα των συμπτωμάτων,τον τρόπο ζωής,τη γενική κατάσταση της υγείας και την επιθυμία για μελλοντική εγκυμοσύνη.
Στις δυνατότητες περιλαμβάνονται η παρακολούθηση,η φαρμακευτική αγωγή (τα αποτελέσματα είναι προσωρινά),η χειρουργική επέμβαση κοιλίας ή η λαπαροσκοπική χειρουργική (συμπεριλαμβανομένης της ινομυωματεκτομής,της υστερεκτομής και της μυόλυσης),η υστεροσκοπική χειρουργική και ο εμβολισμός.

Γόνιμες μέρες (αναλυτικά).

Είναι τελικά πολλές οι νέες αλλά και οι νέοι που δεν έχουν στοιχειώδη γνώση των γόνιμων ημερών στον κύκλο της γυναίκας,με αποτέλεσμα να μη μπορούν να εφαρμόσουν μια επιστημονικά αποδεκτή μέθοδο αντισύλληψης και να οδηγούνται έτσι ασθενείς και γιατροί στη μέθοδο της πυρόσβεσης τη διακοπή μιας ανεπιθύμητης εγκυμοσύνης.

Η λύση αυτή είναι ό,τι χειρότερο για το ζευγάρι και κυρίως για τη γυναίκα.


Γι' αυτό είπα να επανέλθουμε σε αυτό το χιλιο-ειπωμένο αλλά πάντα επίκαιρο θέμα.

Για να υπολογίσει κανείς την ημέρα της ωοθυλακιορρηξίας μιας γυναίκας,με βάση την περίοδό της πρέπει να υπάρχουν οι εξής προϋποθέσεις.
  • Η γυναίκα να έχει τακτικό κύκλο 28 ημερών για χρονικό διάστημα μεγαλύτερο των τελευταίων 6 μηνών.
  • Να έχουν περάσει τουλάχιστον 2 χρόνια από την έναρξη της περιόδου.

Σε κύκλο λοιπόν 28 ημερών η ωοθυλακιορρηξία ή ωορρηξία για συντομία,γίνεται γύρω στην 14η μέρα.Το ωάριο ζει περίπου 24-48 ώρες.
Άρα η γόνιμες μέρες είναι από την 14η έως την 16η.
Ναι αλλά και το σπερματοζωάριο ζει 24 έως το πολύ 48 ώρες.Άρα οι γόνιμες μέρες αρχίζουν από την 12η έως την 16η μέρα.Επειδή όμως η ωορρηξία μπορεί και να καθυστερήσει 1-2 μέρες πάμε μέχρι την 18η μέρα.
Αυτά για τα ζευγάρια που επιδιώκουν εγκυμοσύνη.
 
Για εκείνους που θέλουν να την αποφύγουν πρέπει να προσθέσουμε άλλες 22 μέρες στην αρχή και το τέλος και να πούμε ότι οι γόνιμες και επομένως επικίνδυνες μέρες είναι από την 10η έως την 20η μέρα και για να το θυμόμαστε καλύτερα,λέμε ότι επικίνδυνο είναι το μεσαίο δεκαήμερο του κύκλου.

Αν βέβαια ο κύκλος της γυναίκας είναι 26 ή 24 μέρες,η ωοθυλακιορρηξία και επομένως το διάστημα κινδύνου,μετατίθεται αντίστοιχα 2 ή 4 μέρες νωρίτερα.
Το ίδιο συμβαίνει και όταν ο κύκλος είναι ας πούμε 30-32 ημερών.
Το διάστημα κινδύνου μετατίθεται 2-4 μέρες αργότερα.
Αυτά για τις γυναίκες που έχουν σταθερό κύκλο.
Γιατί αν ο κύκλος είναι ανάμεσα στις 24-35 ή και 40 μέρες,δεν μπορεί να γίνουν τέτοιοι υπολογισμοί και μπορεί εύκολα να πέσουμε έξω.

 
Το μεσαίο λοιπόν δεκαήμερο ισχύει για όσους χρησιμοποιούν προφυλακτικό ή και εκείνους που θέλουν να τεκνοποιήσουν και μόνο για σταθερούς κύκλους.
Για τους υπόλοιπους τα πράγματα είναι δύσκολα όσον αφορά την αντισύλληψη και θα πρέπει να χρησιμοποιούν το προφυλακτικό ανελλιπώς ή ακόμα καλύτερα,η γυναίκα να πάρει αντισυλληπτικό χάπι που αφενός θα ρυθμίσει τον κύκλο της,αφετέρου θα την απαλλάξει από το άγχος μιας ανεπιθύμητης εγκυμοσύνης.

Τετάρτη 3 Αυγούστου 2011

Αγόρια & κορίτσια στην σύγχρονη κοινωνία.

Τα παρακάτω παραδείγματα θα σας δείξουν πως κάποια κοινωνικά δεδομένα επηρεάζουν αρκετά την διαφορετικότητα των δύο φύλων,πέρα απο κάποιες ήδη υπάρχουσες βιολογικές διαφορές.


Παιχνίδια του εμπορίου.

