Οι <<Μαμάδες-Μέλλουσες Μαμάδες>> δημιουργήθηκαν στο facebook και στη συνέχεια σαν Blog,τον Δεκέμβρη του 2010!
Σας περιμένουμε λοιπόν και 'σας στην όμορφη παρεϊτσα μας https://www.facebook.com/#!/groups/Mamades.MellousesMamades/
--------------------------------
E-mail επικοινωνίας:
Vivi911947@hotmail.com
--------------------------------

Τετάρτη 2 Νοεμβρίου 2011

Κέντρα εξωσωματικής γονιμοποίησης


ΓΕΝΕΣΙΣ ΑΘΗΝΩΝ
Διεύθυνση:Παπανικολή 14-16

Χαλάνδρι-Αθήνα
Τηλ:210 6894326

ΕΜΒΡΥΟΓΕΝΕΣΙΣ
Διεύθυνση:Λ.Κηφισίας 49
Μαρούσι-Αθήνα
Τηλ.:210 6104682

ΕΥΓΟΝΙΑ
Διεύθυνση:Βεντήρη 7 (HILTON)
Αθήνα
Τηλ.:210 7236333 & 210 7211108



ΜΑΙΕΥΤΗΡΙΟ ΛΗΤΩ
Διεύθυνση:Μουσών 7-13,

Τ.Κ 115 24
Αθήνα
Τηλ.:210 6902000

ΜΗΤΕΡΑ ΓΥΝΑΙΚΟΓΙΚΗ ΚΛΙΝΙΚΗ
Διεύθυνση:Λεωφ. Κηφισίας & Ερυθρού Σταυρού 6,
T.K. 15123,
Μαρούσι-Αθήνα
Τηλ.:210 6869000 

Τετάρτη 26 Οκτωβρίου 2011

ΤΑ ΠΑΙΔΙΆ ΘΈΛΟΥΝ ΠΡΆΞΕΙΣ & ΌΧΙ ΛΌΓΙΑ!!

Αν κάθε γονιός μπορούσε να ακούσει τον εαυτό του για μία μέρα θα έμενε έκπληκτος με το πόσες άχρηστες λέξεις λέει.Προσπαθήστε να ενεργείτε αντί να μιλάτε.Αν αρχίσετε να ενεργείτε περισσότερο και να μιλάτε λιγότερο,τα παιδιά θα παρατηρήσουν αμέσως τη διαφορά.Αντί να φωνάζετε συνεχώς στα παιδιά να σωπάσουν,απλά περιμένετε μπροστά τους μέχρι να σας δώσουν την προσοχή τους.Αν τα παιδιά μαλώνουν για ένα παιχνίδι απλά και σιωπηρά αποσύρετε το παιχνίδι από μπροστά τους και βάλτε το σε ένα σημείο που δεν το φτάνουν.
 
Σταματήστε να λέτε πράγματα που δεν εννοείτε.Αν εννοείτε κάτι να είστε έτοιμοι να πράξετε και όχι να πείτε.Όλες οι αναβολές εξαφανίζονται μαγικά όταν οι γονείς εννοούν αυτό που λένε και λένε αυτό που εννοούν με πράξεις και όχι με γκρίνιες και υπενθυμιστικά σχόλια.Χρησιμοποιώντας το ρολόι και τον προσυμφωνημένο χρόνο απλώς κινηθείτε εσείς προς την κατεύθυνση που πρέπει χωρίς να προσπαθείτε να κινήσετε τα παιδιά με τα λόγια.Για τα μικρά παιδιά απλά πιάστε τα από το χέρι μαλακά αλλά σταθερά και οδηγήστε τα στη πράξη (στο κρεβάτι,στο μπάνιο,έξω από την παιδική χαρά,στο σχολικό που περιμένει...).
Είναι ένδειξη έλλειψης σεβασμού,να παρακαλείτε,να φωνάζετε,να συμβουλεύετε,να βγάζετε κήρυγμα,να απειλείτε.
Μετρήστε ως το τρία,σφραγίστε τα χείλια και πράξτε.
Θα εντυπωσιαστείτε από τα αποτελέσματα.
Κάτι σημαντικό επίσης είναι να είστε στο ίδιο δωμάτιο όταν ζητάτε κάτι.Η επικοινωνία με τα μάτια την ώρα αυτή είναι πολύ αποτελεσματική.Ακόμη κινηθείτε προς το μέρος τους όταν τους ζητάτε να κάνουν κάτι.Είναι καλύτερα να είστε σε κίνηση παρά καθισμένος σε μία πολυθρόνα δίνοντας εντολές.
 
Συνεχής Προσπάθεια
Επειδή η πιο πάνω εφαρμογή δεν είναι αποτελεσματική άμεσα,ειδικά σε παιδιά που έχουν ήδη κάποια ηλικία είναι σημαντικό να μην παραιτηθεί κανείς στη πρώτη δυσκολία αλλά να συνεχίσει τη προσπάθεια.Η Συνεχής Προσπάθεια μειώνει πολύ τη ματαίωση και τη σύγκρουση με τα παιδιά καθώς προσπαθούμε να τους μάθουμε θετικούς τρόπους να αντιμετωπίζουν τη ζωή.Αυτό σημαίνει πως οι γονείς αποφασίζουν τι πρόκειται να κάνουν και συνεχίζουν την προσπάθεια με πράξεις ευγενικές και σταθερές αντί κηρύγματα και τιμωρίες.
Όταν χρειάζεται να μιλήσετε,κάντε το με λίγες (10 ή λιγότερες) λέξεις και μείνετε σταθεροί σ' αυτό που λέτε.Οι λίγες λέξεις είναι πολύ πιο αποτελεσματικές.Μ' αυτό τον τρόπο το παιδί μαθαίνει πως το να φέρεσαι σε κάποιον με αξιοπρέπεια και σεβασμό είναι πολύ σημαντικό και το μαθαίνει με το παράδειγμά σας.
 
 
 
4 Βήματα για την επιτυχία του «Πράξεις και όχι Λόγια»
  1. Κάντε μια φιλική συζήτηση όπου ο καθένας εκφράζει τις σκέψεις και τα συναισθήματά του.Το καλύτερο κίνητρο για συνεργασία είναι να εμπλακεί το παιδί στην εξεύρεση λύσης.
  2. Προτείνετε πιθανές λύσεις (γονείς και παιδί) και διαλέξτε αυτή που αφήνει και τα δύο μέρη ικανοποιημένα.
  3. Συμφωνήστε σε συγκεκριμένη ώρα (σε επίπεδο λεπτού) που θα πρέπει να έχει ολοκληρωθεί το ζητούμενο.
  4. Κατανοήστε τόσο το παιδί ώστε να περιμένετε ότι το ζητούμενο πιθανότατα δεν θα έχει ολοκληρωθεί την συμφωνηθείσα ώρα και απλά συνεχίστε τη προσπάθεια κρατώντας το δικό σας μέρος της συμφωνίας αναφέροντας τη δική του ασυνέπεια (απλά αναφέροντας και όχι επιπλήττοντας).
 4 Παγίδες για το «Πράξεις και όχι Λόγια»
  1. Το να θέλει ο γονιός να έχει τις ίδιες προτεραιότητες με εκείνον το παιδί του.
  2. Το να υποκύπτει ο γονιός σε κριτική αντί να επιμένει στο ζητούμενο.
  3. Το να μην υπάρχουν πολύ συγκεκριμένες συμφωνίες για την επιθυμητή ώρα ολοκλήρωσης της υποχρέωσης.
  4. Το να μην υπάρχει αξιοπρέπεια και σεβασμός και για τα δύο μέρη.
 
4 Βοηθήματα για το «Πράξεις και όχι Λόγια»
  1. Οι παραινέσεις πρέπει να είναι απλές και λακωνικές.
  2. Στις αντιρρήσεις απλώς απαντήστε:«Ποια ήταν η συμφωνία μας?»
  3. Στις περαιτέρω αντιρρήσεις κλείστε το στόμα και χρησιμοποιείστε βουβή επικοινωνία όπως π.χ. κοιτάξτε το ρολόι,χαμογελάστε με κατανόηση,αγκαλιάστε το και κοιτάξτε επιδεικτικά το ρολόι ξανά κλπ.
  4. Όταν το παιδί τελικά κρατήσει τη συμφωνία έστω και ενοχλημένο μην ξεχάσετε να πείτε: «Ευχαριστώ που κράτησες τη συμφωνία μας».
 
Μερικοί γονείς θα πούνε:
- "Μα εγώ δεν θέλω να υπενθυμίζω τις υποχρεώσεις στο παιδί μου,θέλω να είναι υπεύθυνο χωρίς τη δική μου παραίνεση"!
Υπάρχουν τρεις ερωτήσεις γι' αυτούς τους γονείς:
  1. Μήπως αντί να υπενθυμίσετε με αξιοπρέπεια και σεβασμό,επιπλήττετε,βγάζετε κηρύγματα και τιμωρείτε?
  2. Μήπως έχετε παρατηρήσει πόσο υπεύθυνα είναι τα παιδία για θέματα που είναι του ενδιαφέροντος τους?
  3. Μήπως πραγματικά πιστεύετε ότι οι δουλειές που τους αναθέτετε είναι σημαντικές γι αυτά?
 
Οι ενήλικες που θέλουν παιδιά που ακολουθούν τις προτεραιότητες των μεγάλων με χαρά δεν έχουν κοινή λογική.Το φυσικό είναι τα παιδιά να επιθυμούν να βάζουν τις δικές τους προτεραιότητες.Όταν θα γίνει κατανοητό από τους γονείς ότι τα παιδιά έχουν τις δικές τους προτεραιότητες αλλά παρόλα αυτά χρειάζεται να συμμετέχουν και σε κάποιες των ενηλίκων,οι γονείς θα αρχίσουν να βλέπουν τα παιδιά τους χαριτωμένα και νορμάλ αντί για τεμπέλικα αδιάφορα και ανεύθυνα.

Αθώα η επισκληρίδιος?


Η επισκληρίδιος ένεση είναι μιας μορφής τοπική νάρκωση που μας επιτρέπει να συμμετέχουμε στον τοκετό χωρίς όμως να νιώθουμε πόνο.Η ένεση γίνεται από ειδικό αναισθησιολόγο ο οποίος κάνει με μια μικρή τρύπα στην πλάτη από όπου περνάει το αναισθητικό υγρό μέσω καθετήρα.Η διαδικασία χορήγησης κρατάει 10 με 20 λεπτά,διαρκεί για περίπου 1,5-2,5 ώρες και τα αποτελέσματά της γίνονται αισθητά αμέσως.
Συχνά ενδέχεται να μην είναι αρκετή μια μόνο δόση και να χρειαστεί επαναληπτική.Το σημαντικό είναι ότι πριν γίνει η εφαρμογή της από τον αναισθησιολόγο,ελέγχονται οι παράγοντες πήξεως του αίματος της επιτόκου,καθώς επίσης και η ανατομία της στο σημείο της σπονδυλικής στήλης που θα τοποθετηθεί ο καθετήρας.
Αν οι εξετάσεις δεν είναι καλές,τότε η επισκληρίδιος δεν μπορεί να γίνει.