Τα παιχνίδια που κυκλοφορούν στο εμπόριο,συνήθως κατηγοριοποιούνται πολύ εύκολα από τους πωλητές σε αγορίστικα ή κοριτσίστικα.
Είναι αποδεδειγμένο ότι παιχνίδια που έχουν να κάνουν με τον χώρο,την ταχύτητα και την σωματική κίνηση,διεγείρουν περιοχές του εγκεφάλου που σχετίζονται με την μαθηματική και συγκριτική σκέψη.
Είναι τυχαίο λοιπόν ότι σύμφωνα με στατιστικές,στις επιστήμες διαπρέπουν περισσότερο οι άντρες-όταν από μικροί έχουν την δυνατότητα να παίζουν με παιχνίδια που εξασκούν αυτές ακριβώς τις δεξιότητες?
Μην πέσετε λοιπόν στην παγίδα να πείτε στην κόρη σας ότι οι μπάλες,τουβλάκια και τρενάκια είναι αγορίστικα παιχνίδια-αντίθετα ενθαρρύνετε την να παίξει και με αυτά!
Το ίδιο ισχύει και για τα αγόρια-εάν τα αφήσετε να πάνε βόλτα μία κούκλα/μωράκι ή να το ντύσουν,τα ενθαρρύνετε να έχουν ενσυναίσθηση,κοινωνικές ευαισθησίες-συναισθήματα που παλαιότερα επιτρεπόταν μόνο στα κορίτσια να νιώσουν.
 

Παραμύθια με τα οποία μεγαλώσαμε.

Τα παραμύθια με τα οποία μεγαλώσαμε δεν διαβάζονται πιά τόσο συχνά όσο παλιότερα,σε παιδικούς σταθμούς που σέβονται την ισότητα των δύο φύλων και θέλουν να προσφέρουν στα αγόρια και στα κορίτσια σωστά πρότυπα.
Ο λόγος είναι ότι τα περισσότερα,είναι αρκετά βίαια (γράφτηκαν σε εποχές όπου η βία ήταν κάτι το συνηθισμένο),δημιουργούν ενοχές στα παιδιά (π.χ. "Το κορίτσι με τα σπίρτα"),αλλά και για το λόγο του ότι μεταφέρουν λανθασμένα (σύμφωνα με τα τωρινά δεδομένα) πρότυπα των δύο φύλων.


Οι γυναικείοι χαρακτήρες ήταν παλιότερα ανήμποροι,παθητικοί,με χαμηλή αυτοπεποίθηση και η σωτηρία τους βασιζόταν αποκλειστικά στην επέμβαση ενός πάντα δυνατού,ενεργητικού,δημιουργικού,με μεγάλη ιδέα για τον εαυτό του,άντρα,καλλιεργώντας την ταύτιση των κοριτσιών με αδύναμα πλάσματα που περιμένουν να έρθει απο "κάπου" (και όχι από αυτές) η λύση για όλα τους τα προβλήματα,αλλά και μεταφέροντας όλη την ευθύνη της σωτηρίας της γυναίκας και την λύση όλων των προβλημάτων της, στον άντρα.


Ευτυχώς οι εκδοτικοί οίκοι αλλά και οι τωρινοί συγγραφείς δημιουργούν συνεχώς νέες ιστορίες που έχουν απομακρυνθεί απο αυτά τα πεπαλαιωμένα πρότυπα.Ξανασκεφτείτε το λοιπόν πρίν διαβάσετε στο παιδί σας ένα παλιό κλασσικό παραμύθι.
 

Ευγένεια.

Παλαιότερα μία μεγάλη αξία σε ένα κορίτσι ή κοπέλα ήταν το να είναι ευγενικό.Ήταν αυτονόητο ότι θα αγνοήσει τη δική του επιθυμία ή ανάγκη,να απαρνηθεί δηλαδή αυτό που θέλει,για να ικανοποιήσει την ανάγκη κάποιου άλλου ή μία κοινωνική ανάγκη.
Πλέον είναι ευρέως αποδεκτό ότι ένα κορίτσι είναι καλό να του μαθαίνουμε να μπορεί να φωνάζει,να λέει όχι,να σπρώχνει σε περίπτωση που χρειαστεί να υπερασπιστεί τον εαυτό του-ακριβώς με τον ίδιο τρόπο που αυτό επιτρέπεται στα αγόρια.


Παιχνίδια ρόλων (role-playing).

Η μίμηση καθώς και τα πρότυπα που παίρνουν τα παιδιά απο τους γονείς,σίγουρα παίζουν μεγάλο ρόλο για το πως αυτά συμπεριφέρονται.
Τα κορίτσια ταίζουν ένα ψεύτικο κουκλάκι μιμούμενα την μαμά που ταίζει το μωρό αδερφάκι τους-το ίδιο όμως θα κάνει και ένα αγόρι που θα δεί τον μπαμπά του να δίνει το μπιμπερό στο νεοφερμένο μωρό της οικογένειας.