Τα υπέρ και τα κατά

Αν και η επισκληρίδιος αντιμετωπίζεται με δισταγμό από πολλές γυναίκες τα υπέρ και τα κατά είναι τα εξής:

Τα πλεονεκτήματα
  • Ανακουφίζει πλήρως από τους πόνους του τοκετού καθώς μουδιάζει το κάτω μέρος του σώματος.Ωστόσο κατά την γέννα η επίτοκος νιώθει την πίεση από την κάθοδο του παιδιού,κάτι που είναι απαραίτητο προκειμένου να συμμετέχει στην εξώθηση.
  • Η γυναίκα που έχει κάνει επισκληρίδιο διατηρεί πλήρη επαφή με το περιβάλλον και μπορεί να συνεργαστεί άψογα με τον γιατρό και την μαία και φυσικά πιο αποτελεσματικά και ψύχραιμα καθώς δεν νιώθει πόνο.
  • Η συγκεκριμένη αναισθησία ρίχνει την αρτηριακή πίεση οπότε είναι η ιδανική για όσες έχουν υψηλή πίεση,ενώ ωφελεί γυναίκες με καρδιακά προβλήματα,αφού περιορίζει το έργο των πνευμόνων.
Παρενέργειες
Ενδέχεται να προκαλέσει ιλίγγους,ζαλάδα,κρυάδες από την πτώσης της πίεσης που προκαλεί,να προκαλέσει πονοκέφαλος που κρατάει λίγες ώρες και να επιβραδύνει την διαδικασία του τοκετού.

Το μικρό σου είδε άσχημο όνειρο?..Πώς να το ηρεμήσεις!!

Τα βρέφη βλέπουν όνειρα ενώ βρίσκονται μέσα στην κοιλιά της μητέρας τους.Τι γίνεται όμως όταν τα γλυκά όνειρα γίνονται εφιάλτες που οδηγούν σε κλάματα και ανησυχία?

2-3 ετών!

Φράσεις όπως "δεν είναι τίποτα,είναι μόνο ένα όνειρο",δεν μπορούν αν ηρεμήσουν ένα παιδί καθώς σε αυτή την ηλικία το μικρό δεν έχει πλήρη συναίσθηση της κατάστασης στην οποία βρίσκεται.Αυτό που μπορούμε να κάνουμε είναι να το σφίξουμε στην αγκαλιά μας και να το χαϊδέψουμε,για να αισθανθεί προστατευμένο.Επίσης οι ψυχολόγοι λένε πως δεν πρέπει να διστάζουμε να πάρουμε το μωρό στο κρεβάτι μας προκειμένου να νιώσει ασφάλεια.Το πρωί όταν τα δύσκολα θα έχουν περάσει μπορούμε να παίξουμε μαζί του ένα παιχνίδι,στο οποίο αυτό θα είναι ο πρωταγωνιστής,που θα νικάει τον κακό,λέγοντάς του:"Βλέπεις πόσο δυνατός είσαι,κατάφερες να νικήσεις"!

4-6 ετών!


Σε αυτή την ηλικία το παιδί καταλαβαίνει γι' αυτό μπορούμε να του εξηγήσουμε πως τη νύχτα αναβιώνουμε σαν μια ταινία όσα έχουν γίνει μέσα στη μέρα.Μπορούμε επίσης να το ρωτήσουμε:"Μήπως έγινε κάτι που σε τρόμαξε?" ώστε να το βοηθήσουμε να το ξεπεράσει. Μπορούμε ακόμα να το βάλουμε να σχεδιάσει τις ιστορίες των ονείρων του.
Όταν δει το "τέρας" πάνω στο χαρτί,θα μπορέσει εύκολα να αποστασιοποιηθεί από αυτό και να μην το φοβάται πια.

Παρασκευή 7 Οκτωβρίου 2011

Άνεργη μητέρα προσπάθησε να πουλήσει το μωρό της (!!!)

Η ίδια δηλώνει ότι το έδωσε σε ένα φίλο για να το προσέχει...
Η 33χρονη Bridget Wismer από την Pennsylvania κατηγορείται ότι προσπάθησε να πουλήσει το νεογέννητο βρέφος της σε κάποιο γνωστό της στην τιμή των 15.000 δολαρίων!



Τις αρχές ειδοποίησαν μέλη της οικογένειάς της τον περασμένο μήνα,αλλά
οι ερευνητές δεν κατάφεραν να εξακριβώσουν τους ισχυρισμούς τους.
Παρακολούθησαν όμως τις κινήσεις της ανύπαντρης,άνεργης μητέρας άλλων
δύο παιδιών σε συνεργασία με την κοινωνική πρόνοια,η οποία είχε δεχτεί
επίσης αναφορά από τον Αύγουστο που είχε γεννηθεί ο μικρός Christian.

Η αστυνομία κατάφερε να εξακριβώσει μόλις την περασμένη εβδομάδα ότι η
κυρία Wismer και ο 54χρονος John Gavaghan από τη Philadelphia είχαν
συμφωνήσει στο ποσό της «εξαγοράς» και μάλιστα ετοίμαζαν τα χαρτιά της
«υιοθεσίας».

Τρίτη 4 Οκτωβρίου 2011

"Η ΑΓΚΑΛΙΆ"..Σύλλογος προστασίας αγέννητου παιδιού

Ο Σύλλογος Προστασίας Αγέννητου Παιδιού-"Η Αγκαλιά" υπάρχει για όλες εκείνες τις μητέρες που επέλεξαν να φέρουν στον κόσμο το παιδί τους,ακούγοντας μόνο τη φωνή του.

Είναι σωματείο φιλανθρωπικό μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα,που ιδρύθηκε το 1998,εγγεγραμμένο στα μητρώα των Μ.Κ.Ο. του Υπουργείου Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης (Εθνικό Μητρώο με Αριθμό 09110ΦΣΕ16006Ο12Ν/0612 και Ειδικό Μητρώο Εθελοντικών μη Κυβερνητικών Οργανώσεων:09110ΦΣΕ16006Ο12Ν/0539).

Με το Κέντρο Φροντίδας Μητέρας και Παιδιού "Η Αγκαλιά" παρέχει εντελώς δωρεάν υπηρεσίες και συμπαραστέκεται με ανιδιοτέλεια,αγάπη και σεβασμό στις γυναίκες εκείνες έγγαμες ή άγαμες,που διάφοροι λόγοι,κυρίως εγκατάλειψης,κακοποίησης,αλλά και κοινωνικοοικονομικοί,τις πιέζουν να οδηγηθούν στην βίαιη αφαίρεση της ζωής του εμβρύου-παιδιού τους.Προσφέρει προστασία στο παιδί από την κύησή του και μετά τον τοκετό,στη μητέρα του ηθική και υλική στήριξη.Γενικώς στηρίζει το θεσμό του γάμου και της οικογένειας και ενθαρρύνει την τεκνογονία.
Παράλληλα συμβάλλει στην ενημέρωση του κοινού,σε όλη την Ελλάδα,πάνω σε θέ­μα­τα που αφορούν στην εγκυμοσύνη,στη μητρότητα,στα ανθρώπινα δικαιώματα,στο δημογραφικό,με την οργάνωση σεμιναρίων,διαλέξεων,ομιλιών,ημερίδων και με την εκτύπωση και τη διανομή εντύπων.

Έτσι όλοι εκείνοι,τα μέλη,οι εργαζόμενοι,οι φίλοι,οι εθελοντές και οι χορηγοί που υποστηρίζουν την υλοποίηση των σκοπών του Συλλόγου,αγκαλιάζουν την έγκυο και το έμβρυο-και στη συνέχεια τη μητέρα και το παιδί της-με φροντίδα και αγάπη,αισθανόμενοι ότι,όλοι μαζί,δημιουργούνε μια μεγάλη οικογένεια.Μια μεγάλη και ζεστή αγκαλιά,που λέγεται Σύλλογος Προστασίας Αγέννητου Παιδιού. Στη σκέψη και τη ματιά όλων καθρεφτιζόταν πάντα αυτή η Αγκαλιά,που μεταμορφώθηκε σταδιακά σε ένα δυνατό "πιστεύω" για όλους.Έτσι,αποφασίστηκε αυτή "η αγκαλιά" να βγει και προς τα "έξω"-με το να προστεθεί στον τίτλο και να γίνει πια το νέο Σύμβολο.





Ένα παιδί,στην αγκαλιά της Μητέρας του!!!

Οι σκοποί του Συλλόγου εξακολουθούν να είναι οι ίδιοι:Προσφέρουν προστασία στο παιδί από την κύησή του και μετά τον τοκετό,καθώς και στη μητέρα του και παράλληλα καλλιεργούν και υπηρετούν ένα πνεύμα φιλοτεκνίας και αποφυγής των εκτρώσεων.
Μετά από πολύμηνο προβληματισμό για την ανεύρεση μιας λέξης,που να εκφράζει τους σκοπούς του Συλλόγου Προστασίας Αγέννητου Παιδιού,τα μέλη του Δ.Σ. αποφάσισαν ότι η πιο αντιπροσωπευτική μονολεκτική αναφορά στην ονοματοδοσία του,κατάλληλη και για την ευρύτερη αναγνωρισιμότητά του,η οποία συνάδει με την όλη αξιοπρεπή μέχρι σήμερα παρουσία και προσφορά του στον άνθρωπο,είναι η λέξη αγκαλιά.


********************************************************************************

Η αγκαλιά είναι το λύγισμα και των δυο χεριών,ώστε οι βραχίονες να έρχονται παράλληλα και κοντά στον κορμό,όπως όταν κάποιος κρατά κάτι/κάποιον προστατευτικά στο στήθος του ή σφίγγει (κάποιον/κάτι) πάνω του.

Η μητέρα κοιμίζει το μωρό στην αγκαλιά της.
Μητρική αγκαλιά,θερμή αγκαλιά,ανοιχτή αγκαλιά,τρυφερή αγκαλιά, στοργική αγκαλιά.


********************************************************************************
 Ο Σύλλογος αγκαλιάζει και στηρίζει την έγκυο,στον αγώνα της να κρατήσει το παιδί της.Για τον καθένα μας,η αγκαλιά σημαίνει ότι αποδεχόμαστε τους σκοπούς του Συλλόγου και,έμπρακτα,βοηθούμε και υποστηρίζουμε την πραγματοποίησή τους.


Η πιο μεγάλη,η πιο ζεστή,η πιο γλυκειά,η πιο τρυφερή αγκαλιά,είναι η αγκαλιά της μάνας.
Οι μητέρες που στηρίχθηκαν και στηρίζονται από τον Σύλλογό,έχουν εκφράσει και με επιστολές τους αυτή την αίσθηση του αγκαλιάσματος,που βρίσκουν κοντά μας.Και είναι ελπιδοφόρο και χαρούμενο το γεγονός,ότι έχουν βρει πλέον τον δρόμο τους-και θέλουν να εκφράσουν σε λίγες γραμμές,τα πολλά συναισθήματά τους,για την ανθρωπιά και την αγάπη που δέχθηκαν από τον Σύλλογο Προστασίας Αγέννητου Παιδιού.

Από τη δημιουργία του συλλόγου μέχρι σήμερα,περίπου 1.500 παιδιά γεννήθηκαν κάτω από τη διακριτική,ουσιαστική και με πολλή φροντίδα,συμπαράσταση του Συλλόγου!:)


*********************************************************************************
Η Διεύθυνση της "Αγκαλιάς" είναι:
Ηπείρου 28-Αθήνα

Ταχυδρομικός κώδικας:
104 33

E-mail:
unborn@unborn.gr  (Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από κακόβουλη χρήση.Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε την Javascript για να τη δείτε.)
Τηλέφωνο:
210 8828788 
Fax:
210 8235121

Τετάρτη 7 Σεπτεμβρίου 2011

Η δική μου ιστορία τοκετού (Στέλλα Καρανικόλα) !!!

Βιβή μου,καλησπέρα!:)
Με τόσες ιστορίες τοκετού,ζήλεψα και 'γώ και αποφάσισα να σου γράψω και την δική μου που την έχω φρέσκια στο μυαλουδάκι μου!

Η εγκυμοσύνη μου ξεκίνησε τον Οκτώβρη του 2010 και είχα ΠΗΤ 10/7/2011.Είχα μία τέλεια εγκυμοσύνη από την αρχή,χωρίς πόνους,ζαλάδες,εμετούς...Τίποτε απ' όλα αυτά!
Οι μήνες περνούσαν και όλα κυλούσαν ομαλά.Το μωράκι μας μεγάλωνε και η γιατρός μου πάντα στο πλευρό μου να μού λέει πόσο χαρούμενη είναι που όλα πάνε καλά!

Ο καιρός περνούσε και επιτέλους είχα μπει στον μήνα μου!
Μετρούσα μία-μία τις μέρες σαν να ήμουν φανταράκι.

Μπαίνει ο Ιούλιος και είμασταν πλέον στην τελική ευθεία!!
Έρχεται η 10η του μηνός και 'γω ακόμη τίποτα..Ήμουν να σκάσω..!
- "Άντε,πότε θα γεννήσω επιτέλους?!",έλεγα.

Άλλωστε το ζήσαμε όλες μαζί εδώ μέσα,στην ομάδα μας!!!:)

Δευτέρα 11/7/2011 είχα ραντεβού με την γιατρό μου.
Πάω,με εξετάζει και μου λέει πως έχουμε 5 μέρες ακόμη και μου προτείνει να πάω την επομένη για ένα καρδιοτοκογράφημα.
Φεύφω από τη γιατρό και πάω σπίτι απελπισμένη που δεν θα γεννούσα!!
Το μεσημέρα της ίδιας ημέρας αρχίζω να νιώθω κάτι πονάκια πολύ πολύ μικρά όμως η διαίσθησή μου μού έλεγα πως η ώρα που θα γεννούσα,πλησίαζε!
Δε λέω τίποτα σε κανέναν και αρχίζω να κάνω τις τελευταίες δουλειές του σπιτιού μη θέλοντας ν' αφήσω εκρεμότητες πίσω μου.

Σιδερώνω και τα ρουχαλάκια του άντρα μου,μην τον αφήσω ασιδέρωτο και αφού λοιπόν τα έχω όλα έτοιμα και ενώ έχουν περάσει ήδη 3 ώρες με τα πονάκια,μιλάω στον άντρα μου και αποφασίζω να πάρω τηλέφωνο την γιατρό μου.
Μόλες της λέω τί συμβαίνει,μου λέει να πάω να κάνω καρδιοτοκογράφημα.Πηγαίνω,το κάνω και της το πηγαίνω να το δει.
Το βλέπει και μου λέει:
- "Μέχρι τα ξημερώματα θα περιμένω τηλεφώνημα να μου πεις πως γεννήσαμε!...Πήγαινε σπίτι σου,κάνε ένα μπανάκι,χαλάρωσε,ηρέμησε,ξεκουράσου και όταν νιώσεις πόνο ή σου σπάσουν τα νερά,με παίρνεις τηλέφωνο και φεύγεις για την κλινική."

Φεύγουμε από το ιατρείο της και αντί να κάνουμε όλα αυτά,πηγαίνουμε στον κουμπάρα μας.Ο άντρας μου πλακώνεται στις βότκες,εγώ στους χυμούς και στα πατατάκια (η γιατρός μου μού είχε πει να φάω ελαφριά)...Ώσπου κάποια στιγμή τρέχω στην τουαλέτα και συγχρόνος να τρέχουν ποτάμι τα υγρά και να μη προλαβαίνω.
Και ΝΑΊ λοιπόν,ΜΟΥ 'ΣΠΆΣΑΝΕ ΤΑ ΝΕΡΆ!!!Η χαρά μου απερίγραπτη!!!
- "Επιτέλους γεννάω!!!!!!",έλεγα.

Παίρνω τη γιατρό μου και φεύγω για την κλινική.Περιττό να σας πω ότι με τα νερά σπασμένα πήγα με τα πόδια στην κλινική και μέχρι να πάω,είχα κατουρίσει όλον τον τόπο..Πολύ γέλιο!!!
Φτάνω λοιπόν στην κλινική στις 10μ.μ (το βράδυ) χωρίς πόνους.Με ετοιμάζουν!!

Και περιμένω..Και περιμένω..!
Έχει πάει 12μ.μ,τα υγρά μου συνεχίζουν να φεύγουν και πόνος καθόλου.
- "Μα δεν θα πονέσω?",έλεγα.
Πηγαίνει 2π.μ η ώρα και αρχίζουν τα πονάκια.Εν το μεταξύ έχει έρθει η γιατρός μου,με εξετάζει και μου λέει:
- "Όλα καλά!!!Μην αγχώνεσαι..Διαστολή έχουμε 3 ακόμη."

Με αφήνει και οι ώρες περνάνε,τα πονάκια όλο και πιο έντονα με αποκορύφωμα στις 4π.μ (το πρωϊ) να πονάω απίστευτα και να παρακαλάω για επισκληρίδιο!!
Έρχεται ξανα η γιατρός μου,με εξετάζει πάλι και μου λέει:
- "Διαστολή 9 και συσπάσεις 99!

Άν αντέχεις αυτούς τους πόνους,δεν θα πονέσεις παραπάνω..Πάμε φυσιολογικά και εγώ είμαι δίπλα σου.Όλα καλά είναι!!!
Ως τις 6π.μ (το πρωϊ) θα κρατάς το μωράκι σου αγκαλιά!"

Εδώ θέλω να πω πως η γιατρός μου ήταν θεάααααα!!!
Με βοήθησε τόσο πολύ τις ώρες που πονούσα και την χρειαζόμουν..Στέγνωναν τα χείλη μου και μ' έδινε νερό,μου σκούπιζε τον υδρώτα,με χάιδευε συνέχεια,μου έσφυγγε το χέρι και με ενθάρινε κάθε φορά που ερχόταν κάποιο δυνατό πονάκι!!

Η ώρα είχε πάει 5:30π.μ και τότε την ακούω να μου λέει::
- "Σε μισή ώρα θα είσαι μανούλα!Ξεκινάμε,Στέλλα μου!!!"
Εκεί πλέον ακούω μόνο τη φωνή της να μου λέει:
- "Σπρώξε,βλέπω το κεφαλάκι..Και πάλι σπρώξε..Και ξανα...!!"
Ώσπου στο 3ο σπρώξιμο ακούω και το κλάμα του μπεμπούλη μου!!



Ξέχασα τα πάντα!!!
Ηρέμησα και απολάμβανα την περιποίηση που έκαναν στον γιό μου.

- "Ναί,λοιπόν,τα κατάφερα!!!...",έλεγα στον εαυτό μου,"..Γέννησα φυσιολογικά χωρίς επισκληρίδιο και όλα πήγαν καλά!!!"
Ένιωθα τόσο δυνατή εκείνη τη στιγμή!!

Σήμερα το μωράκι μου είναι 57 ημερών και χάρη σε 'σένα θυμήθηκα ξανα εκείνες τις ωραίες στιγμές που έζησα την ημέρα της γέννας μου!
Φωτογραφια δεν θέλω να βάλω ακόμη γιατί είναι πολύ μωράκι.

Αυτή ήταν η δική μου ιστορία...Ελπίζω να μην σας κούρασα!!!

Δευτέρα 5 Σεπτεμβρίου 2011

Η ιστορία γνωριμίας με τον άντρα μου!!! (Ειρήνη Μόφορη)

Έχετε δει σε κάτι ταινίες που όταν οι πρωταγωνιστές ερωτεύονται,ο σκηνοθέτης παγώνει τα πάντα και δείχνει μόνο τα βλέμματα που μαγνητίζονται?
Κάπως έτσι ξεκίνησαν όλα...

Ήταν καλοκαίρι του 2008!
Είχα βγεί από μία σχέση που είχε αλλάξει ολόκληρη την κοσμοθεωρία μου.Ενδιαφερόμουν πλέον μόνο για τον εαυτό μου και ομολογώ οτι περνούσα καλά...

- ''Σ' έχασα βρε κολλητή!!Πάμε για ένα καφέ?",ακούστηκε στην άλλη άκρη του τηλεφώνου η γνώριμη φωνή της φίλης μου και πλέον κουμπάρας μας.


Την επομένη κανονίσαμε να συναντηθούμε στον Πειραιά!
Ήμουν στην ώρα μου,εκείνη όμως είχε καθυστερήσει.Αποφάσισα λοιπόν να κάνω μια βολτίτσα στη Μαρίνα Ζέας.
Όπως προχωρούσα βλέπω ένα νεαρό να περιμένει.
Πρέπει να σταμάτησα και να τον κοιτούσα ή τουλάχιστον έτσι μου φάνηκε,πάντως ο χρόνος σταμάτησε έτσι απλά εκεί.
Εκείνος με κοιτούσε και καθώς απομακρυνόμουν ένιωθα το βλέμμα του να με ακολουθεί.Στιγμιαία σκέφτηκα ότι μάλλον περίμενε κάποια κοπέλα και πόσο θα ήθελα να ήμουν στη θέση της.


Οι Κινέζοι λένε <<Να προσέχεις τί εύχεσαι..!!!>>
Πόσο χαίρομαι γι' αυτή μου την απροσεξία εκείνη τη μέρα!..


Λίγα μέτρα πιο κάτω βλέπω την φίλη μου να έρχεται τρέχοντας.Φτάνει δίπλα μου και ενώ είμαι έτοιμη να δεχτώ τη συγγνώμη της για την αργοπορία,με προσπερνάει,τρέχει προς τον νεαρό.
Τί στο καλό?Μάντεψε την σκέψη μου!?..
Την ακούω να απολογείται για την καθυστέρηση και να τον φέρνει προς εμένα που έχω μείνει στήλη άλατος και έχω πάρει την πιο ηλίθια έκφραση που δεν καταλαβαίνω τί γίνεται...


- ''Τί έπαθες καλε?:D..Φάντασμα είδες?'',η φωνή της φίλης μου με βγάζει από το σύννεφο.
- "Να σου συστήσω τον Νίκο.Είναι συναδελφος μου,αλλά επειδή είναι σε άδεια έπρεπε να συναντηθούμε να του δώσω κάποια έγγραφα.Τί λέτε παιδιά πάμε για καφεδάκι?..
Καλέ θα μιλήσει κανενας σας?...Ήμαρτον...Τί πάθατε?''


Από εκείνη τη στιγμή γίναμε ένα!!
Δεν ξέρω ποιά ήταν αυτή η δύναμη που μας ένωσε αλλά από την πρώτη στιγμή ήμουν σίγουρη πως με αυτόν τον άνθρωπο είχα μέλλον.


Είναι ένας υπέροχος σύζυγος και ένας φανταστικός πατέρας.Αυτό όμως που του αναγνωρίζω είναι ότι με κάνει καλύτερο άνθρωπο.Κατάφερε να νικήσει πληγωμένους εγωισμούς και φαντάσματα του παρελθόντος και να μου δώσει την ευτυχία να έχω μια υπέροχη οικογένεια και ένα μοναδικό γιο.


Δεν λέω ότι όλα είναι ιδανικά και ρόδινα,αλλά όταν υπάρχουν προβλήματα πάντα γυρνάμε σε εκείνο το καλοκαίρι που ένωσε τις ματιές και τις ζωές μας...

Είμαστε οι πρωταγωνιστές του έργου της ζωής μας.....Σκηνοθέτα.....Φώτα.....Πάμε......!!!!!!!!