Πολλοί γονείς τρομοκρατούνται όταν βλέπουν το τρίχρονο αγοράκι τους να διαλέγει για ρούχα μεταμφίεσης φούστες ή πέπλα-όμως στην πραγματικότητα αυτό που συμβαίνει όταν ένα αγόρι θέλει να γίνει η Κρουέλα ντε Βίλ,η Μάγγισα ή και Σταχτοπούτα,είναι ότι μπορεί να έχει ανάγκη να αισθανθεί συναισθηματικά "φορτισμένο" ή ευάλωτο (Οι γυναικείοι χαρακτήρες συνήθως επιτρέπεται να είναι πιό ευαίσθητοι και τρωτοί)-με τον ίδιο τρόπο που ένα κορίτσι, θα πάρει έναν ρόλο "αγορίστικο" για να νιώσει περισσότερη δύναμη και εξουσία.


Έτσι λοιπόν τα παιδιά μπορεί να υιοθετούν συμπεριφορές και χαρακτήρες ανάλογα με το τί έχουν ανάγκη και τί θαυμάζουν,ασχέτως για ποιό φύλο προορίζεται αυτή η συμπεριφορά.Αυτό σημαίνει ότι εάν προσπαθήσει ένας γονιός να αλλάξει ή να απαγορεύσει μία τέτοια συμπεριφορά,επειδή μπορεί με την πρώτη ματιά να φαίνεται "περίεργη",εμποδίζει και το παιδί του να εκφράσει μία βαθύτερη του ανάγκη.

"Μαμά,τί είναι ο παιδικός σταθμός?"...Τί να πείτε στο παιδί σας για να το προετοιμάσετε.

Η πρώτη μέρα στο παιδικό σταθμό αποτελεί σημαντική αλλαγή στη ζωή του παιδιού και της οικογένειας.
Οι πρώτες μέρες συχνά συνοδεύονται από κλάματα και ψυχική κούραση τόσο για τα παιδιά όσο και για τους γονείς.

Καταλυτικό είναι ότι τα συναισθήματα αυτά είναι έντονα όχι μόνο για το παιδί,αλλά και για τους γονείς,οι οποίοι έρχονται σε επαφή συνειδητά ή ασυνείδητα,με τις δικές τους εμπειρίες αποχωρισμού από την οικογένειά τους και ένταξης τους στη κοινωνία του παιδικού σταθμού.
Η προετοιμασία,λοιπόν,αφορά τόσο το παιδί όσο και τους γονείς που πρέπει πρώτα αυτοί να αντιμετωπίσουν και να ρυθμίσουν το δικό τους άγχος και ανησυχίες,για να βοηθήσουν το παιδί τους.

Πώς προετοιμάζουμε λοιπόν ένα παιδί για τη πρώτη μέρα στο παιδικό σταθμό?

Ο παιδικός σταθμός και το περιβάλλον που κυριαρχεί εκεί,είναι η πρώτη εικόνα της κοινωνίας που αποκτά ένα παιδί προσχολικής ηλικίας.

Η εξιδανίκευση-τί αποτέλεσμα έχει?

Πολλές φορές οι γονείς θέλοντας να βοηθήσουν τα παιδιά τους να προσαρμοστούν καλύτερα για την επίσκεψη στον παιδικό και το ξεκίνημα της χρονιάς,προσπαθούν δημιουργήσουν μια όσο δυνατόν θετική εικόνα για το τί είναι ο παιδικός σταθμός.
Σε αυτή τους την προσπάθεια είναι πιθανό να τον περιγράψουν σαν να είναι ένα μέρος σχεδόν τέλειο και αψεγάδιαστο,όπου τα παιδιά τους ή και τα άλλα παιδιά είναι πάντα χαρούμενα και ευτυχισμένα.
Στην πραγματικότητα όμως,ο παιδικός σταθμός είναι ένα μικρό δείγμα της κοινωνίας,το οποίο όπως και η ίδια η κοινωνία,έχει στιγμές οι οποίες χαρακτηρίζονται και απο δυσάρεστα συναισθήματα όπως απογοήτευση,θυμός,αποχωρισμός,στεναχώρια,μοναξιά.


Ανάμεσα στους υπόλοιπους παιδαγωγικούς στόχους του παιδικού σταθμού και του νηπιαγωγείου είναι λοιπόν απαραίτητο να υπάρχει και ο στόχος να βοηθηθούν τα παιδιά,στο να εκφραστούν και να βρίσκουν λύσεις για την αντιμετώπισή αυτών των συναισθημάτων και καταστάσεων.
Έτσι,οι συνθήκες που βιώνει ένα παιδί αυτές τις μέρες,μετατρέπονται σε εργαλεία για την σωστή συναισθηματική προετοιμασία του παιδιού για την μετέπειτα ζωή του.
Επίσης,το γεγονός ότι τις πρώτες μέρες ή δεκαήμερο ενα παιδί θα κληθεί να αποχωριστεί τον γονέα του αποκαλύπτει στο παιδί ότι ο παιδικός σταθμός δεν είναι τελικά κάτι τόσο ωραίο ή τέλειο.
Ειδικά τις πρώτες μέρες,τα παιδιά που μόλις έχουν αποχωριστεί για πρώτη φορά τους γονείς τους ναι μεν παίζουν και είναι χαρούμενα που παίζουν με άλλα παιδιά και παιχνίδια,αλλά στο βάθος των σκέψεών τους κυριαρχεί ακόμα το πότε θα δούν πάλι τους γονείς τους.
Θα περάσουν αρκετές εβδομάδες μέχρι αυτή η σκέψη να μην προκαλεί ανησυχία στα παιδιά και ακόμα περισσότερες εβδομάδες για να συνειδητοποιήσουν και να νιώσουν τα ίδια τί κερδίζουν από τον παιδικό σταθμό:
φίλους,την αίσθηση ότι έχουν ένα δεύτερο σπίτι,όπου είναι αγαπητά,όπου ανακαλύπτουν κάθε μέρα νέα πράγματα,όπου μπορούν να παιξουν με πολύ περισσότερα παιχνίδια απο ότι στο σπίτι.
Άρα η εικόνα ενός τέλειου και υπέροχου μέρους αφού αυτό δεν είναι πραγματικότητα αλλά ούτε και το ζητούμενο,δεν βοηθά τα παιδιά,μιάς και στην ουσία τα παραπλανεί.

Η εξιδανικευμένη περιγραφή του παιδικού σταθμού μπορεί να αποφέρει ακριβώς το αντίθετο απο το επιθυμητό αποτέλεσμα μιάς και ένα παιδί στο οποίο οι γονείς έχουν περιγράψει τον παιδικό σταθμό σαν τέλειο και υπέροχο μέρος,θα αντιμετωπίσει απογοήτευση πολύ μεγαλύτερη,από ένα άλλο παιδί το οποίο οι γονείς έχουν προετοιμάσει για τις πραγματικές συνθήκες που θα συναντήσει.

Πώς να περιγράψετε τον παιδικό σταθμό στο παιδί σας?Ποιός είναι τελικά ο ιδανικός τρόπος για να βοηθήσουν οι γονείς το παιδί τους στο νέο αυτό ξεκίνημα?
Τί μπορούν να πούν χωρίς να αισθάνονται ότι προσπαθούν να ξεγελάσουν το παιδί τους?

Από τα παραπάνω προκύπτει ότι η περιγραφή σαν κάτι το ιδανικό δεν βοηθάει τα παιδιά να προετοιμαστούν για αυτή την νέα εμπειρία.
Είναι λοιπόν σημαντικό να ξέρει ένα παιδί τί να περιμένει στην πραγματικότητα απο τον παιδικό σταθμό.
Αποφύγετε δηλαδή φράσεις όπως <<Θα περάσεις φανταστικά>>,<<Θα παίξετε τα πιο φοβερά παιχνίδια που έχεις δεί ποτέ>>.
Ηρεμήστε το με πληροφορίες αντί με χαρακτηρισμούς:
σε ποιά δωμάτια θα πηγαίνει,τί θα κάνει εκεί,ποιός θα είναι μαζί του.


Τα βήματα που θα ήταν καλό να ακολουθήσετε,είναι:

Ενημερωθείτε για την ποιότητα της προσχολικής αγωγής και αναζητήστε υλικό που θα σας βοηθήσει να την αξιολογήσετε,έτσι ώστε να βρείτε τον κατάλληλο παιδικό σταθμό.
Επισκεφτείτε τον παιδικό σταθμό εσείς,έτσι ώστε να μπορείτε να τον περιγράψετε στο παιδί σας.
Μιλήστε μαζί του πώς είναι στον παιδικό σταθμό.Tα παιδιά προσχολικής ηλικίας καταλαβαίνουν πολύ καλά τις ξεκάθαρες περιγραφές.Προσπαθήστε όσο γίνεται να μην βαθμολογείτε συναισθηματικά τις περιγραφές σας,δίνοντας τους ουδέτερο τόνο,σαν όλα να είναι κάτι πολύ φυσιολογικό.Για να διευκολύνετε αυτές τις περιγραφές,προμηθευτείτε παραμύθια και βιβλία για παιδιά τα οποία απεικονίζουν την καθημερινότητα στον παιδικό σταθμό.Αναζητήστε βιβλία που να περιγράφουν μεταξύ άλλων και το πως αισθάνεται ένα παιδί που είναι μακριά απο τον γονέα του ή πως αισθάνεται που παίζει με τα άλλα παιδιά.Με αυτό το τρόπο βοηθάτε το παιδί σας να εξοικοιωθεί με την έννοια του παιδικού σταθμού και των καταστάσεων που προκύπτουν εκεί.
Αποφύγετε να του πείτε ότι θα πηγαίνει εκεί "μόνο του".Έτσι ώστε να εξηγήσετε στο παιδί σας ότι εσείς δεν θα είσαστε στον παιδικό σταθμό,είναι καλύτερο να του αναφέρετε ότι εκεί είναι δασκάλες και άλλα παιδιά (με την βοήθεια του παραπάνω βιβλίου),ότι και άλλοι γονείς αποχαιρετούν τα παιδιά τους το πρωί και ότι δεν θα είναι μόνο του.