Αφιερωμένο στον αντρούλη μου.....
Γραμμένο 5 Σεπτεμβρίου.......
Την ημέρα της επετείου του γάμου μας.........
Έτσι απλά σε ευχαριστώ που υπάρχεις στη ζωή μου.....!!!!!

Πέμπτη 25 Αυγούστου 2011

Η ιστορία γνωριμίας με τον άντρα μου!!! (Nikoleta-Kuriakos Putianos)

Ήρθε ο καιρός να σας γράψω και 'γω την ιστορία γνωριμίας με τον άντρα μου...!!!


Ήταν το τελευταίο Σαββάτο που θα έβγαινα μαζί με την αδερφή μου και με τις φίλες μας μέχρι αργά γιατί την επόμενη εβδομάδα θα άνοιγαν τα σχολεία...
Πάμε σ' ένα club στο νησί-που πια δεν υπάρχει!
Ανεβαίνουμε στον 2ο όροφο και πίνουμε τα ποτά μας και χορεύαμε.
Εγώ καθόμουνα και χάζευα μόνη μου στον κάτω όροφο και ξαφνικά βλέπω ένα παλικάρι με ένα άσπρο πουκάμισο να μου γνέφει με το ποτήρι του...
Εγώ δεν έδωσα σημασία,αλλά αυτός εξακολουθούσε να μου γνέφει να πάω κάτω να μιλήσουμε.
Μετά από λίγη ώρα κατεβαίνω και πάω εκεί που ήτανε με τον φίλο του..Πάω και αυτός έλειπε!
Είχε πάει να με βρει στον επάνω όροφο..
Μετά από λίγο έρχεται και βγαίνουμε έξω μαζί με τα ποτά όπου και συστηθήκαμε και αλλάξαμε και τηλέφωνα.

Μετά από λίγο με παίρνει και πάμε σε ένα παρκάκι που ήτανε λίγο πιο κάτω και καθήσαμε,είπαμε διάφορα και μετά από λίγο γύρισε και με φίλησε στο στόμα αλλά εγώ τραβήχτηκα στην αρχή αλλά εκείνος ξανα προσπάθησε πάλι και έτσι δεν αντιστάθηκα την επόμενη φορά...
Αυτό το φιλί δεν θα το ξεχάσω ποτέ!!!
Ένιωσα την καρδιά μου να χτυπάει πολύ γρήγορα και νόμιζα ότι θα έσπαγε σε 100 κομμάτια...!!!


Τα θυμάμαι όλα με κάθε λεπτομέρεια...Από εκείνη τη μέρα είμαστε μαζί...!




Γνωριστήκαμε και τα φτιάξαμε την ίδια μέρα:07/09/2003!


Μετά από 3 χρόνια και κάτι μήνες έτσι ξαφνικά ενώ περπατούσαμε στα μαγαζία είπαμε ν' αρραβωνιαστούμε..Ήταν 31/12/2006!
Μετά από 2 εβδομάδες στις 13/01/2007,αρραβωνιαστήκαμε!
Μετά από 2,5 χρόνια παντρευτήκαμε,στις 25/07/2009 και μετά από 1 χρόνο και 1,5 μήνα,στις 21/09/2010,γεννήθηκε ο μικρός μας πρίγκηπας που μας έχει ξετρελάνει!!!!




Αυτή είναι η δική μου ιστορία γνωριμίας με τον άντρα μου!
Μπορεί να είναι λίγο συνηθησμένη αλλά για 'μένα θα είναι πάντα ξεχωριστή και χαραγμένη μέσα στην καρδιά μου!

Σάββατο 20 Αυγούστου 2011

Ο ρόλος της μητέρας

Ο ρόλος της μητέρας στην διαμόρφωση της προσωπικότητας του παιδιού είναι άμεσος και σημαντικός.
Η μητέρα είναι το πρώτο πρόσωπο που θα αντικρύσει το νεογέννητο βρέφος και το ίδιο αυτό προσωπο θα καταβάλει τα μέγιστα στην αγωγή και κοινωνικοποίησή του.Είναι ο πρωταρχικός φορέας για να αναπτυχθεί,να ολοκληρωθεί και κατά συνέπεια να προσαρμοστεί στην κοινωνία.
Δέχεται την επίδρασή της,δημιουργεί την εικόνα κάποιας συμπεριφοράς κι ανάλογα ενεργεί. Έτσι,λοιπόν,η μητέρα έχει υποχρέωση να δώσει στο παιδί τα κατάλληλα ερεθίσματα και τις ευνοϊκές εκείνες συνθήκες που είναι απαραίτητες για να μπορέσει να προσαρμοστεί στο κοινωνικό περιβάλλον.

Ο δεσμός που αναπτύσσεται μεταξύ μητέρας-παιδιού,είναι και οφείλει να είναι,άριστος,γιατί από αυτόν εξαρτάται η ομαλή συναισθηματική και ψυχολογική ανάπτυξη του παιδιού.



Η μέλλλουσα μητέρα


Πολλοί υποστηρίζουν ότι η περίοδος της εγκυμοσύνης είναι η πιο όμορφη αλλά και η πιο αγχωτική περίοδος στη ζωή της γυναίκας.
Η αίσθηση ότι μέσα στο σώμα της η γυναίκα φέρει ένα νέο πλάσμα,τον καρπό της αγάπης και της αρμονικής σχέσης με το σύζυγό της,την κάνει να νιώθει περήφανη,ικανοποιημένη αλλά ταυτόχρονα να ανησυχεί για το αν θα το διαπαιδαγωγήσει σωστά αν θα εκτελέσει σωστά το ρόλο της.
Στην περίοδο της εγκυμοσύνης αναπτύσσεται το μητρικό συναίσθημα,η λεγόμενη μητρότητα κάτι που ενυπάρχει σε όλες τις γυναίκες,αλλά εκείνη την περίοδο αρχίζει και διαφαίνεται έντονα.
Βέβαια η μητρότητα δεν υπάρχει σε όλες τις γυναίκες στον ίδιο βαθμό,γιατί εξαρτάται από αρκετούς παράγοντες.Ο πιο σημαντικός παράγοντας είναι η ωριμότητα,(ψυχολογική και σωματική) της γυναίκας.Η γυναίκα που έχει ωριμάσει πνευματικά,ηθικά και σωματικά,αντιλαμβάνεται πιο βαθιά και ουσιαστικά την έννοια της μητρότητας,από κάποια άλλη που είναι ανώριμη στην ηλικία ή στον τρόπο σκέψης.
Ένας άλλος παράγοντας είναι η στάση που έχει υιοθετήσει η μέλλουσα μητέρα απέναντι στο βρέφος που θα φέρει στον κόσμο.Δηλαδή,αν το παιδί είναι επιθυμητό και από τους δύο γονείς, ή αν η ίδια δεν ήθελε να μείνει έγκυος για διάφορους λόγους.
Σημασία,επίσης,έχει το πώς αντιμετωπίζει την φάση της εγκυμοσύνης,την στιγμή του τοκετού και τον θηλασμό.


Αναλυτικότερα:

Αν πιστεύει ότι η διάρκεια της εγκυμοσύνης είναι μια όμορφη περίοδος της ζωής της ή αν έχει προκαταλήψεις αισθητικού χαρακτήρα (πάχος ή ότι δεν είναι αρεστή),αν φοβάται τους πόνους και την ταλαιπωρία του τοκετού και τέλος αν έχει αποφασίσει να θηλάσει το παιδί της ή όχι.  
Σημαντικός παράγοντας για την ανάπτυξη της μητρότητας,είναι κοι οι σχέσεις που έχει η γυναίκα με τον σύζυγό της,αν δηλαδή της συμπαραστέκεται,αν την αγαπά και αν ο ίδιος επιθυμεί το παιδί.
Ας μην ξεχνάμε ότι την περίοδο αυτή η γυναίκα έχει αυξημένες απαιτήσεις και ανάγκες-ανάγκες για φροντίδα,ενδιαφέρον,αγάπη,επιβεβαίωση και συνεχή προσοχή κυρίως από το σύζυγό της.


Κάποια επιπλέον στοιχεία τα οποία παίζουν θετικό ρόλο στην ανάπτυξη της μητρότητας είναι τα εξής:
  • Να αγαπά το σύζυγό της και να έχουν μια αρμονική σχέση συμβίωσης.
  • Να έχει καλές σχέσεις με την μητέρα της,γιατί παίρνει η ίδια θετικά μυνήματα και πρότυπα για την σχέση που θα έχει με το παιδί της και..
  • ..Το πόσο επιθυμεί η ίδια το παιδί και κατά πόσο το βλέπει ως ευτυχές γεγονός ή ως εμπόδιο στη ζωή της.
Συμπερασματικά,μπορούμε να πούμε ότι μια γυναίκα γίνεται μητέρα,όταν συνειδητοποιήσει τις ευθύνες που θα έχει για το παιδί της και η κρίση της είναι τόσο αναπτυγμένη ώστε να μπορεί η ίδια να την εμπιστεύεται και να πιστεύει ότι η κάθε της ενέργεια αποβαίνει για το καλό του.
Ας δούμε όμως ποιός είναι ο ρόλος της μέλλουσας μητέρας προς το παιδί της.Κατ' αρχήν,θα πρέπει να κάνει έναν προγεννητικό έλεγχο-μαζί με τον σύζυγο-για να προλάβει δυσάρεστες συνέπειες.
Αλλά και καθ' όλη τη διάρκεια της εγκυμοσύνης της,πρέπει να προσέχει ιδιαίτερα την διατροφή της,να μην καπνίζει,να μην πίνει αλκοόλ και αν μπορεί να γυμνάζεται,κάτι που θα την ωφελήσει για να διατηρήσει την φόρμα της,αλλά και πιστεύεται ότι η γυμναστική την ευνοεί και την στιγμή του τοκετού.
Πρέπει να είναι χαρούμενη και ευδιάθετη,να νιώθει περήφανη για το παιδί της,να μην αγχώνεται ή εκνευρίζεται γιατί κάθε συναισθηματική φόρτιση έχει επιβλαβείς επιδράσεις στο έμβρυο.

Τέλος,καλό θα είναι να προσπαθεί να ενημερώνεται για την κατάσταση που βρίσκεται και για την στιγμή του τοκετού από ειδικούς,από βιβλία και από γνωστούς της,για να μπορεί να χειριστεί κατάλληλα οποιαδήποτε περίσταση της τύχει.


Βρεφική Ηλικία

Η βρεφική ηλικία του ανθρώπου παίζει σημαντικό ρόλο στην μετέπειτα εξέλιξή του.Έχει παρατηρηθεί από έρευνες,ότι βρέφη που μεγάλωσαν μακριά από την οικογένειά τους και έζησαν στο απρόσωπο κλίμα ενός ιδρύματος,είχαν καθυστέρηση στην νοητική τους ανάπτυξη και η συμπεριφορά τους ήταν περίεργη και αλλοπρόσαλη σε σχέση με τα παιδιά που μεγάλωναν κοντά στους γονείς τους,ακόμα και κάτω από άσχημες συνθήκες (πχ. παιδιά που γεννιούνται σε φυλακές).
Τα βρέφη που δεν έχουν κοντά τους τη μητέρα τους-κυρίως-δεν κοινωνικοποιούνται σωστά.Ας μην ξεχνάμε ότι κανένας άνθρωπος δεν γεννιέται κοινωνικός αλλά γίνεται,γιατί δεν υπάρχουν κοινωνικά ένστικτα,με την έννοια της κληρονομικής υποδομής.
Η μητέρα στην περίοδο αυτή είναι ο πρώτος φορέας κοινωνικοποίησης του βρέφους κι αν δεν υπάρχει κοντά του,το βρέφος φτάνει στα όρια της ιδιωτείας.
Κάθε βρέφος είναι ένα ξεχωριστό πρόσωπο,το οποίο δεν το γνωρίζει άλλος κανείς καλύτερα από την μητέρα του,η οποία προσαρμόζει τον εαυτό της για να το κατανοήσει και να το πλησιάσει.
Η αγάπη της μητέρας είναι αγνή,πρωτόγνωρη,ακατέργαστη,μεγαλόψυχη,διακατέχεται από τρυφερότητα,στοργή και αυθορμητισμό.Όλα αυτά τα επιζητά το βρέφος,ως εκπλήρωση της ανάγκης να νιώθει σιγουριά και ασφάλεια και να νιώθει ότι αγαπιέται.
Ο ρόλος της μητέρας προς το βρέφος είναι σημαντικός για την κοινωνικοποίησή του.Δεν πρέπει να αφήνει την ανατροφή του σε τρίτα πρόσωπα όπως σε παραμάνες,σε παιδικούς σταθμούς κτλ. αλλά η ίδια πρέπει να ασχολείται μαζί του,να του μιλάει συνέχεια και να το παίζει.Το βρέφος από την πλευρά του,ανταποδίδει όλη αυτή την στοργή της μητέρας του με το χαμόγελό του,το οποίο είναι και το πρώτο δείγμα κοινωνικής συμπεριφοράς.
Πολύ σημαντικό ρόλο στην κοινωνικοποίηση του βρέφους και την ομαλή εξέλιξη της ανάπτυξής του,παίζει ο θηλασμός.Με τον θηλασμό,δημιουργείται ψυχικός δεσμός ανάμεσα στο βρέφος και στην μητέρα και είναι το πρώτο στάδιο της κοινωνικοποίησής του.
Η καλή ψυχολογία του βρέφους,εξαρτάταοι από την ψυχολογία της μητέρας,η οποία οφείλει να το έχει καθαρό,ευτυχισμένο και να προσέχει όλες τις αντιδράσεις του,γιατί μέσα σ' αυτές κρύβονται πολλά μηνύματα που δεν μπορεί να τα πει λεκτικά.


Νηπιακή Ηλικία

Η νηπιακή ηλικία ενός παιδιού αρχίζει στα 3 και τελειώνει στα 5,5-6 χρόνια.
Στην περίοδο αυτή το παιδί αρχίζει να εξερευνά τον κόσμο γύρω του,τη φύση και το σώμα του.Τότε θα αρχίσει η διαμόρφωση του χαρακτήρα του,η κατανόηση ηθικών και πολιτιστικών ιδεών και η κοινωνικοποίησή του.
Ο ρόλος της μητέρας στην ηλικία αυτή είναι αποφασιστικός κυρίως για την διαάπλαση της προσωπικότητας του παιδιού.Ο γιατρός Spock,θεωρεί ότι ως τα τρία πρώτα χρόνια της ζωής του παιδιού η μητέρα πρέπει να του δείχνει αποκλειστική φροντίδα και αφοσιωμένη αγάπη κι ως τα έξι χρόνια του θα έχει συμπληρωθεί η ηθική αγωγή του,θα έχει πάρει δηλαδή τις βασικές ηθικές αρχές που θα εφαρμόσει στη ζωή του.
Η μητέρα λοιπόν,στην διάρκεια των νηπιακών χρόνων του παιδιού της,οφείλει να του μάθει κάποιες βασικές αρχές συμπεριφοράς,τις οποίες θα τις εφαρμόζει σε όλη του τη ζωή.Συγκεκριμένα το παιδί πρέπει να μάθει τις καθημερινές ενέργειες καθαριότητας,να πηγαίνει μόνο του στην τουαλέτα και να τρώει επίσης μόνο του.
Θα προσπαθήσει επίσης να μειώσει την αυθόρμητη επιθετικότητα και το έμμονο πείσμα που κυριαρχεί στα παιδιά της ηλικίας αυτής,με τον διάλογο και όχι με τη βία ή με τιμωρίες.
Στην ηλικία αυτή τα παιδιά αρχίζοντας να ανακαλύπτουν το σώμα τους και την διαφορά των φύλων,βλέποντας τα άλλα παιδιά,αρχίζουν να ρωτούν για σεξουαλικά θέματα,για το πώς έρχονται τα παιδιά στον κόσμο,πώς μπαίνουν στην κοιλιά της μητέρας κ.α.
Η μητέρα οφείλει να απαντάει στις ερωτήσεις αυτές με ειλικρίνεια,με απλά και κατανοητά λόγια,χωρίς ενδοιασμούς και ντροπές και χωρίς ποτέ να μαλώσει το παιδί,γιατί έτσι θα το κάνει να πιστέψει ότι οτιδήποτε έχει σχέση με σεξουαλικά θέματα είναι κακό,πονηρό,δεν είναι σωστό να συζητιέται.
Η σεξουαλική διαπαιδαγώγηση πρέπει να αρχίζει από τι στιγμή που το παιδί αρχίζει τις ερωτήσεις γι' αυτό το θέμα κι ανάλογα με την ωριμότητά του πρέπει η μητέρα να τις απαντάει με ειλικρίνια.
Κάποια άλλα ειδικά προβλήματα αγωγής της χρονικής αυτής περιόδου καλείται να επιλύσει η μητέρα,όπως νυχοφαγία,η οποία προκαλείται κυρίως από ψυχολογικά αίτια ή από αντίδραση σε πιέσεις που δέχεται το παιδί από το περιβάλλον.Η μητέρα πρέπει να του δώσει να καταλάβει ότι δεν είναι σωστό για το ίδιο και κατόπιν με την βοήθεια ειδικού γιατρού να προσπαθήσει να βρει την αιτία του προβλήματος και να σταματήσει τις πιέσεις προς το παιδί.Ένα σημαντικό επίσης πρόβλημα που υπάρχει σε μερικά παιδιά της περιόδου αυτής,είναι η νυχτερινή ενούριση,η οποία δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται με τιμωρίες και ποινές.
Η μητέρα δεν πρέπει να φέρεται αυστηρά και να το μαλώνει και να μην αγχώνει το παιδί με την ανυπομονησία της να ξεπεραστεί το πρόβλημα.Αν όμως η κατάσταση αυτή διαρκεί πάνω από τα τρία χρόνια του παιδιού,θα πρέπει να ζητήσει βοήθεια από ψυχολόγο.Την ίδια αντίδραση πρέπει να έχει η μητέρα και στο πιπίλισμα του δαχτύλου,αν συνεχίζεται πάνω από τα τρία χρόνια του παιδιού.
Η μητέρα,επίσης,στην ηλικία αυτή,ανάλογα με τις δυνατότητες και την ωριμότητά του πρέπει να μάθει στο παιδί βασικά στοιχεία γραφής και ανάγνωσης.Το παιδί που ως τα πέντε χρόνια ξέρει κάπως να διαβάζει και να γράφει έχει καλύτερες σχολικές επιδόσεις στο μέλλον.Η γνώση που του παρέχει η μητέρα πρέπει να αποσκοπεί στην πνευματική καλιέργεια του παιδιού κι όχι σε άλλους ηθικούς ή πολιτιστικούς στόχους (σ' αυτή την ηλικία).
Ποτέ όμως η μητέρα δεν θα πρέπει να επιμένει στο να μάθει στο παιδί αυτά που θεωρεί αναγκαία,ενώ το ίδιο το παιδί έχει την ανάγκη να παίζει.Το παιχνίδι στην ηλικία αυτή είναι ζωτικής σημασίας,βοηθάει στην ανάπτυξη της φαντασίας και η επαφή με άλλα παιδιά ευνοεί την κοινωνικοποίησή του.


Παιδική Ηλικία

Η παιδική ηλικία αρχίζει με την εισαγωγή του παιδιού στο δημοτικό σχολείο και τελειώνει με την έξοδό του από αυτό.Την περίοδο αυτή,το παιδί έχει ξεπεράσει τον εγωκεντρισμό της προηγούμενης περιόδου κι έχει αναπτυχθεί έντονα η συντροφικότητά του και έχει αρχίσει ήδη η κοινωνικοποίησή του.
Σε αυτό το μεγάλο και σημαντικό κεφάλαιο της ζωής του,συμβάλλει θετικά η ομαλή ένταξή του στο σχολικό περιβάλλον και η μετέπειτα σχολική ζωή του.Έτσι η μητέρα οφείλει πριν το παιδί πάει σχολείο να το προετοιμάσει με τα καλύτερα λόγια γι' αυτό το καινούριο του ξεκίνημα.
Ποτέ δεν πρέπει να τρομοκρατήσει το παιδί για το σχολείο ή για τον δάσκαλο,αντιθέτως θα πρέπει να του δώσει να καταλάβει ότι είναι ένα μέρος όπου θα μορφωθεί και θα αναπτυχθεί πνευματικά και θα κάνει φιλίες,θα γνωρίσει παιδιά,ώστε να μην μένει το παιδί προσκολλημένο πάνω της.
Η ίδια πρέπει να έχει συχνές επαφές με το δάσκαλο και διάλογο μαζί του για την προσαρμογή του παιδιού της στο σχολείο και την πρόοδό του στα μαθήματα.Το παιδί πρέπει να έχει σημαντική βοήθεια στο σπίτι για τα μαθήματα ή τις δυσκολίες που μπορεί να συναντήσει στην ανάγνωση ή την γραφή.
Στην ηλικία αυτή το παιδί έχει διαμορφώσει τις ηθικές αρχές που θα εφαρμόζει στην υπόλοιπη ζωή του.Η μητέρα με τον ουσιαστικό διάλογο βελτιώνει πολλές πτυχές της προσωπικότητάς του που δεν έχουν αναπτυχθεί πλήρως.