Εξηγήστε στο παιδί σας τί είναι μια δασκάλα.
Πείτε:
<<Οι δασκάλες βοηθούν τα παιδιά να παίξουν με όλα τα παιχνίδια,τους δείχνουν κόλπα,τα βοηθάνε εάν θέλουν να πάνε τουαλέτα,τους λένε αν χρειαστεί να κάνουν ησυχία ή να μοιραστούν τα παιχνίδια τους με τα άλλα παιδιά,τα βοηθάει να είναι ευγενικά, τους μαθαίνει να μαζεύουν τα παιχνίδια τους και άλλα.Τους δείχνει και τραγουδάκια και περίεργους χορούς.>>
Δείξτε ένα ημερολόγιο και μιλήστε για το ποιές μέρες είναι μέρες που πάτε εσείς στην δουλειά και εκείνο στο παιδικό σταθμό.Έχετε υπόψη σας ότι τα παιδιά προσχολικής ηλικίας δεν έχουν ακόμα την αντίληψη του χρόνου.Ο λόγος που δείχνετε το ημερολόγιο είναι για να καταλάβουν ότι δεν θα πηγαίνουν κάθε μέρα στον παιδικό σταθμό και ότι εσείς τις ίδιες μέρες θα πρέπει να πηγαίνετε στην δουλειά σας.

Μιλήστε για το εάν θα τρώει ή θα ξεκουράζεται το απόγευμα εκεί.


Επισκεφτείτε τον παιδικό σταθμό μαζί με το παιδί σας,έτσι ώστε να δεί που παίζουν τα παιδιά,που τρώνε και που ξεκουράζονται.
Αποφύγετε να του πείτε το τί θα μάθει στον παιδικό σταθμό-πιθανώς να πιστέψει ότι πρέπει να το κάνει αυτό απο την πρώτη μέρα.
Αποφύγετε επίσης να απευθύνετε στο παιδί σας ερωτήσεις όπως:<<αν φύγω θα μου λείψεις-εσένα θα σου λείψω?>> μιας και θα το επιβαρύνουν συναισθηματικά και θα του προκαλέσουν ανησυχία.

Η ήρεμη φωνή και διάθεσή σας,θα κάνουν το παιδί σας να αισθανθεί ότι θα είναι ωραία να πηγαίνει στον παιδικό σταθμό,χωρίς να εξιδανικεύσουν την έννοια του.

Ιδέες για να προετοιμαστείτε καλύτερα για την πρώτη μέρα στον παιδικό σταθμό:


Καλέστε ένα άλλο παιδί που θα πηγαίνει στον ίδιο παιδικό/τάξη,έτσι ώστε να παίξουν μαζί με το παιδί σας και να γνωριστούν.Έτσι θα έχει τουλάχιστον ένα <<φίλο>> την πρώτη μέρα που θα πάει (ζητήστε απο την διεύθυνση να σας βάλει σε επαφή με τους άλλους γονείς).
Πείτε στο παιδί σας <<την Δευτέρα θα πάμε στον παιδικό σταθμό.Τί θέλεις να έχεις μέσα στην τσάντα σου,ζωάκια ή αυτοκινητάκια?>> δίνοντας του την αίσθηση ότι έχει και εκείνο κάποιον έλεγχο στα όσα συμβαίνουν και μην ξεχνάτε να δίνετε πάντα επιλογές στα όσα του λέτε ότι θα κάνει ή θα συμβούν:<<Εάν δεν θέλεις να κάνεις αυτό που σου λέει η δασκάλα μπορείς να της το πείς και να την ρωτήσεις εάν μπορείς να κάνεις κάτι άλλο>>.
Ακόμα καλύτερα είναι να αφήσετε να φτιάξει το ίδιο την τσάντα του,με μια αλλαξιά ρούχα και ότι άλλο θέλει.
Πείτε στο παιδί σας ότι όσα απο τα δικά του παιχνίδια δεν θέλει να τα μοιραστεί με τα άλλα παιδιά,μπορεί να τα βάζει πίσω στην τσάντα του αφού τους τα δείξει ή να ζητάει απο την δασκάλα του να τα <<κρύψει>> για να μην τα πάρει κάποιος άλλος.
Εάν θέλει να πάρει μαζί του όπλα και σπαθιά,μην το απαγορεύσετε.
Εξηγήστε όμως ότι μπορεί να τα δείξει το πρωί σε όλα τα παιδιά,αλλά δεν μπορούν να παίξουν με αυτά (συνήθως στους παιδικούς σταθμούς απαγορεύονται τα όπλα και τα σπαθιά).Μπορεί να καλέσει κάποιους φίλους/φίλες όμως να παίξουν στο σπίτι με αυτά αφού δεν γίνεται στον παιδικό σταθμό.
Αναπτύξτε μια ρουτίνα αποχαιρετισμού.Οι φόβοι του παιδιού όταν φεύγετε μπορεί να είναι οι εξής:το ότι δεν θα ξαναγυρίσετε,ότι μπορεί να χάσετε το δρόμο σας και να μην ξέρετε πως να ξαναβρείτε τον παιδικό σταθμό.Για αυτό βρείτε μια φράση που θα χρησιμοποιείτε σταθερά η οποία θα καθησυχάζει το παιδί σας ώς προς το πότε θα σας ξαναδεί:<<Θα σε δώ σύντομα και στο πι και φί,τσάκ μπάμ μπαμ και τσιρλιφί!>>
Μπορείτε επίσης να βρείτε ένα συγκεκριμένο χαιρετισμό,όπως π.χ αεροπλανάκι ή κάποια άλλη στριφογυριστή αγκαλιά που μπορείτε να κάνετε πάντα εκείνη τη στιγμή.Μπορεί και να είναι μια απλή φράση:<<Δώσε μου ένα μεγάλο φιλί και μετά όταν θα σε δώ θα μου πείς τί παιχνίδια παίξατε!>>
Όσο και να θέλετε να φύγετε απο τον παιδικό σταθμό στα γρήγορα χωρίς να το αποχαιρετήσετε,ειδικά εάν είναι απασχολημένο,αντισταθείτε σε αυτό το πειρασμό.Το παιδί σας θα ταραχθεί πολύ περισσότερο εάν ανακαλύψει ότι το αφήσατε και φύγατε χωρίς να πείτε κάτι.


Δώστε χρόνο στον εαυτό σας,έτσι ώστε να προετοιμαστείτε οι ίδιοι για να συναισθήματα που πιθανώς θα αντιμετωπίσετε εσείς,σε αυτό το πρώτο σημαντικό βήμα στη ζωή του παιδιού σας.
Όσο πιο καλά είσαστε εσείς προετοιμασμένοι,τόσο μεγαλύτερες είναι οι πιθανότητες να είναι και το παιδί σας.

Τρίτη 2 Αυγούστου 2011

Τί μαθαίνουμε από τα νήπεια?!

Είναι τρυφερά,γεμάτα φαντασία και λένε τις πιο έξυπνες ατάκες.
Τα παιδιά νηπιακής ηλικίας είναι η καλύτερη παρέα γιατί μαζί τους δεν βαριέσαι ποτέ!


Νήπια!
Τόσο ιδιαίτερα,χαρισματικά και μοναδικά πλάσματα!
Ας ξεχάσουμε,λοιπόν τις γκρίνιες,τα κλάματα και τις υστερίες τους και ας αγαπήσουμε το χιούμορ,την προσωπικότητα και την ενέργειά τους...Γιατί υπάρχουν πραγματικά πολλοί λόγοι που τα κάνουν αξιαγάπητα.
Όπως οι παρακάτω:


Αγαπούν την περιπέτεια!

Για τα νήπια,ο κόσμος όλος είναι μια μεγάλη περιπέτεια...Με εκπλήξεις,κινδύνους και μοναδικές εμπειρίες.
Για παράδειγμα,κάθε φορά που βλέπουν ένα αεροπλάνο να προσγειώνεται λένε πως το κατέβασαν οι ίδιοι με τις μαγικές τους δυνάμεις.
Τα νήπια «πιστεύουν» πως είναι ικανά για τα πάντα.
Να σκαρφαλώσουν στο φεγγάρι,να πετάξουν πάνω από τον ωκεανό,να περπατήσουν στον τοίχο,να ανοίξουν λαγούμια στη γη.Και αυτή η πίστη τους για το αδύνατο είναι που τους χαρίζει αυτή τη μαγεία.Τα νήπια είναι φυσικοί ορειβάτες.Σε νεαρή ηλικία θα βάλουν ως στόχο την κατάκτηση της κορυφής του καναπέ και όταν αυτή θα έχει κατακτηθεί,θα βάλουν μπρος να κατακτήσουν τους πάγκους,τα τραπέζια και οτιδήποτε άλλο φαίνεται σε εμάς ακατόρθωτο.


Είναι δημιουργικά!

Μόλις χτίσουν ένα κάστρο,αμέσως το γκρεμίζουν και φτιάχνουν ένα νησάκι.Δεν τους αρέσει?Το καταστρέφουν και φτιάχνουν ένα σπίτι με πόρτες,παράθυρα,αλλά και ειδική πορτούλα για το γάτο,σαν αυτό που βλέπουν στα κινούμενα σχέδια.
Αν είσαι τυχερός,θα μπορέσεις να «κλέψεις» μια υπέροχη ζωγραφιά του πριν τη σκίσει,την καταστρέψει ή τη μουτζουρώσει.Εκείνο θα την καταστρέψει,γιατί τη θεωρεί ημιτελή.Γιατί για το νήπιό σας καμιά ζωγραφιά δεν είναι τόσο ωραία ή τόσο μεγάλη,ώστε να χωρέσει το μεγαλείο της δημιουργικότητάς του.


Είναι αποφασιστικά και ανεξάρτητα!

Κάποιες φορές είναι τόσο ανεξάρτητα που δεν δέχονται να τα ταΐσεις ή να τα ντύσεις ή να τα βοηθήσεις ακόμα και στις πιο δύσκολες καταστάσεις.Αυτό συμβαίνει γιατί καθώς περνάει ο καιρός,τα νήπια μαθαίνουν να παίρνουν απλές αποφάσεις.Είναι εντυπωσιακό το πώς αναπτύσσουν μέρα με τη μέρα την προσωπικότητά τους.Θέλουν μόνο αγγούρι στη σαλάτα τους και όχι κάππαρη. Δε θέλουν τίποτε πράσινο στο πιάτο τους.Πατάτες τρώνε μόνο χωρίς το κρέας και το ψάρι το θέλουν μόνο ψητό.
Ένα πρωί,ένα κοριτσάκι ξύπνησε και είπε πως θα φοράει μόνο ροζ.Και το έκανε!!
Για έναν ολόκληρο χρόνο δεν φόρεσε κανένα άλλο χρώμα ούτε στην Barbie της.
Κάποιες φορές δείχνουν τόσο σίγουρα,που οι γονείς μπερδεύουν την αποφασιστικότητά τους με το πείσμα.Όμως,οι ψυχολόγοι λένε πως η αποφασιστικότητα είναι το πρώτο βήμα για την ανεξαρτησία τους.