Μερικές από αυτές είναι:
  • Η ανάπτυξη και η βελτίωση της γλώσσας και ομιλίας που χρησιμοποιεί το παιδί.Με το να παροτρύνει το παιδί να βγει από το σπίτι και να παιξει με άλλα ομήλικά του παιδιά,βοηθά στην ανάπτυξη της κοινωνικότητας και στην εξάλειψη του εγωκεντρισμού του.Ανάλογα με το πιστεύω της μητέρας πρέπει να του δώσει θρησκευτική αγωγή και διαπαιδαγώγηση.
  • Υπάρχουν όμως και προβλήματα στη συμπεριφορά του παιδιού,τα οποία πρέπει να αντιμετωπίσει η μητέρα.
  • Η χειρότερη αντιμετώπιση στα ελλατώματα των παιδιών,είναι η επίπληξη,οι καυγάδες και οι τιμωρίες. Η μητέρα πρέπει να διατηρεί την ψυχραιμία της,να έχει επιμονή και υπομονή και κυρίως να συζητάει με το παιδί για να καταλάβει για ποιο λόγο συμπεριφέρεται με αυτό τον τρόπο.
  • Ένα σημαντικό λάθος των γονέων είναι ότι απαιτούν από τα παιδιά να φέρονται σαν μεγάλοι,απαιτούν τυφλή υποταγή και τελειότητα από τα παιδιά,ενώ οι ίδιοι δεν προσπαθούν να φέρονται σαν παιδιά.
  • Η αποφυγή των συγκρούσεων μπορεί να γίνει όταν η μητέρα σκέφτεται και παρατηρεί τις ενέργειες του παιδιού,που την δυσαρεστούν,όταν αντιμετωπίζει την κακή συμπεριφορά με ελαστικότητα και αυτοσυγκράτηση,όταν προσπαθεί με πολλούς τρόπουςν να κερδίσει την εμπιστοσύνη του παιδιού,κάνοντάς του συστάσεις,παραινέσεις και καθοδηγώντας το προς τη σωστή συμπεριφορά.
 Γιατί,ας μην ξεχνάμε ότι η εικόνα του παιδιού για τον εαυτό του και η εικόνα που βγάζει προς τα έξω,είναι αυτή που του διοχετεύει ο περίγυρός του.
Βέβαια,η μητέρα στην αγωγή του παιδιού της,οφείλει να συμπεριλάβει και την ποινή προς αποφυγήν της επανάληψης της ανεπιθύμητης συμπεριφοράς.Η ποινή που θα εφαρμόζει η μητέρα πρέπει να επιβάλλεται πάντα,αφού έχει προηγηθεί μια συζήτητση για το λόγο που η μητέρα θα τιμωρήσει το παιδί.Οι λόγοι εφαρμογής της πρέπει να είναι συγκεκριμένοι κι όχι αόριστοι ή κάποιο παράπτωμα που πριν καιρό είχε κάνει το παιδί.Πρέπει να εμπεριέχει δηλαδή το στοιχείο της αμεσότητας και της δικαιοσύνης.Δεν πρέπει να εφαρμόζει πολύ αυστηρές ποινές ή ποινές που προσβάλλουν και ταπεινώνουν το παιδί.Αλλά και από την άλλη όποια ποινή πει η μητέρα όι θα εφαρμόσει πρέπει να την πραγματοποιήσει,γιατί το παιδί θα επαναλάβει την άσχημη συμπεριφορά του μιας και δεν θα έχει εμπιστοσύνη και πίστη στα λόγια της μητέρας του.Τέλος οι ποινές πρέπει να εφαρμόζονται με μέτρο και όχι πολύ συχνά,γιατί τότε δεν θα έχουν αποτέλεσμα.Αυτό που δεν πρέπει να ξεχνάει η μητέρα είναι ότι εφαρμόζει την ποινή όχι για προσωπικούς λόγους της,αλλά για ωφέλεια του παιδιού και για την καλυτέρευση της ζωής του.
Τέλος η μητέρα δεν πρέπει να ξεχνάει ότι εκτός από τις ποινές που εφαρμόζει για το σταμάτημα μιας άσχημης συμπεριφοράς του παιδιού,πρέπει να αμοίβει-πάντα με μέτρο-υλικά και ηθικά το παιδί για την ενίσχυση της καλής αγωγής που έδειξε μια συγκεκριμένη χρονική στιγμή με σκοπό την επανάληψή της.


Εφηβική Ηλικία

Τα παιδιά της ηλικίας αυτής,νιώθουν όλο τον εσωτερικό τους κόσμο να συνταράσσεται,οι ηθικές αξίες που μέχρι τώρα πίστευαν και εφάρμοζαν,ανατρέπονται,αναθεωρούνται και γενικά υπάρχει μια εσωτερική αναστάτωση,η οποία εκφράζεται στο περιβάλλον τους με επιθετικότητα,("ανταρσία"),τάση αυτονομίας και ανεξαρτησίας.
Σημαντικό για τους γονεις,είναι να καταλάβουν ότι τα παιδιά επαναστατούν όχι προς αυτούς,αλλά προς την κακή αγωγή των γονέων και τα λάθη που κάνουν.Τα λάθη αυτά μπορούν τώρα πια οι έφηβοι να τα αναγνωρίσουν και να αξιολογήσουν την αγωγή και τη συμπεριφορά των γονιών τους αντικειμενικά μιας και τώρα δεν υπάρχει το στοιχειο της θεοποίησής τους.
Η μητέρα που θα προσπαθήσει με βίαιο τρόπο να καταπνίξει αυτή την "επανάσταση",το μόνο που θα καταφέρει είναι να δημιουργήσει μεγαλύτερο πρόβλημα,γιατί οι αντιδράσεις ενός παιδιού απέναντι στην δύναμη επιβολής που ίσως θελήσει να δείξει η μητέρα είναι θυμός,επιθετικότητα,ψέψατα,εκδίκηση,περισσότερη επανάσταση.
Το καλύτερο για να προληφθούν οι συγκρούσεις από το μέρος της μητέρας είναι η αποδοχή των παιδιών ως έχουν και ο συνεχής διάλογος για τα προβλήματα της περιόδου αυτής.
Από την πλευρά του,ο έφηβος,ιδιαίτερα από την μητέρα του,απαιτεί καθοδήγηση,διάλογο δημοκρατικό,κατανόηση και κυρίως εμπιστοσύνη και εκτίμηση.
Οι παράγοντες για τους οποίους ο έφηβος επαναστατεί είναι ότι θέλει να αποκολληθεί από τους γονείς,θέλει να νιώθει ανεξάρτητος,να τον βλέπουν οι άλλοι ως μεγάλο και να μην τον απορρίπτουν.
Ο ρόλος της μητέρας στην εφηβεία εξαρτάται κυρίως από τις πράξεις και από την συμπεριφορά της προς το παιδί.Η ίδια πρέπει να μάθει στον έφηβο να αξιολογεί κριτικά και αντικειμενικά,να δώσει να καταλάβει ότι και οι γονείς είναι και αυτοί άνθρωποι και κάνουν και αυτοί λάθη,γεγονός το οποίο πρέπει να συνειδητοποιούν και να το δικαιολογούν τα παιδιά.Σε καμμιά περίπτωση δεν θα πρέπει να αδιαφορούν ή να αψηφούν τις απόψεις και τα επιχειρήματα του παιδιού,γιατί έτσι το μειώνουν.
Η υπερπροστασία της καμιά φορά καταπιέζει το παιδί,το οποίο νιώθει ότι δεν μπορεί να κάνει πράγματα που το ευχαριστούν.Πρέπει να του δίνει αυτονομία να κάνει τις επιλογές που θέλει και να χειραφετηθεί με τον ανάλογο σεβασμό,που δείχνει στην προσωπικότητά του.
Ένα σημαντικό κεφάλαιο της αγωγής,το οποίο επιτελεί η μητέρα στην εφηβική ηλικία,είναι η σεξουαλική διαπαιδαγώγηση του παιδιού.
Πρέπει να απαντάει σε όλες τις ερωτήσεις ευθέως και ειλικρινά,χωρίς προκαταλήψεις και ενδοιασμούς και να επισημαίνει όλους τους κινδύνους της ερωτικής πράξεως,όπως νοσήματα,ασθένειες,ανεπιθύμητες εγκυμοσύνες καθώς και κανόνες υγιεινής.
Το πιο σωστό,βέβαια,θα ήταν η μητέρα να μίλαγε στην κόρη της και ο πατέρας στο γιο,γιατί έτσι θα ένιωθαν πιο άνετα και οι δύο.Και οι δύο γονείς όμως,πρέπει να τονίζουν τη συναισθηματική άποψη της ερωτικής πράξεως και να μην γελοιοποιούν ή εκχυδαΐζουν το όλο θέμα.
Τέλος,η μητέρα οφείλει να βοηθά τον έφηβο να προσαρμοστεί στις εσωτερικές εξελίξεις που του συμβαίνουν και να τις δέχεται πιο ομαλά,γιατί αυτή ακριβώς είναι η ανάγκη του νέου:
να κυριαρχήσει και να προσαρμοστεί στις αλλαγές αυτές και να καλύψει το χάσμα των γενεών που δημιουργείται στην ηλικία αυτή,από την υπερβολική ανησυχία και υπέρμετρη αγάπη των γονιών καθώς και από τις αδικαιολόγητες προσδοκιες και απαιτήσεις που έχουν για τα παιδιά τους.
Απαιτήσεις που αφορούν και το επαγγελματικό μέλλον των παιδιών,η μητέρα θα πρέπει να συζητήσει για το τί αρέσει στο παιδί να ασκήσει ως επάγγελμα στο μέλλον και σύμφωνα με τις δυνατότητες και ικανότητές του,να το συμβουλέψει ανάλογα.


Μια μητέρα θεωρείται καλή και ότι έχει επιτύχει στον ρόλο της,όταν δεν περιμένει ανταπόδοση στα μητρικά ένστικτά της,όταν στην άπλετη και αγνή αγάπη προς το παιδί της,δεν υπάρχουν κερδοσκοπικά στοχεία και η ίδια δεν αποβλέπει σε τίποτα,παρά μόνο στο καλύτερο για τα παιδιά της.

Θέμα..υιοθεσία!

Οι διαδικασίες της υιοθεσίας

Πολλές οικογένειες,οι οποίες για τον ένα ή τον άλλο λόγο δεν μπορούν να αποκτήσουν δικά τους παιδιά ή δεν θέλουν,καταφεύγουν στον θεσμό της υιοθεσίας.
Είναι μια διαδικασία χρονοβόρα και μακροπρόθεσμη και αν οι γονείς δεν πληρούν κάποια συγκεκριμένα χαρακτηριστικά η αίτησή τους μπορεί να απορριφθεί επανειλημμένα.
Η διαδικασία υιοθεσίας γίνεται ως εξής:
Οι γονείς καταθέτουν μια αίτηση η οποία περιέχει την ηλικία των γονιών,τα περιουσιακά τους στοιχεία,το επάγγελμα που ασκούν,την τωρινή τους οικονομική κατάσταση,τον αριθμό των παιδιών (αν έχουν άλλα παιδιά) και τα στοιχεία του παιδιού που θέλουν να υιοθετήσουν.Την αίτηση την καταθέτουν στο ίδρυμα,στο οποίο είναι το παιδί κι αν η επιτροπή,θεωρήσει ότι τα κριτήρια πληρούν τις προϋποθέσεις,τότε εγκρίνουν την υιοθεσία.Δηλαδή αν οι γονείς είναι πάνω από 30 χρονών,αν είναι ευκατάστατοι κι αν τα περιουσιακά τους στοιχεία επαρκούν για την ανατροφή του παιδιού και τις απαιτήσεις της κοινωνίας,τότε η αίτησή τους γίνεται δεκτή και μετά από ένα σχετικά μεγάλο χρονικό διάστημα γραφειοκρατίας,το παιδί μπορεί να ζήσει στην νέα του οικογένεια.
Από τη στιγμή που το παιδί τοποθετείται στην οικογένεια,οι φυσικοί του γονείς δεν έχουν το δικαίωμα να το ζητήσουν πίσω και να το ξαναπάρουν.Το παιδί είναι πια ισότιμο μέλος της νέας οικογενείας,έχοντας το επώνυμο των νέων γονιών του.
Υπάρχουν,βέβαια,κάποιοι κανόνες,που τηρούνται για τον θεσμό της υιοθεσίας:

Δεν μπορεί να υιοθετήσει παιδί ένα ζεύγος ομοφυλοφύλων,όπως δεν μπορεί να υιοθετήσει παιδί ένας άντρας ή μια γυναίκα,γιατί το παιδί δεν αναπτύσσεται αρμονικά σε μια οικογένεια,που δεν υπάρχουν αντρικοί και γυναικείοι ρόλοι,σε μια οικογένεια που δεν υπάρχει το μητρικό και το πατρικό πρότυπο.