Μας διασκεδάζουν χωρίς να το ξέρουν!

Ποιός χρειάζεται την τηλεόραση όταν έχει μπροστά του ένα νήπιο?
Κάθε φορά που επισκέπτομαι τον τετράχρονο γιο της φίλης μου,νομίζω πως είμαι σε μια πριβέ προβολή.Αλλάζει συνέχεια ρόλους (κάνει πως κοιμάται,μαγειρεύει,μεταμορφώνεται σε υδραυλικό),δημιουργεί καινούργια σενάρια και μιλάει τουλάχιστον τρεις γλώσσες.Οι δύο ακαταλαβίστικες.
Ακόμη περισσότερο διασκεδαστικά είναι όταν τα παρακολουθείς χωρίς να το γνωρίζουν.Η stand-up comedy του νηπίου είναι καλύτερη κι από το πιο δημοφιλές σόου.Ακριβώς επειδή είναι αυθόρμητη!


Κάνουν εύκολα πιστούς φίλους!

Αφού περάσουν τα δύο πρώτα χρόνια της ζωής τους σε μια σχεδόν «εγωκεντρική» πορεία,στα τρία αρχίζουν και κινητοποιούνται κοινωνικά.Το νήπιο χρειάζεται τον κολλητό του για να παίξει,να του πει τα μυστικά του,να μοιραστεί τα παιχνίδια του,να τσακωθεί.
Μοιρασιά,αγάπη,ανταλλαγή,καβγάδες,όλα είναι βήματα προς την ανεξαρτησία αλλά και το χτίσιμο της προσωπικότητάς του.


Κάνουν καλή παρέα!

Τα μωρά είναι σίγουρα γλυκά,αλλά δεν είναι και η καλύτερη παρέα.
Ενώ η δύναμη της επικοινωνίας ενός νηπίου είναι τεράστια.Στο σούπερ μάρκετ,θα δώσει τη δική του ερμηνεία για τα καταναλωτικά είδη,θα περιπλανηθεί,θα βρει αυτό που του αρέσει.
Στο αυτοκίνητο,θα περιγράψει με τον πιο γλαφυρό τρόπο τα πάντα!...Τις πινακίδες,τη σηματοδότηση,τα παράξενα κτίρια.Στα μάτια του ακόμη και μια λακκούβα με νερό είναι μια μεγάλη θάλασσα,ένα κακό οδόστρωμα ένα τραμπολίνο.
Τα νήπια μπορούν να μεταμορφώσουν μια απλή βόλτα στο περίπτερο σε ένα μαγικό ταξίδι φαντασίας.


Είναι βοηθητικά!

Εντάξει,ίσως όχι το δικό σας,αλλά υπάρχει πιο όμορφη σκηνή από ένα τρίχρονο κοριτσάκι που προσπαθεί να μιμηθεί τη μαμά του πλένοντας την κούκλα της?
Ή που σου φέρνει το τηλεκοντρόλ όταν εσύ βαριέσαι να σηκωθείς?
Επίσης,τα νήπια είναι τρυφερά και στοργικά και ανταποδίδουν εύκολα την αγάπη που έχουν λάβει από τους γύρω τους.


Έχουν φαντασία!

Για εσάς,το συρτάρι της κουζίνας περιέχει απλώς μαχαιροπίρουνα.
Για το νήπιο,πρόκειται για έναν κόσμο γεμάτο καινούργια,μαγικά εργαλεία.
Το πιρούνι είναι μια τσουγκράνα και δύο μαχαίρια μαζί ο έλικας ενός αυτοσχέδιου ελικοπτέρου που πετάει ψηλάαααααα!
Τα (τακτοποιημένα) συρτάρια σας είναι τα πρώτα απαγορευμένα σημεία που πάντα κρύβεται ένας καινούργιος θησαυρός.Μια κάλτσα που θα φορέσει στο κεφάλι μεταμορφώνεται σε σκούφο,ένα κασκόλ σας γίνεται κουβέρτα και ένα ζευγάρι παπούτσια το φοράει στα χέρια και διασχίζει στα τέσσερα το δωμάτιο.
Η ζωή μαζί τους δεν είναι ποτέ πληκτική.


Φιλάνε όμορφα!

Όταν τους ζητάς φιλάκι,συνήθως δεν θέλουν,άλλωστε όλοι οι ενήλικοι κάποια στιγμή τα «εκβιάζουμε» για φιλάκι.
Όταν,όμως,μας φιλήσουν εκείνα για πρώτη φορά,θα το κάνουν με τόση ένταση και χαρά που θα νιώθεις να φουντώνει μέσα σου μια πρωτόγνωρη αγάπη...Που δεν μοιάζει με καμία άλλη!


Είναι γλωσσοπλάστες!

«Η μαμά της Κατερίνας κουρεύει μαλλιά και είναι κουρεύτρια»,
«Κοίτα πόσες πολλές θάλασσες»,
«Δεν σου δώνω από το παγωτό μου».
Η απόλυτη κατάργηση των γλωσσικών κανόνων δείχνει τόσο χαριτωμένη όταν πρόκειται για τα νήπια. Δημιουργούν καινούργιες λέξεις,χρόνους,έννοιες.
Η ανάπτυξη της Γλώσσας στο παιδί είναι ένα απόλυτα αυτόνομο πεδίο.Και τόσο πλούσιο σε φαντασία.


Ρωτούν συνέχεια...
...και τα πιο απίθανα πράγματα:

«Γιατί οι μύγες πετάνε προς τα πάνω?»,
«Πού πήγε ο μπαμπάς?»,
«Γιατί αυτό?»,
«Γιατί το άλλο?».
Για τα νήπια,ο κόσμος των μεγάλων είναι ένας πλανήτης ανεξερεύνητος.Γι’ αυτά,κάθε μέρα είναι ένα βήμα προς τη γνώση και την κατάκτηση.
Εμάς πάλι,στις τόσες αναπάντητες ερωτήσεις μας μας βοηθούν να σκεφτούμε πόσα λίγα ξέρουμε για το θαύμα που λέγεται ζωή.


Τους αρέσει το διάβασμα!

Αν οι ερωτήσεις βοηθούν τα νήπια να καταλάβουν τον κόσμο,το διάβασμα τους ανοίγει τις πόρτες για να μπουν σε έναν καινούργιο κόσμο:αυτόν της φαντασίας.
Ακόμη κι αν δεν ξέρουν να διαβάζουν,συγκεντρώνονται με έναν τρόπο μοναδικό στις εικόνες.Σε ορισμένα αρέσει να κάθονται και να ακούν και σε άλλα να παρεμβαίνουν στις εικόνες.
Όπως και να έχει,το διάβασμα είναι για τα νήπια δημιουργικότητα,φαντασία,επικοινωνία.


Σκαλίζουν τη μύτη τους!

«Κοίτα,μαμά,από τη σπηλιά έβγαλα μια μεγάλη μαμούνα».
Ναί,είναι μια συνήθειά τους που μας εκνευρίζει,όμως τα ίδια τη θεωρούν μεγαλειώδη.Το ίδιο και τους «θησαυρούς» που ανακαλύπτουν μέσα της.


Είναι ειλικρινή και δεν κρατούν μυστικά!

Πολύ απλά,γιατί δεν πιστεύουν σε αυτά.Από ένα νήπιο δεν μπορείς να πάρεις ποτέ τίποτε εκβιαστικά. Θα πάρεις αυτό ακριβώς που νιώθει!
Είναι ευτυχισμένο?Θα γελάει!
Το μάλωσες?Θα σου θυμώσει!
Μυρίζει το στόμα της γιαγιάς?Δεν θα τη φιλήσει!
Τα νήπια είναι αυτό ακριβώς που νιώθουν και αυτό τα κάνει αξιολάτρευτα.


Η ζωή μαζί τους είναι απρόβλεπτη!

Και γι’ αυτό καθόλου βαρετή.Τη μια μέρα θέλουν ένα κίτρινο μπουφάν,την άλλη δεν μπορούν να δουν το κίτρινο ούτε σε καλαμπόκι στο πιάτο τους.
Σήμερα αγαπούν το αρκούδι τους,αύριο το πετάνε από το παράθυρο.
Τη μια ανακαλύπτουν το παγωτό,την επόμενη στιγμή το πετάνε κάτω.


Είναι γεμάτα ζωντάνια!

Τα νήπια είναι η ενσάρκωση της ενεργητικότητας.
Ξυπνούν στις 6:00 το πρωί,περπατούν,τρέχουν,πηδάνε,παίζουν και συγχρόνως μιλούν,καβγαδίζουν. Ίσως κάποιες φορές νιώθετε εξαντλημένες,αλλά τα παιδιά λειτουργούν και σαν φορτιστές μπαταρίας. Σκεφτήκατε ποτέ πώς είχατε όλη αυτή την ενέργεια?
Δεν υπάρχουν πιο θετικά πλάσματα από τα νήπια.


Αλλάζουν γνώμη πολύ εύκολα!

«Θέλεις να παίξεις με τη Μαριάνα?»,
«Όχι,θέλω να παίξω με τη Μαριάννα!».
«Θέλεις παγωτό?»,
«Όχι,ναί!».
Αποφασίζουν να κάνουν κάτι και στα επόμενα δευτερόλεπτα που κάτι άλλο θα τραβήξει την προσοχή τους,θα αλλάξουν γνώμη και θα θελήσουν να ασχοληθούν με αυτό.Το κάθε ερέθισμα αποτελεί μια νέα πρόκληση για αυτά.