Ο ρόλος των θετών γονιών

Ο ρόλος,η συμπεριφορά και η αγωγή των γονιών προς το υιοθετημένο παιδί είναι και πρέπει να είναι τα ίδια με την διαπαιδαγώγηση των φυσικών παιδιών.Πρέπει να έχει τα ίδια προνόμια και καθήκοντα με ένα φυσικό παιδί,να μην φαίνεται η συμπεριφορά των γονιών προσποιητή,αλλά να του δείχνουν περίσσια και αγνή αγάπη και η στάση τους θα πρέπει να είναι όπως αν είχαν δικό τους παιδί.
Οι γονείς καλό θα είναι να υιοθετούν παιδί σε μικρή ηλικία,γιατί ο χαρακτήρας του είναι εύπλαστος και δεν έχει διαμορφωθεί ακόμα.Επίσης,η μικρή ηλικία του παιδιού,ευνοεί την ψυχική ένωση και δέσιμο του παιδιού με τους γονείς.
Τέλος οι γονείς μπορούν να εφαρμόσουν την αγωγή που θέλουν και το παιδί να την δεχτεί,γιατί το ίδιο στην ηλικία αυτή είναι δεκτικό σε τέτοιες επιδράσεις.
Ένα σημαντικό στοιχείο που πρέπει να έχουν υπ' όψιν τους οι θετοί γονείς,είναι το πότε πρέπει να μιλήσουν στο παιδί για την υιοθεσία.Ψυχολόγοι και κοινωνιολόγοι πιστεύουν ότι η καλύτερη ηλικία για να μάθει το παιδί την αλήθεια για τους πραγματικούς και τους θετούς γονείς του,είναι στην νηπιακή ηλικία,γύρω στα έξι χρόνια του,μιας και τότε έχει αρχίσει να καταλαβαίνει και να συνειδητοποιεί ορισμένα πράγματα.Είναι λάθος να παρατείνουν χρονικά οι γονείς αυτή την συζήτηση για το παιδί,να του το πουν δηλαδή σε μεγάλη ηλικία,οπότε το σοκ θα είναι μεγάλο ή να μην θελήσουν να το πουν (ίσως και από αμηχανία) και να το μάθει από σχόλια του κοινωνικού του περίγυρου.Αυτό είναι πολύ άσχημο για το παιδί, τ' οποίο ίσως μισήσει τους φυσικούς του γονείς και σταματήσει να εμπιστεύεται τους θετούς του γονείς.
Σωστό είναι οι θετοί γονείς να μη μιλούν εχθρικά στο παιδί για τους φυσικούς του γονείς,να μην τον κάνουν να τους μισήσει,αλλά με έμμεσο τρόπο να προσπαθούν να τους δικαιολογήσουν για την πράξη τους αυτή,το να αφήσουν,δηλαδή,το παιδί σε κάποιο ίδρυμα ή να το δώσουν για υιοθεσία και να προσπαθήσουν να εξηγήσουν τους λόγους που είχαν οι φυσικοί του γονείς να το στερηθούν. Τέλος,όταν θελήσει να βρει και να συναντήσει τους φυσικούς του γονείς,να το βοηθήσουν και να το ενθαρρύνουν στην προσπάθειά του αυτή.
Αν οι θετοί γονείς συνειδητοποιήσουν ότι οι πνευματικές ικανότητες του παιδιού δεν είναι αναπτυγμένες κανονικά,δηλαδή αν το παιδί υστερεί νοητικά,δεν θα πρέπει να το εγκαταλείψουν και να θελήσουν να το στείλουν πάλι στο ίδρυμα,αλλά σαν να ήταν δικό τους παιδί,πρέπει να του συμπαρασταθούν και να του δείξουν αγάπη και αφοσίωση,για να νιώσει κι αυτό ότι ζει μέσα σε αρμονικό περιβάλλον και ότι αγαπιέται.

Παρασκευή 19 Αυγούστου 2011

Οι πρώτες 1000 ημέρες στη ζωή ενός παιδιού είναι οι κρίσιμες!

Οι πρώτες χίλιες ημέρες στη ζωή ενός παιδιού παίζουν καθοριστικό ρόλο στη μετέπειτα εξέλιξη της υγείας του,υποστηρίζουν επιστημονικές μελέτες.
Συγκεκριμένα έχει διαπιστωθεί ότι οι εννέα μήνες στη μήτρα της μητέρας και τα δύο πρώτα χρόνια μετά τη γέννηση του παιδιού,μπορεί να επηρεάσουν μόνιμα την μακροπρόθεσμη υγεία του-από τις πιθανότητες να παρουσιάσει διαβήτη ή προβλήματα στην καρδιά μέχρι το μελλοντικό του βάρος και προσδόκιμο ζωής.

Η θεωρία αναπτύχθηκε έπειτα από δεκαετίες ερευνών από τον καθηγητή Ντέιβιντ Μπάρκερ και τους συνεργάτες του στο πανεπιστήμιο του Σάουθαμπτον στη Βρετανία.
Οι ερευνητές πιστεύουν ότι υπάρχουν ορισμένα στάδια στη ζωή του παιδιού που είναι κρίσιμα για την ανάπτυξή του.Αν οι συνθήκες δεν είναι οι ιδανικές σε καθένα από αυτά τα στάδια,τότε μπορεί να εμφανιστούν προβλήματα υγείας στη μετέπειτα ζωή του.

Πολλοί από αυτούς τους κινδύνους ανακύπτουν ήδη όταν το παιδί είναι ακόμη έμβρυο.Η κακή διατροφή της μητέρας επηρεάζει όχι μόνο το βάρος του αγέννητου παιδιού αλλά και το πόσο καλά λειτουργεί ο πλακούντας,ενώ επιβλαβείς συνήθειες όπως το κάπνισμα,τα ναρκωτικά ακόμη και το στρες προκαλούν έτι σοβαρότερα προβλήματα.



Ο δρ. Μπάρκερ πιστεύει ότι πολλά προβλήματα υγείας στη ζωή ενός ατόμου έχουν τις ρίζες τους στην κακή ανάπτυξη μέσα στη μήτρα.
Διαπίστωσε ότι όσο πιο ελαφρύ γεννιέται ένα μωρό τόσο μεγαλύτερες πιθανότητες έχει να εμφανίσει καρδιαγγειακά προβλήματα στην ενήλικη ζωή του.
Κατά μέσο όρο,ένα μωρό που γεννιέται λιγότερα από δυόμισι κιλά έχει διπλάσιες πιθανότητες να πεθάνει αργότερα από καρδιακή προσβολή από ένα μωρό που γεννιέται κοντά στα τέσσερα κιλά.

Πιστεύεται ότι όταν οι θρεπτικές ουσίες στη μήτρα είναι περιορισμένες,τότε διοχετεύονται προς τον εγκέφαλο αφήνοντας την καρδιά εξασθενημένη.

Επιπλέον καθώς τα παγκρεατικά κύτταρα που παράγουν την ινσουλίνη αναπτύσσονται στη μήτρα,οι συνθήκες για την εμφάνιση διαβήτη επίσης καθορίζονται σε εκείνη την περίοδο.
Σύμφωνα με τον δρ. Μπάρκερ αυτές οι πρώιμες επιπτώσεις στην υγεία ενός ανθρώπου είναι μόνιμες,γεγονός που σημαίνει ότι η γυναίκα πρέπει να τρέφεται υγιεινά και να μην υποκύπτει σε επιβλαβείς συνήθειες στη διάρκεια της εγκυμοσύνης.

Ποιά είναι η ιδανική ηλικία για να μείνεις έγκυος?

Σύμφωνα με τα επίσημα στατιστικά της Ευρωπαϊκής Ένωσης,ο μέσος όρος ηλικίας της πρώτης εγκυμοσύνης αυξήθηκε από τα 26,όπου βρισκόταν το 1990,στα 28 χρόνια!
Στην Ελλάδα,ειδικότερα από τα 25,5 χρόνια ο μέσος όρος ανέβηκε στα 28,ενώ ακόμη πιο αυξημένος φαίνεται να είναι σε χώρες όπως η Ισπανία,η Γερμανία,η Σουηδία,η Ελβετία και η Μεγάλη Βρετανία,όπου αγγίζει τα 30 χρόνια.
Οι πιο πρόσφατες έρευνες στη Βρετανία υποστηρίζουν ότι το ποσοστό των 40ριδων που αποκτούν παιδί έχει τριπλασιαστεί.


Τί μας κάνει να αναβάλλουμε την απόκτηση παιδιού περισσότερο απ' ότι οι γονείς μας?

Τα επίσημα στοιχεία μιλούν για μετάβαση από τον παραδοσιακό στον σύγχρονο τρόπο ζωής,ένα τρόπο ζωής με γρήγορους ρυθμούς,πολλές απαιτήσεις,έντονο στρες,αλλά και μεγάλη ανασφάλεια στην αγορά εργασίας.Στα παραπάνω προστίθεται και η παράταση των σπουδών (μεταπτυχιακά/διδακτορικά) που οδηγεί με τη σειρά της στην απόκτηση της πρώτης επαγγελματικής εμπειρίας γύρω στα 25-26.

Ένας νέος άνθρωπος λοιπόν για να αποκτήσει ικανοποιητικά εισοδήματα και να σταθεί επαγγελματικά και οικονομικά θα πρέπει στη καλύτερη περίπτωση να φτάσει τα 28-29.Ακόμη και τότε τα έξοδα ενός παιδιού δεν μπορούν να θεωρηθούν αμελητέα.Υπολογίστε περίπου 150 ευρώ το μήνα για φαγητό και είδη πρώτης ανάγκης (πάνες,μαντιλάκια κλπ),χώρια τα παιχνίδια,ρουχαλάκια και αξεσουάρ.

Πέραν όμως του οικονομικού,υπάρχει και το βιολογικό κομμάτι.Συγκεκριμένα μία γυναίκα γύρω στα 25 έχει 5 φορές περισσότερες πιθανότητες να συλλάβει απ' ότι μία 40άρα.
Η γονιμότερη ηλικία για τις γυναίκες είναι από τα 18 έως τα 34 χρόνια.

Από εκεί και πέρα,η πιθανότητα σύλληψης μειώνεται κατά 10% κάθε χρόνο,μέχρι την ηλικία των 40,οπότε και αρχίζει να μειώνεται με πολύ πιο γρήγορους ρυθμούς.Έτσι,μια γυναίκα γύρω στα 38 έχει πιθανότητες σύλληψης της τάξης του 33%,στα 40 της περίπου 20%,ενώ στα 45 οι πιθανότητες πέφτουν στο 1%.

Τελευταίος,αλλά όχι λιγότερο σημαντικός,υπεισέρχεται ο συναισθηματικός παράγοντας,που υπαγορεύει ότι <<θα κάνω παιδί όταν νιώθω έτοιμος/η>>.
Κακά τα ψέματα,η γέννηση ενός παιδιού είναι κατά πάσα πιθανότητα η σημαντικότερη απόφαση που θα πάρει κανείς στη ζωή του.Και όσο και αν ακούγεται συχνά η άποψη πως ότι κάνατε μέχρι στιγμής μπορείτε να το κάνετε και με το παιδί,σίγουρα κάποια πράγματα δεν θα είναι ποτέ ίδια.

Υπάρχουν βέβαια γονείς που κάνουν τις διακοπές τους με νεογέννητα σε μέρη όπως π.χ. η Ελαφόνησος,αν όμως οι ιδανικές διακοπές σας εκτός από ερημικά νησιά και ελεύθερο κάμπινγκ περιλαμβάνουν και ολονύχτιο clubbing,μάλλον θα χρειαστεί να θυσιάσετε κάποιες από τις αδυναμίες σας.Αν δεν είστε διατεθειμένοι να το κάνετε,ίσως να πρέπει να το ξανασκεφτείτε ή και να το αναβάλλετε για λίγο ακόμα.

Εν ολίγοις,η ιδανική ηλικία για να κάνει κανείς παιδί μάλλον δεν υπάρχει.Η απόφαση είναι καθαρά προσωπική και εξαρτάται από μια σειρά παραγόντων που έχουν να κάνουν με την ηλικία,τον τρόπο ζωής,την οικονομική άνεση και πάνω απ' όλα,τη θέληση του καθενός.

Έχουμε δει τρισευτυχισμένους γονείς τόσο στα 25 όσο και στα 45.
Άλλωστε,αν υπήρχε μία παγκόσμια αλήθεια επί του θέματος,ίσως η απόκτηση παιδιού να μην θεωρείτο ένα μικρό θαύμα.

Κυριακή 14 Αυγούστου 2011

Σεξ μετά τον τοκετό!

Οι πρώτες εβδομάδες ή ακόμη και οι πρώτοι μήνες μετά από έναν τοκετό,είναι αρκετά δύσκολοι για τη ζωή μιας γυναίκας.Πολλά πράγματα αλλάζουν και πρέπει να προσαρμοστεί σε μια πληθώρα καταστάσεων,τόσο ψυχολογικών όσο και σωματικών.
Κι ένα θέμα που θα την απασχολήσει κάποια στιγμή,είναι και το σεξ..


Πότε μπορεί να γίνει και με ποιόν τρόπο?
 
Μετά από έναν τοκετό το σώμα σας έχει υποστεί καταπόνηση και χρειάζεται κάποιο χρονικό διάστημα να αναρρώσει και να επανέλθει στην πρότερη κατάστασή του.Εάν υπάρχει κάποια τομή στο περίναιο,μπορεί μια επαφή πολύ σύντομα μετά τον τοκετό να είναι επώδυνη.Πόνο μπορεί να προκαλέσει επίσης και η ξηρότητα του κόλπου,που οφείλεται στην πτώση των οιστρογόνων,ιδιαίτερα αν θηλάζετε.Οι πρώτες 4 με 6 εβδομάδες μετά τον τοκετό,δεν ενδείκνυνται για επαφή.


Παράλληλα,είστε πια υπεύθυνη για τη φροντίδα του παιδιού σας,καθήκον νέο και καθόλου απλό. Πρέπει να είστε σε ετοιμότητα για άλλαγμα,τάισμα,μπάνιο.
Ειδικά αν θηλάζετε,ακολουθείτε αναγκαστικά το πρόγραμμα του βρέφους,οπότε ο ύπνος σας θα είναι διακεκομμένος.Θα νιώθετε κουρασμένη κι αδύναμη.Σίγουρα θα χρειαστείτε κάποιο χρονικό διάστημα να ανακτήσετε δυνάμεις.


Έπειτα και ψυχολογικά δεν είστε και στα καλύτερά σας.Οι αλλαγές που έχουν συμβεί στο σώμα σας σας κάνουν να αμφιβάλλεται για τη θυληκότητά σας,δεν νιώθετε καλά με το σώμα σας,ότι είστε λιγότερο ελκυστικές και με χαμηλή αυτοπεποίθηση.Αν το μωρό είναι λίγο παραπονιάρικο ή βιώνετε την περίφημη επιλόχειο κατάθλιψη,τα πράγματα γίνονται δυσκολότερα.Η λίμπιντό σας σίγουρα δεν είναι ανεβασμένη και δεν έχετε καμία διάθεση να συνευρεθείτε με τον σύντροφό σας.


Επιπλέον,προσπαθείτε να προσδιορίσετε έναν κώδικα επικοινωνίας με το νέο μέλος-αλλά και με τον σύντροφό σας,εφόσον πολύ συχνά νιώθουν παραμελημένοι και επιζητούν την προσοχή και την αγάπη σας.Πρέπει να εξηγήσετε στο μεγάλο σας μωρό,ότι τον αγαπάτε ακόμη και να βρείτε νέες εκδηλώσεις αγάπης και στοργής για το διάστημα εκείνο που δεν θα κάνετε σεξ.


Κάποια στιγμή θα έρθει αυτή η όρεξη και η ώρα του σεξ,δεν θα είναι τόσο μακρινή όσο σας φαινόταν στην αρχή.Και τότε θα πρέπει να έχετε κατά νου τα εξής:


- Προνοείστε για μέθοδο αντισύλληψης πριν οτιδήποτε άλλο.Οι πρώτοι μήνες μετά τον τοκετό μπορεί να αποδειχθούν πολύ.."καρπεροί" κι αν δεν έχετε πρόθεση να κάνετε άλλο παιδάκι σύντομα,πρέπει να είστε ιδιαίτερα προσεκτικοί.
- Εάν θηλάζετε,ο κόλπος σας θα είναι ξηρός και πιθανόν να χρειαστεί να χρησιμοποιήσετε κάποιο λιπαντικό.Προτιμήστε κάποιο υδατοδιαλυτό,ιδίως αν χρησιμοποιείτε προφυλακτικό ως αντισυλληπτική μέθοδο.
- Λόγω της ορμονικής σας κατάστασης,το στήθος σας είναι πιθανόν να βγάλει γάλα κατά τη διάρκεια της επαφής.Φροντίστε να το έχετε αποφορτίσει πριν τη σεξουαλική επαφή (να έχετε ταίσει το μωρό ή να το έχετε αφαιρέσει).
- Τώρα δεν είστε πια οι δυό σας,αλλά έχετε κι ένα μωράκι,που το πιο πιθανό είναι ότι θα κλάψει όταν δεν θα πρέπει.Να είστε προετοιμασμένοι γι' αυτό και να μην "χαλαστείτε" εύκολα.Αν η ιδέα και μόνο ότι το μωρό είναι στο διπλανό δωμάτιο σας προκαλει άγχος,φροντίστε να να το αφήσετε στη μητέρα σας ή σε κάποιο άλλο άτομο για το διάστημα εκείνο.Αυτό δεν σας κάνει κακούς γονείς,είστε ένα ζευγάρι που πρέπει να έχετε επαφή και μια υγιή σχέση.

Έκτρωση..

Λίγα λόγια για την..έκτρωση!

Πρόκειται για χειρουργική επέμβαση που διακόπτει την κύηση,όταν είναι μέχρι 12 εβδομάδων (μετρώντας από την τελευταία περίοδο).
Πραγματοποιείται σε χειρουργική αίθουσα,όπου η γυναίκα τοποθετείται σε γυναικολογική θέση και της χορηγείται ολική αναισθησία.Μόλις ενεργήσει η νάρκωση,συλλαμβάνεται ο τράχηλος με ειδικές λαβίδες,ο γιατρός προχωρά σε διαστολή τραχήλου,εισάγει την ειδική αναρρόφηση κι αναρροφά το κύημα κι ότι άλλο υπάρχει στην μήτρα.
Για έλεγχο κι αφαίρεση τυχόν υπολλειμάτων,γίνεται κι απόξεση του εσωτερικού της μήτρας.Η διαδικασία ολοκληρώνεται σε λίγα λεπτά-καλώς εχόντων των πραγμάτων-η γυναίκα ξυπνά από τη νάρκωση-καλώς εχόντων πάλι-και πάει σπίτι της σε 1-2 ώρες.
Επιπλοκές που μπορεί να προκύψουν:
  • Όπως σε κάθε χειρουργική επέμβαση υπάρχει η πιθανότητα μόλυνσης.Μονο που στη συγκεκριμένη περίπτωση μιλάμε για λοίμωξη του ενδομητρίου,που μπορεί να επεκταθεί και στις σάλπιγγες και να προκαλέσει μέχρι και στείρωση.
  • Λόγω των διάφορων χειρισμών που γίνονται,ο τράχηλος μπορεί να τραυματιστεί ή να μην επουλωθεί σωστά,με αποτέλεσμα να παρουσιάζονται μεγαλύτερα ποσοστά αυτόματης αποβολής σε επόμενες εγκυμοσύνες στις γυναίκες που έχουν υποβληθεί σε έκτρωση.Σε περίπτωση τραυματισμού του τραχήλου,μπορεί να προκληθεί φλεγμονή κι αν δεν αντιμετωπιστεί έγκαιρα,να οδηγηθούμε και σε στείρωση.
  • Αν τα εργαλεία τραυματίσουν την μήτρα,μπορεί να προκληθεί μεγάλη αιμορραγία,πιθανότητα να τραυματιστούν παρακείμενα όργανα και σε ακραίες περιπτώσεις να χρειαστεί κι αφαίρεση της μήτρας.
  • Επιπλοκές από την αναισθησία:ναυτία,έμμετος,αλλεργία στα φάρμακα που χρησιμοποιούνται,αναπνευστική ανεπάρκεια ή λοίμωξη,εισρόφηση (ανεβαίνουν γαστρικά υγρά στους πνεύμονες).
  • Ψυχολογικό κόστος=ανυπολόγιστο.

Είναι βέβαια γεγονός ότι τα ποσοστά των επιπλοκών δεν είναι ιδιαίτερα υψηλά.Αλλά,αν συμβεί κάτι από αυτά,είναι ιδιαίτερα σημαντικό και σε ορισμένες περιπτώσεις αμετάκλητο...
Γι' αυτό δεν με ενδιαφέρουν αυτά τα ποσοστά.

Αν θέλετε να μιλήσουμε για νούμερα και ποσοστά,θα αναφέρω ότι:
- Το 2000 στην Ελλάδα πραγματοποιήθηκαν 200.000 εκτρώσεις-χωρίς να καταμετρώνται αυτές των ιδιωτικών μαιευτηρίων-και 98.000 γεννήσεις.Δεν υπάρχει η δυνατότητα,όμως,να γνωρίζουμε πόσες έγιναν λόγω ανεπιθύμητης εγκυμοσύνης και πόσες ήταν για ιατρικούς λόγους (συγγενείς ανωμαλίες του εμβρύου,παλίνδρομος κύηση κ.ά.)
- Το 1998,1 στις 3 κοπέλες 14-19 ετών είχε υποβληθεί σε έκτρωση!!!!!!!!!
- Στην Ελλάδα περίπου 2% χρησιμοποιεί αντισυλληπτικό χάπι,1% το ενδομήτριο σπείραμα και ένας (μικρός) άγνωστος αριθμός προφυλακτικό.
Αντίστοιχα ποσοστά στη Γερμανία???
59% των μόνιμων σχέσεων χρησιμοποιούν το αντισυλληπτικό χάπι,6% το ενδομήτριο σπείραμα,4,4% προφυλακτικό και 3% άλλα μέσα.
- Χωρίς τη χρήση κάποιας αντισυλληπτικής μεθόδου προχωρούν σε ποσοστό μεγαλύτερο του 50% οι νέοι στην πρώτη τους ολοκληρωμένη σεξουαλική επαφή.
Βρήκα κι αυτές τις άκρως ενδιαφέρουσες και αστείες προφάσεις για τη μη χρήση προφυλακτικού και τις παραθέτω,προς γνώση και συμμόρφωση...

Καλό λοιπόν είναι να ξεκαθαρίσουμε ότι μια γυναίκα μπορεί να μείνει έγκυος ακόμη και αν:
  • κάνει έρωτα για πρώτη φορά στη ζωή της
  • δεν έχει οργασμό
  • ο σεξουαλικός σύντροφός της <<τραβιέται>> έξω από τον κόλπο πριν έχει εκείνη οργασμό
  • έχει περίοδο ή αίμα
  • θηλάζει,αλλά όχι πλήρως
  • κάνει κολπική πλύση με νερό (ή άλλα υγρά) μετά τη σεξουαλική πράξη-αυτό μάλιστα μπορεί να προκαλέσει και βλάβες
  • τη διαβεβαιώσει ο σύντροφός της ότι η στάση με την οποία κάνει έρωτα <<είναι ειδική για να μη μείνει έγκυος>>.